Ιαν Μπρέιντι: Ο δολοφόνος των βάλτων
Ο Βρετανός Ιαν Μπρέιντι μαζί με την Κίρα Χίντλεϊ βίασαν, βασάνισαν και σκότωσαν 5 παιδιά στο Μάντσεστερ, από το 1963 έως το 1965. Εθαβαν τα πτώματα των θυμάτων τους στο έλος Σάντλγουορθ Μουρ, κάτι που τους χάρισε το προσωνύμιο «δολοφόνοι των βάλτων».
Ο Μπρέιντι, ο οποίος περιγράφεται από τον δικαστή που τον καταδίκασε ως «ένας κακός σε βαθμό αδύνατο να το πιστέψει κανείς» συνήθιζε να περηφανεύεται ότι το πρώτο του θύμα ήταν μια γάτα, την οποία σκότωσε όταν ήταν μόλις 10 ετών. Καθ’ ομολογίαν του, έκαψε ζωντανή μια άλλη γάτα, λιθοβόλησε σκύλους μέχρι θανάτου και αποκεφάλισε κουνέλια προτού βάλει στο στόχαστρο ανθρώπους.
Ντένις Ρέιντερ: O «ΒΤΚ» killer
«BTK» ήταν το παρατσούκλι που δόθηκε στον κατά συρροήν δολοφόνο των 70s Ντένις Ρέιντερ και σήμαινε «Bind, Torture, Kill» (δέσε, βασάνισε, σκότωσε). O Ρέιντερ, ο οποίος συνελήφθη το 2004 για 10 φόνους που διαπράχθηκαν μεταξύ του 1974 και του 1986, ετοιμαζόταν να δολοφονήσει το επόμενο θύμα του και έστειλε επιστολή σε ΜΜΕ γι’ αυτό – όπως συνήθιζε. Η επιστολή, όμως, έδωσε δείγμα DNA και οδήγησε στη σύλληψή του και την καταδίκη του σε κάθειρξη 174 ετών και δεκάκις ισοβίων που εκτίει έως σήμερα.
Ο «BTK» έχει παραδεχτεί ότι ξεκίνησε από μικρή ηλικία να κρεμά και να στραγγαλίζει γάτες και σκύλους. Αρχικά του άρεσε να βλέπει τα κοτόπουλα που σφάζονταν και στη συνέχεια αντλούσε ικανοποίηση από το να βλέπει τα ζώα να παλεύουν μέχρι να πεθάνουν. Αλλωστε, στο «διάλειμμα» που έκανε από τις δολοφονίες ανθρώπων, το 1991, έπιασε δουλειά ως μπόγιας, με δεκάδες καταγγελίες να υποβάλλονται εις βάρος του για βασανισμούς και αναίτιες θανατώσεις σκύλων – ακόμα και των γειτόνων του.
Τζέφρι Ντάμερ: Ο κανίβαλος του Μιλγουόκι
Αυτό το «χόμπι» να διατηρεί τα πτώματα στο σπίτι του ο Ντάμερ το είχε από μικρό παιδί. Ο πατέρας του, ένας χημικός, το είχε παρατηρήσει αυτό και νόμισε ότι ο γιος του ενδιαφερόταν για τη Βιολογία. Τις τεχνικές που του έμαθε για τη συντήρηση των οστών των ζώων ο Ντάμερ θα τις χρησιμοποιούσε αργότερα για να προσπαθήσει να συντηρήσει τα ανθρώπινα θύματά του. Προφανώς, ο πατέρας του Ντάμερ δεν ανησύχησε από το γεγονός ότι οι γείτονές του έβρισκαν γάτες και βατράχια παλουκωμένα, ή καρφωμένα σε δέντρα. Το 1975, ο Ντάμερ αποκεφάλισε το κουφάρι ενός σκύλου, τοποθέτησε το κεφάλι σε ένα ξύλο και κάρφωσε το σώμα σε ένα παρακείμενο δέντρο – «για πλάκα». Θα δολοφονούσε το πρώτο του ανθρώπινο θύμα μόλις τρία χρόνια αργότερα και συνέχισε να σκοτώνει άλλους 16 άνδρες και αγόρια μεταξύ 1978 και 1991.
Αλμπερτ Φις: Το «Βαμπίρ του Μπρούκλιν»
Ο Χάμιλτον Χάουαρντ Αλμπερτ Φις είναι γνωστός ως ένας από τους σκληρότερους παιδόφιλους, serial killers παιδιών και κανίβαλους όλων των εποχών. Ο Φις σκότωσε τουλάχιστον 15 παιδιά (κατά δήλωσή του 100) και βίασε τουλάχιστον 100 ανθρώπους. Συνήθιζε να γράφει στους γονείς των θυμάτων του ανατριχιαστικές λεπτομέρειες από τον τρόπο που βίαζε, δολοφονούσε και στη συνέχεια έτρωγε τα παιδιά τους, για να τους βασανίσει. Στη διασημότερη από τις επιστολές του, προς τη μητέρα της 10χρονης Γκρέις Μπαντ, περιγράφει ότι «τη στραγγάλισα και την έκοψα σε κομματάκια για το κρέας. Τη μαγείρεψα και την έφαγα – πόσο γευστική ήταν όταν ψήθηκε στον φούρνο». Συνήθιζε να βάζει φωτιά σε αδέσποτες γάτες και σκύλους και να τα βλέπει να βασανίζονται μέχρι τον θάνατό τους.
Τεντ Μπάντι: Πάνω από 100 τα θύματά του
Ισως ο διασημότερος serial killer όλων των εποχών. Ο Αμερικανός Τεντ Μπάντι, καταδικάστηκε -και εκτελέστηκε- για 30 δολοφονίες, αν και υπάρχει η υποψία ότι τα θύματά του ξεπέρασαν τα 100. Συνήθιζε να παρασύρει τα θύματά του, νέες γυναίκες, σε ερημικές περιοχές, να τις ξυλοκοπά, να τις βιάζει, στη συνέχεια να τις χτυπά μέχρι θανάτου και να κρατά τα πτώματά τους για να ασελγήσει επάνω τους αρκετές φορές αργότερα.
Στα παιδικά του χρόνια ο Μπάντι βασάνισε αρκετά ζώα, κυρίως γάτες και σκύλους. Από τα πιο γνωστά περιστατικά αυτό όπου κρέμασε μια γάτα στο σκοινί για το άπλωμα των ρούχων.
«Οποιος έχει συνηθίσει να θεωρεί τη ζωή οποιουδήποτε ζωντανού πλάσματος ως άχρηστη, κινδυνεύει να καταλήξει και στην ιδέα της άχρηστης ανθρώπινης ζωής»
δρ Αλμπερτ Σβάιτσερ
Πριν από περίπου 15 χρόνια, μιλώντας σε Eλληνες αστυνομικούς στην Αθήνα, πράκτορες του FBI που είχαν έρθει για ανταλλαγή τεχνογνωσίας, τους εξηγούσαν ότι ένα από τα red flags που τους οδηγεί στον εντοπισμό κατά συρροή δολοφόνων είναι η κακοποίηση ζώων. Οι Αμερικανοί εξηγούσαν ότι πολλά χρόνια νωρίτερα, είχαν φακελωμένους όσους δολοφονούσαν γάτες, σκύλους και άλλα ζώα και όχι τυχαία: οι περισσότεροι και σκληρότεροι serial killers των ΗΠΑ ξεκίνησαν την εγκληματική, φρικτή «καριέρα» τους από γάτες και σκύλους.
Fast forward στο 2024, στην ίδια πόλη. Στη συνοικία της Κυψέλης, οι κάτοικοι βρίσκουν, συγκλονισμένοι, αποκεφαλισμένες γάτες. Πάνω από τα άψυχα σώματα των μικρών ζώων, σε ένα δέντρο, είναι κολλημένο ένα χαρτί με μια φράση που σχηματίζεται από τα κομμένα γράμματα εφημερίδων: «αν συνεχίσει το τάισμα θα σκοτώσω και τα άλλα». Στους γνώστες, αυτό το σκηνικό θυμίζει κατά πολύ το modus operandi του Zodiac ή του Golden State Killer. Είναι αυτό αρκετό;
Ενώ οι αστυνομικοί δίνουν αγώνα δρόμου για να εντοπίσουν τον Ελληνα serial killer γατών, στον Βόλο, όπου συνελήφθη ένας 31χρονος ο οποίος μαχαίρωσε 12 αδέσποτα, οι φιλοζωικές οργανώσεις καταγγέλλουν ότι κάποιο άλλο άτομο σκοτώνει σωρηδόν γάτες και σκύλους με άγνωστη τοξική ουσία. Στην Αλεξανδρούπολη κάποιος πυροβόλησε ένα γατάκι, ενώ νωρίτερα στη Ρόδο συνελήφθη ένας 60χρονος που έκανε το ίδιο. Και οι επιστήμονες αναρωτιούνται μήπως αυτά (και τα εκατοντάδες ακόμα, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας) περιστατικά βίαιης θανάτωσης αθώων αδέσποτων παραπέμπουν στην «εκπαίδευση» ενός μανιακού δολοφόνου, όπως προειδοποιούσαν οι Αμερικανοί αστυνομικοί;
Εκπαιδεύοντας έναν δολοφόνο
Το κοινό συμπέρασμα των ειδικών ψυχιάτρων που ασχολούνται με υποθέσεις serial killers είναι ότι οι, συνήθως κοινωνιοπαθείς και ψυχοπαθείς, δράστες στερούνται βασικών συναισθημάτων, όπως αυτό της συμπόνοιας, και αντλούν ικανοποίηση από το να βλέπουν ένα αθώο πλάσμα να βασανίζεται και εν τέλει να αφήνει την τελευταία του πνοή.
