Νέες λέξεις, για νέα φαινόμενα, στο νέο τοπίο ενός εντελώς νέου κόσμου. Το «sportification of AI talent» σημαίνει ότι οι επιστήμονες που ειδικεύονται στην ανάπτυξη πρωτότυπων εφαρμογών ΑΙ είναι πλέον τόσο περιζήτητοι στις ΗΠΑ ώστε αντιμετωπίζονται σαν τους σταρ των επαγγελματικών σπορ, όπως π.χ. το NBA.
Τα πριμ μεταγραφής, η αξία κάθε «παίκτη» στο χρηματιστήριο της AI συγκρίνεται πλέον μόνο με τις ετήσιες απολαβές των σούπερ σταρ, όπως ο Στεφ Κάρι (60 εκατ. δολάρια), ο Νίκολα Γιόκιτς (55 εκατ. δολάρια), ο Κέβιν Ντουράντ (54,7 εκατ.) ή ο Γιάννης Αντετοκούνμπο (54 εκατ.)
Μάλιστα, εν αντιθέσει με το NBA, όπου ισχύει ανώτατο όριο, η εφάπαξ ή περιοδική αμοιβή κάθε επιστήμονα ΤΝ μπορεί να φτάσει όσο ψηλά είναι διατεθειμένος να πληρώσει ο επιχειρηματίας.
Οι εξελίξεις και οι μεταβολές στον ψηφιακό κόσμο, κατεξοχήν βέβαια στις ΗΠΑ, είναι τόσο πολλές και τόσο απότομες ώστε αναφύονται ακόμη και καινούρια είδη κάλυψης της σχετικής ειδησεογραφίας: το TBPN είναι μια σειρά vidcast, ένα ψηφιακό κανάλι, όπου δύο παρουσιαστές, ο Τζον Κούγκαν και ο Τζόρντι Χέις σχολιάζουν οτιδήποτε συμβαίνει στο μεταγραφικό παζάρι της Τεχνητής Νοημοσύνης, μιμούμενοι τους σπορτκάστερ.
Οι ίδιοι, δε, έχουν καταρτίσει τον κατάλογο με τους 100 πιο περιζήτητους και, κατά συνέπεια, τους πιο ακριβοπληρωμένους επιστήμονες ΑΙ στον κόσμο.Υπό το πρίσμα της γενικότερης «sportification» της ΑΙ αποκτά νόημα ο επόμενος όρος, η έκφραση «exploding offer», δηλαδή μια πρόταση μεταγραφής η οποία θα πρέπει να γίνει δεκτή μέσα σε μερικά λεπτά ώστε να αποκλειστεί το ενδεχόμενο της αντιπροσφοράς από τον προηγούμενο εργοδότη. Και μια πρόταση τύπου «exploding offer», βάσει των σημερινών δεδομένων, μπορεί να αφορά σε ποσά που κυμαίνονται μεταξύ 100 εκατ. δολαρίων κατ’ ελάχιστον, φτάνοντας έως και τα δισ. των δολαρίων, αναλόγως της αξίας του επιστήμονα, της συμφωνίας συνεργασίας, τις αρμοδιότητες, τον τίτλο κ.λπ.
Οσο για το «acqui-hire», αυτή είναι η διαδικασία της απορρόφησης μιας ολόκληρης εταιρείας από μια ισχυρότερη, ενώ κατ’ ουσίαν ο στόχος είναι απλώς η στρατολόγηση ορισμένων στελεχών ή ακόμη και ενός μόνο προσώπου (acquisition=απόκτηση, συγχώνευση + hire=πρόσληψη). Με πιο γνωστή και πιο προβεβλημένη υπόθεση acqui-hire αυτή της Μίρα Μουράτι, η οποία φέρεται να «έριξε χυλόπιτα» στον Μαρκ Ζούκερμπεργκ, παρά την αστρονομική πρόταση του 1 δισ. δολαρίων. Ωστόσο, η Μουράτι δεν είναι ούτε η μόνη ούτε η πιο ηχηρή απόπειρα εξαγοράς στην κατηγορία «AI talent» που δεν τελεσφόρησε.
Από μένα είναι «όχι»
Ως εποπτικό παράδειγμα του μεταγραφικού αμόκ που επικρατεί αυτή την περίοδο στο πεδίο της Τεχνητής Νοημοσύνης και μάλιστα στο ακρώτατο όριό της, τη superintelligence («υπερ-νοημοσύνη»), θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η περίπτωση του Ιλια Σούτσκεβερ, ενός Καναδού ισραηλινής καταγωγής, ο οποίος στα 38 του χρόνια δικαιούται να καυχιέται ότι έσκισε και πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων την προσφορά του Ζούκερμπεργκ για την εξαγορά της εταιρείας του – μια προσφορά τουλάχιστον 32 δισ. δολαρίων.
Οσο και εάν φαντάζει απίστευτο βάσει κοινής λογικής, ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ στην περίπτωση της Safe Superintelligence αποπειράθηκε να αγοράσει προθέσεις και προγραμματικά σχέδια χωρίς τίποτα το πραγματικά χειροπιαστό. Η φιλοδοξία της Safe Superintelligence αφορά την υποτιθέμενη δημιουργία μιας μηχανής Τεχνητής Νοημοσύνης για την οποία η προτεραιότητα θα ήταν η ασφάλεια και η αξιοπιστία των υπηρεσιών που θα παρέχει κ.ο.κ.
Εν αντιθέσει προς την εμπορική χρήση των κάθε είδους ρομπότ, στην οποία, όπως της καταλογίζουν οι επικριτές της, φέρεται να εστιάζει η πρωτοπόρος OpenAI στην οποία ανήκει το εξαιρετικά δημοφιλές ChatGPT. Από την οποία, παρεμπιπτόντως, είχε αποχωρήσει ο Σούτσκεβερ για να ιδρύσει τη Safe Superintelligence, όπως άλλωστε και η Μίρα Μουράτι, η οποία δημιούργησε και αυτή τη δική της startup, υπό την, ομολογουμένως σαγηνευτική, ονομασία Thinking Machines Lab.
Σαφάρι εγκεφάλων
Το ζητούμενο για τους ψηφιακούς κολοσσούς, όπως η Meta του Ζούκερμπεργκ, κατά την τρέχουσα περίοδο τουλάχιστον είναι η στρατολόγηση του ανθρώπινου δυναμικού, του ταλέντου, όπως είναι ο όρος στην ντοπιολαλιά της Silicon Valley, δηλαδή των πνευματικών δυνατοτήτων που θα τεθούν επικεφαλής στην ξέφρενη κούρσα της Τεχνητής Νοημοσύνης.
Με δεδομένο, λοιπόν, ότι η Meta (όπως και η Google, η Microsoft, η Apple και αρκετά ακόμη μεγαθήρια) διεκδικεί την πρωτιά στον τομέα της ΤΝ και συναφώς σε μια αγορά που προβλέπεται να φτάσει σε μέγεθος το 1 τρισ. δολάρια εντός της επόμενης πενταετίας, τα 32 δισ. της Safe Superintelligence δεν είναι κάτι περισσότερο από ψίχουλα.
Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι η πρόοδος της Τεχνητής Νοημοσύνης και μαζί με αυτήν η κερδοφορία των πιο ισχυρών παικτών της αγοράς, εξαρτάται από τη φυσική νοημοσύνη ορισμένων χαρισματικών ανθρώπων, όπως ο προαναφερθείς Ιλια Σούτσκεβερ. Αλλά όχι μόνο αυτός. Και είναι ενδεικτικό της λαιμαργίας που διακατέχει τους πρωταγωνιστές της ΤΝ, το γεγονός ότι μετά την ταπεινωτική εκ μέρους του Σούτσκεβερ απόρριψη της πρότασης που του υπέβαλλε η Meta, ο Ζούκερμπεργκ στράφηκε στον συνέταιρο και συνιδρυτή της Safe Superintelligence, έναν κάποιον Ντάνιελ Γκρος, ο οποίος και δέχθηκε εντέλει τη μεταγραφή στη Meta έναντι ενός ποσού το οποίο δεν δημοσιοποιήθηκε, αν και μια ασφαλής εικασία θα ήταν ότι περιλαμβάνει τριψήφιο αριθμό εκατομμυρίων δολαρίων κατ’ έτος και για όση διάρκεια προβλέπεται στο συμβόλαιό του.
Πάντως, ο Ντάνιελ Γκρος θα τεθεί υπό τις εντολές του Αλεξάντρ Γουάνγκ, τέως συνιδρυτή και διευθύνοντος συμβούλου της Scale AI, την οποία η Meta εξαγόρασε έναντι 14,3 δισ. δολαρίων. Εν παρόδω, ο Γουάνγκ είναι 28 ετών, τυγχάνει γιος Κινέζων μεταναστών στις ΗΠΑ – οι οποίοι όμως ήταν φυσικοί και εργάζονταν σε κρατικά εργαστήρια, στο Νέο Μεξικό. Το 2021, σε ηλικία 24 ετών, ο Αλεξάντρ Γουάνγκ κατείχε την επίζηλη διάκριση του νεότερου αυτοδημιούργητου επιχειρηματία στον πλανήτη. Τα, δε, καθήκοντα που του έχει αναθέσει ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ είναι να θέσει τέρμα στις έως τώρα αποτυχίες της Meta να τεθεί στην πρωτοπορία της Τεχνητής Νοημοσύνης. Και να χτίσει μια καινούρια αυτοκρατορία, όπου κάθε chatbot, κάθε έξυπνη μηχανή γενικότερα θα βασίζεται στην ασυναγώνιστη τεχνολογία της Meta – εάν όλα πάνε κατ’ ευχήν για τον Γουάνγκ και την ομάδα του. Διότι αν δεν πάνε, οι ευθύνες που θα καταλογιστούν για την αποτυχία θα είναι σε απόλυτη συμμετρία με τα δισ. που διατέθηκαν και δαπανήθηκαν εις μάτην.
Διαίρει και προσλάμβανε
Η εναλλακτική τακτική στην οποία κατέφυγε ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ όταν η αρχική απόπειρα «acqui-hire» απέτυχε, δεν ακολουθήθηκε μόνο στην περίπτωση της Safe Superintelligence, αλλά και σε εκείνη της Thinking Machines Lab. Ο Ζούκερμπεργκ ήθελε, πάση θυσία, να φέρει τη Μίρα Μουράτι στη Meta, καθώς η αλβανικής καταγωγής Αμερικανίδα επιστήμων είχε περιβληθεί με τη φήμη του κρίσιμου παράγοντα που οδήγησε στην εκπληκτική επιτυχία του ChatGPT.
Οταν λοιπόν η Μουράτι είπε το μεγάλο «όχι» στην πρόταση του Ζούκερμπεργκ περί εξαγοράς της εταιρείας της (Thinking Machines Lab) εν όλω, εκείνος δεν εγκατέλειψε την προσπάθεια. Αναδιπλώθηκε και επανήλθε, αυτή τη φορά με στόχο να διαμελίσει την επιχείρηση της Μουράτι, αποσπώντας ζωτικά μέλη του οργανισμού της. Λέγεται ότι από τη Meta έγιναν προτάσεις συνεργασίας σε πάνω από δέκα στελέχη του Thinking Machines Lab, με πρώτο μεταγραφικό στόχο τον Αντριου Τούλοκ, επικεφαλής ερευνητή και στενό συνεργάτη-συνέταιρο της Μουράτι.
