Στις 21 Μαΐου 2022 απεβίωσε ο αγαπημένος μου σύζυγος και πατέρας του μονάκριβου γιού μας, αείμνηστος ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΤΟΛΚΑΣ.
Νοσηλευόταν για μεγάλο χρονικό διάστημα με σοβαρή ασθένεια στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο του Ρίου. Αν και πέρασαν σχεδόν δυο μήνες από την «φυγή» του, νιώθουμε την υποχρέωση και το καθήκον, να ευχαριστήσουμε κάποιους ανθρώπους οι οποίοι στάθηκαν δίπλα μας σε όλη αυτή την περιπέτεια υγείας.
Θα ξεκινήσουμε από τον αναπληρωτή Διοικητή του ΠΓΝΠ κ. Μπάκο Δημήτριο, καθώς και το Διοικητικό Συμβούλιο του Νοσοκομείου, για το ότι κατόρθωσαν και ενέκριναν μια τόσο μεγάλη και κοστοβόρα θεραπεία.
Εν συνεχεία, θερμά ευχαριστούμε τον κ. Θωμόπουλο Κωνσταντίνο, Καθηγητή Γαστρεντερολογίας, για την χρόνια στήριξη ιατρική αλλά και πνευματική – ανθρώπινη, στο πρόβλημα που αντιμετώπιζε ο σύζυγός μου.
Τον κ. Θεοφάνη Γεώργιο, Επιμελητή της Χειρουργικής, ο οποίος χειρούργησε και κράτησε τον σύζυγό μου στη ζωή με όλες τις αντιξοότητες και στα δύο μεγάλα χειρουργεία.
Τους Ιατρούς της Αιματολογικής Κλινικής για την πολύμηνη νοσηλεία του συζύγου μου και βέβαια τα κορίτσια μου (Νοσηλεύτριες) της Κλινικής, που με το χαμόγελό τους και την ελπίδα της νιότης των, εμψύχωναν όλους τους ασθενείς για τον δύσκολο αγώνα τους που έδιναν, δίνουν και θα δίνουν για την ζωή.
Το κέντρο της Αιμοδοσίας και την κα Τριανταφύλλου, που με την δική τους σειρά, του έδωσαν όσο αίμα χρειαζόταν και πιστέψτε με δεν ήταν μικρή η ποσότητα, καθώς υπήρχαν επαναλαμβανόμενες αιμορραγίες. Στο σημείο αυτό θέλουμε να εκφράσουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσες και όσους έσπευσαν να δώσουν αίμα στην έκκλησή μας μέσω των social media, αλλά και του ηλεκτρονικού τοπικού τύπου.
Ένα ολοκάρδιο ευχαριστώ στους Νοσηλευτές της ΜΜΟ για το βάρος που επιφορτίστηκαν στις πιο δύσκολες στιγμές του συζύγου μου. Στον Καθηγητή της ΜΜΟ κ. Σπυριδωνίδη, καθώς και τους Ιατρούς κ.κ. Τσοκάνα και Λίγκα, που πάνω απ’ όλα απέδειξαν ότι εκτός από Ιατροί είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Είναι αυτοί που στις δύσκολες στιγμές και μέχρι το τέλος, πάλεψαν με όλες τους τις δυνάμεις για το ανθρώπινο θαύμα. Αυτοί που σε εκείνες τις δύσκολες στιγμές, μας προσέφεραν μια ζεστή αγκαλιά!
Ένα ευχαριστώ, για όλα και όλους είναι το ελάχιστο που μπορούμε να εκφράσουμε! Ζητώ συγγνώμη εάν κούρασα ή εάν λησμόνησα κάποιον ή κάποιους, αλλά όλα τα παραπάνω είναι λόγια ψυχής! Είναι το ελάχιστο που μπορώ να πούμε, για αυτούς τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!
Ευχαριστούμε!
ΟΛΓΑ & ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΤΟΛΚΑΣ
