Τα δύο περιστατικά που έγιναν στην περιοχή της Πλαζ της Πάτρας, με τις δύο γυναίκες (το ένα εκ των οποίων μάλιστα ήταν και μοιραίο), έρχονται για να αναδείξουν το θέμα της προστασίας και της ναυαγοσωστικής κάλυψης στις παραλίες της πόλης.
Οι ναυαγοσώστες που έπιασαν δουλειά με βάση τη σύμβαση που υπέγραψαν από την 1η Ιουλίου επισήμως και βρίσκονταν στις θέσεις τους από τις περασμένες ημέρες, τις μέρες του καύσωνα, ξεκινούν την εργασία τους από τις 10 το πρωί και τελειώνουν στις 6 το απόγευμα.
Αυτό λέει η σύμβαση που έχουν υπογράψει η δημοτική αρχή και η κοινοπραξία της ανάδοχου εταιρείας που ανέλαβε το έργο. Το ζήτημα όμως είναι ότι ένα μεγάλο ποσοστό των ηλικιωμένων που κάνουν συχνά το μπάνιο τους στην παραλία της Πλαζ της Πάτρας, πάνε στη θάλασσα από νωρίς το πρωί.
Θέλουν να αποφύγουν τον ήλιο και τη ζέστη και τέλος πάντων έτσι έχουν συνηθίσει. Την ώρα λοιπόν που οι ηλικιωμένοι κάνουν το μπάνιο τους τις πρωινές ώρες (από τις 7 και τις 8 το πρωί), δεν υπάρχουν ναυαγοσώστες.
Το γεγονός αυτό δεν πειράζει τους ηλικιωμένους, ορισμένοι εκ των οποίων έχουν μεγάλη εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους και αρέσκονται να κολυμπούν στα βαθιά στα νερά του πάντα επικίνδυνου Πατραϊκού, γεννά όμως πολλές φορές τέτοιες καταστάσεις, χωρίς να υπάρχει στην παραλία ένας εξιδεικευμένος άνθρωπος για να τους βοηθήσει.
Παρόμοιο πρόβλημα δημιουργείται και τις απογευματινές ώρες όχι μόνο στην παραλία της Πλαζ, αλλά και στις υπόλοιπες παραλίες της Πάτρας. Η πλειοψηφία του κόσμου πάει για μπάνιο από τις 6 το απόγευμα και μετά, όταν ξεκινάει σιγά – σιγά να πέφτει ο ήλιος.
Τότε δηλαδή που και πάλι οι παραλίες μένουν ακάλυπτες από ναυαγοσώστες που έχουν τελειώσει την εργασία τους και έχουν φύγει από τους πύργους τους.