Υπάρχει, δε, η λεγόμενη κλιμάκωση. Στις περισσότερες περιπτώσεις η παρόρμηση, η ανάγκη που νιώθουν να αντλήσουν αυτή την «ικανοποίηση» ολοένα μεγαλώνει, σαν εθισμός. Ετσι, είναι πολύ συχνό φαινόμενο οι κατά συρροήν δολοφόνοι να ξεκινούν την εγκληματική τους καριέρα από μικρή ηλικία, κυρίως από αδέσποτες γάτες, οι οποίες είναι μικρές -άρα ακίνδυνες και εύκολες στη μεταφορά- εύκολες να προσεγγιστούν και να θανατωθούν, ενώ δεν έχουν κάποιον να τις αναζητήσει. Καθώς η παρόρμηση να βασανίσουν και να σκοτώσουν μεγαλώνει και συχνά συνδέεται και με σεξουαλικά συμπλέγματα, κλιμακώνουν, έπειτα, με άλλα ζώα και έπειτα με ανθρώπους. Συνήθως με παιδιά και γυναίκες.
Σύμφωνα με στοιχεία του φορέα «Θάλπος – Ψυχική Υγεία», η κακοποίηση και η δολοφονία ζώου είναι μόλις ένα βήμα πριν από την κακοποίηση και τη δολοφονία ανθρώπου: στην Ελλάδα κάποια στοιχεία είχαν παρουσιαστεί σε ημερίδα που είχαν συνδιοργανώσει το Εργαστήριο Παθολογικής Ανατομικής του Τμήματος της Κτηνιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας. Οπως είχαν επισημάνει ειδικοί, οι βίαιες πράξεις σε βάρος των ζώων έχουν αναγνωριστεί διεθνώς ως ενδείξεις επικίνδυνης ψυχοπάθειας που σπάνια περιορίζεται σε αυτά. Στοιχεία από τις αμερικάνικες αρχές αποκαλύπτουν ότι οι περισσότεροι καταδικασθέντες για σεξουαλική κακοποίηση και δολοφονίες είχαν ιστορικό βίας προς τα ζώα. Εχει βρεθεί επίσης ότι το 71% των γυναικών που έχουν ζητήσει προστασία από το κράτος στις ΗΠΑ έχουν δηλώσει ότι το άτομο που τις κακοποιούσε είχε κακοποιήσει ζώα – στο 87% των περιπτώσεων μπροστά στα μάτια τους. Είναι λοιπόν, οι δολοφόνοι ζώων εν δυνάμει δολοφόνοι παιδιών;
Τα δεδομένα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου το φαινόμενο έχει μελετηθεί αρκετά, δείχνουν πως υπάρχει σύνδεση. Γι’ αυτό, άλλωστε, όπως επισημαίνει και η φιλοζωική οργάνωση ΡΕΤΑ, «υπάρχει λόγος που το FBI παρακολουθεί τις υποθέσεις κακοποίησης ζώων: συχνά αποτελεί προάγγελο κλιμακούμενων επιπέδων βίας, με πιο γνωστό παράδειγμα τους κατά συρροή δολοφόνους και τους μαζικούς εκτελεστές, όπως ο Τζέφρι Ντάμερ, ο Τεντ Μπάντι και ο Νίκολας Κρουζ, οι οποίοι κακοποιούσαν ζώα προτού επιτεθούν σε ανθρώπους».
Μελέτες έχουν δείξει ότι η κακοποίηση ζώων είναι καλύτερος προγνωστικός παράγοντας σεξουαλικής επίθεσης από προηγούμενες καταδίκες για ανθρωποκτονία, εμπρησμό ή αδικήματα με όπλα: το «Psychology Today» ανέφερε ότι το 70% των εγκληματιών που ήταν πιο βίαιοι προς τους ανθρώπους σε μια φυλακή είχαν επίσης ιστορικό κακοποίησης ζώων, ενώ άλλες μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι το 43% των σχολικών εκτελεστών έχει ιστορικό κακοποίησης ζώων. Η κακοποίηση ζώων είναι επίσης ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες για να γίνει κακοποιητής και της οικογένειάς του.