Ο Ζούκερμπεργκ έθεσε στη διάθεση του Τούλοκ ένα συμβόλαιο 6ετούς διάρκειας, με συνολικές απολαβές της τάξης του 1,5 δισ. δολαρίων, συμπεριλαμβανομένων πριμ επιδόσεων, μετοχών κ.ο.κ. Και ο Τούλοκ αρνήθηκε, κάτι που πραγματικά ακούγεται αδιανόητο, ως οικονομική αυτοκτονία. Στο κάτω-κάτω, ποιος είναι ο κ. Τούλοκ, ο οποίος γύρισε επιδεικτικά την πλάτη του στην προοπτική να κερδίσει σε 6 χρόνια περισσότερα απ’ όσα συσσώρευσε στους τραπεζικούς του λογαριασμούς ο μέγιστος ΛεΜπρόν Τζέιμς;
Και πώς κάποιος σαν αυτόν -τον Αντριου Τούλοκ, όχι τον ΛεΜπρόν Τζέιμς- μπορεί να είναι σίγουρος ότι δεν θα μετανοήσει πικρά την απόφασή του να περιφρονήσει μια ευκαιρία να γίνει δισεκατομμυριούχος στα 34 του χρόνια;
Η περίπτωση Τούλοκ
Ο Αντριου Τούλοκ, λοιπόν, είναι μια μαθηματική διάνοια. Το πτυχίο του από το Πανεπιστήμιο του Περθ αναφέρει ως βαθμό το -σχεδόν απόλυτο- 99,95/100. Αφού κατέκτησε διακρίσεις σε μαθηματικούς διαγωνισμούς, ο Τούλοκ εγκατέλειψε την πατρίδα του, την Αυστραλία, και μετέβη στη Βρετανία για μεταπτυχιακές σπουδές στο Κέιμπριτζ. Παράλληλα εργάστηκε ως αναλυτής δεδομένων στην Goldman Sachs. Κατόπιν μετανάστευσε στις ΗΠΑ για να ενταχθεί στο δυναμικό επιστημόνων και ερευνητών της Meta – δηλαδή στην ίδια εταιρεία που θα τον έραινε με εκατομμύρια μερικά χρόνια αργότερα. Οπως και να ’χει, παρέμεινε στη Meta επί 11 έτη, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη προηγμένων συστημάτων μηχανικής εκμάθησης, τα οποία αποτελούν ζωτικό όργανο για κάθε μηχανή Τεχνητής Νοημοσύνης. Και προτού ιδρύσει το Thinking Machines Lab μαζί με τη Μίρα Μουράτι, ο Τούλοκ είχε θητεύσει κι αυτός στην OpenAI. Πιθανώς ο Ζούκερμπεργκ δεν θα καταλάβει ποτέ γιατί ο Τούλοκ, η Μουράτι, όπως επίσης και όλοι οι συνεργάτες του Thinking Machines Lab αντιστέκονται στο ασύλληπτο χρηματικό δέλεαρ. Τουλάχιστον όμως, αν κρίνει κανείς από τη λύσσα του να στρατολογήσει την αφρόκρεμα της ΑΙ με οποιοδήποτε τίμημα, γνωρίζει καλά τους επόμενους σταθμούς, ενδεχομένως και το σημείο τερματισμού αυτής της απίθανης κούρσας.
Αντιθέτως, εκατομμύρια άνθρωποι, όσοι εξ ημών δεν τυγχάνουν προικισμένοι με τη διορατικότητα, την επιχειρηματική και τεχνολογική ευφυΐα ενός Μαρκ Ζούκερμπεργκ, παρακολουθούν τον χορό των δισ. δολαρίων απορώντας για το τι συμβαίνει, αν όχι το τι σημαίνει Τεχνητή Νοημοσύνη, Υπερνοημοσύνη και τα συναφή. Μια επιλογή αν μη τι άλλο για να αρχίσει κάποιος να μυείται στην αποκωδικοποίηση όλων αυτών των μετα-ψηφιακών μυστηρίων θα ήταν να απευθύνει σχετικά ερωτήματα στο ίδιο το μηχάνημα, το ChatGPΤ, το Gemini της Google κ.ο.κ. Για να πάρει, ενδεχομένως, τη σιβυλλική απάντηση ότι όλος αυτός ο πόλεμος για την πρόσληψη επιστημόνων ΑΙ οφείλεται σε έναν συνδυασμό παραγόντων: τον αμείλικτο ανταγωνισμό, τη δραματική έλλειψη ειδικών με τις απαιτούμενες ικανότητες και, εννοείται, την τεράστια υπεραξία που μπορεί να γεννήσουν οι ιδέες αυτών των ανθρώπων. Διότι η επίδραση που μπορεί να έχουν οι εφαρμογές της Παραγωγικής Τεχνητής Νοημοσύνης στη ζωή της ανθρωπότητας τα επόμενα χρόνια ίσως να ξεπεράσουν καθετί που τώρα θεωρείται καθαρή φαντασία.
