Εάν η Μπορούσια Ντόρτμουντ είχε εμπιστευτεί περισσότερο τα δεδομένα, ίσως ο Γιούργκεν Κλοπ να ήταν ακόμη ο προπονητής της BVB – ή τουλάχιστον να είχε μείνει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στον σύλλογο και όχι μόνο μέχρι το καλοκαίρι του 2015. Αν και αυτή είναι μία τολμηρή υπόθεση, η ιστορία πίσω από αυτήν μας λέει πολλά για την ψηφιοποίηση του ποδοσφαίρου.
Tα xG της Ντόρτμουντ και η φυγή του Κλοπ
Όταν στο πρώτο μισό της σεζόν 2014/15 η Ντόρτμουντ βρισκόταν απροσδόκητα στον πάτο της Μπουντεσλίγκα, ο μπλόγκερ Κόλιν Τρένορ εξηγούσε σε ανάλυσή του στο statsbomb.com το εξής: η ομάδα του Κλοπ έπρεπε να έχει σκοράρει 25 φορές αντί για 17, αλλά και να έχει δεχθεί μόλις 17 γκολ αντί για 26. Με άλλα λόγια, με το πέρας των πρώτων 17 αγωνιστικών η Ντόρτμουντ θα έπρεπε να βρίσκεται στην 4η θέση του βαθμολογικού πίνακα – και όχι στην προτελευταία.
Ο Τρένορ βάσισε την ανάλυσή του στην τεχνολογία των προβλεπόμενων γκολ ή αλλιώς Expected Goals (xG): μία τεχνολογία που υπολογίζει βάσει των ευκαιριών που παρουσιάζονται σε κάθε αγώνα το πόσα γκολ θα έπρεπε «αντικειμενικά» να έχει σκοράρει ή να δεχθεί η εκάστοτε ομάδα. Συνδυάζοντας τα στοιχεία από περισσότερους αγώνες προκύπτει αντιστοίχως ο μέσος όρος των υπέρ και των κατά xG.
Το συμπέρασμα του Τρένορ ήταν πως για μεγάλο χρονικό διάστημα η BVB ήταν ουσιαστικά ασυνήθιστα άτυχη, με αποτέλεσμα να χάσει δυσανάλογα πολλούς βαθμούς δεδομένης της εικόνας της στο γήπεδο. Και πράγματι στον δεύτερο γύρο η Ντόρτμουντ ανέτρεψε την κατάσταση, εξασφαλίζοντας τελικά την 7η θέση και μαζί την παρουσία της στα προκριματικά του Europa League. Όμως ο αποχωρισμός με τον Κλοπ είχε πλέον αποφασιστεί.
Η συγκεκριμένη ιστορία είναι μία από τις πολλές που δείχνουν την ολοένα και μεγαλύτερη επιρροή της συλλογής και ανάλυσης δεδομένων στο ποδόσφαιρο. Σήμερα μάλιστα, τα xG αποτελούν μία ευρέως γνωστή μέθοδο αξιολόγησης, την οποία γνωρίζουν σχεδόν όλοι οι θεατές της Μπουντεσλίγκα και των ποδοσφαιρικών διοργανώσεων.
Πλέον οι προπονητές εκμεταλλεύονται όλες τις διαθέσιμες μετρήσεις για την προετοιμασία της ομάδας τους, είτε αυτές αφορούν τη δημιουργία ευκαιριών, την εκμετάλλευση των κενών χώρων στο γήπεδο ή την απόδοση του υψηλού πρέσινγκ αναλόγως με τον εκάστοτε αντίπαλο. Χάρη στα Big Data το ποδόσφαιρο έχει μετατραπεί σε ένα παιχνίδι ανάλυσης δεδομένων. Ή μήπως όχι;
Ο απρόβλεπτος ανθρώπινος παράγοντας
«Πρώτη φορά ήρθα σε επαφή με αυτή τη μαζική συλλογή δεδομένων το 2014, όταν ήμουν προπονητής στη Φούλαμ (Αγγλία)», λέει ο Φέλιξ Μάγκατ, ο οποίος αντιμετωπίζει το ζήτημα με σκεπτικισμό. «Είναι μία πλάνη η πεποίθηση πως τα δεδομένα μπορούν να μας πουν κάτι, διότι το ποδόσφαιρο εξακολουθεί να παίζεται από ανθρώπους. Και οι άνθρωποι είμαστε κάθε μέρα διαφορετικοί». Ο ίδιος δεν ξέρει πόσα ακριβώς δεδομένα είναι πλέον διαθέσιμα, «αλλά σίγουρα είναι πάρα πολλά». Ο καθένας μπορεί να ερμηνεύει τα δεδομένα όπως θέλει. «Αλλά υπάρχει μία συγκεκριμένη πληροφορία: ο βαθμολογικός πίνακας. Και αυτός δεν λέει ψέματα», τονίζει ο Μάγκατ.