Οι έρευνες του FBI
«Οποιος έχει συνηθίσει να θεωρεί τη ζωή οποιουδήποτε ζωντανού πλάσματος ως άχρηστη, κινδυνεύει να καταλήξει και στην ιδέα της άχρηστης ανθρώπινης ζωής», έγραψε ο δρ Αλμπερτ Σβάιτσερ. Οι βίαιες πράξεις απέναντι στα ζώα έχουν αναγνωριστεί εδώ και καιρό ως ενδείξεις μιας επικίνδυνης ψυχοπάθειας που δεν περιορίζεται στα ζώα.
«Οι δολοφόνοι … πολύ συχνά ξεκινούν σκοτώνοντας και βασανίζοντας ζώα ως παιδιά», εξηγεί ο Ρόμπερτ Κ. Ρέσλερ, δημιουργός προφίλ κατά συρροή δολοφόνων (profiler) για το FBI. Οι μελέτες έχουν πλέον πείσει τους κοινωνιολόγους, τους νομοθέτες και τα δικαστήρια ότι οι πράξεις σκληρότητας προς τα ζώα χρήζουν προσοχής, καθώς μπορεί να είναι το πρώτο σημάδι μιας βίαιης παθολογίας που περιλαμβάνει και ανθρώπινα θύματα.
Οπως αναφέρει ο Ρέσλερ, στο FBI η λεγόμενη «τριάδα ΜακΝτόναλντ» δείχνει συνήθως ποιος έχει τα φόντα για να γίνει serial killer. Σε αυτή κάποιος που 1) έχει κακοποιηθεί ως παιδί, 2) έχει κακοποιήσει ζώα ως παιδί και 3) έχει γίνει βίαιος προς ανθρώπους είναι πιθανό να διαπράξει βίαια εγκλήματα.
Το FBI εκτιμά ότι ανά πάσα στιγμή στις ΗΠΑ δρουν 500 serial killers, αριθμός που αυξάνεται τα τελευταία χρόνια. Παρά το γεγονός ότι σε κάθε περίπτωση, αυτό που δημιουργεί έναν μανιακό δολοφόνο είναι κάτι διαφορετικό υπάρχει πάντα η κοινή συνισταμένη της κακοποίησης ζώων. Γι’ αυτόν τον λόγο και όποιος θανατώσει μια γάτα ή έναν σκύλο στις ΗΠΑ, μπαίνει στο ραντάρ του FBI.
Η ιστορία, άλλωστε, τους δικαιώνει. Ο Εντ Κέμπερ, που σκότωσε 7 κορίτσια και αποκεφάλισε τη μητέρα του, ξεκίνησε βασανίζοντας γάτες στα 13 του, ο Ντέιβιντ Μπέρκοβιτς, που σκότωσε 6 ανθρώπους και έβαλε 1.400 φωτιές, άρχισε βασανίζοντας ζώα στα 10 του χρόνια, ενώ ο Αλμπερτ ντε Σάλβο, που σκότωσε 13 και βίασε 300 γυναίκες, συνήθιζε να κλείνει γάτες σε κουτιά και να κάνει τοξοβολία επάνω τους. Ο Τσαρλς Μάνσον, ο οποίος είναι υπεύθυνος για 35 δολοφονίες, άρχισε από θυσίες και βασανισμούς ζώων προς τον σατανά, ενώ ο Χένρι Λι Λούκας, στον οποίο αποδίδονται 100 έως 200 δολοφονίες, ήταν σκληρός βασανιστής αδέσποτων ζώων στα παιδικά του χρόνια.
Σύμφωνα με μελέτες εγκληματολόγων στις ΗΠΑ, 46% των δολοφόνων με σεξουαλικά κίνητρα κακοποίησε ζώα, 48% των καταδικασθέντων βιαστών υπήρξε κακοποιητής γατών και σκύλων, ενώ ένα συγκλονιστικό 88% κακοποίησης παιδιών ακολούθησε κακοποίηση ζώου. Κι ενώ τα ποσοστά σε άλλους τύπους εγκλημάτων είναι μικρότερα (για παράδειγμα, 30% σε παιδόφιλους και 70% σε περιστατικά έμφυλης βίας), ένα ποσοστό 95% των κατά συρροή δολοφόνων που συνελήφθησαν κακοποιούσαν ζώα.
