Σε πολλές οικογένειες, οι τσακωμοί μεταξύ των παιδιών αποτελούν σταθερό κομμάτι της καθημερινότητας. Τα παιδιά τσακώνονται για το ποιο θα πάρει την μπλε κούπα, ποιο θα πατήσει το κουμπί του ανελκυστήρα και ποιο θα παίξει με το κινητό της μαμάς. Μικρές αφορμές στέκονται ικανές να οδηγήσουν σε μεγάλους καυγάδες.
Είναι φυσιολογικό να τσακώνονται τα αδερφάκια;
Η διαμάχη είναι φυσιολογικό κομμάτι κάθε ανθρώπινης σχέσης. Επομένως, πρέπει να αποδεχτούμε ότι τα αδερφάκια θα τσακώνονται και αντί να προσπαθούμε να αποφύγουμε τις διαμάχες τους, στόχος μας είναι να βρίσκουμε λύσεις και να αποτελούμε το σωστό παράδειγμα.
Φυσικά, αυτό δεν είναι ό,τι πιο εύκολο. Σε έναν ιδανικό κόσμο τα παιδιά μας θα περνούσαν συνέχεια τον χρόνο τους αγαπημένα και αρμονικά και εμείς οι ίδιοι δεν θα είχαμε ποτέ διαμάχες με τον/τη σύζυγο, τους φίλους και τους συνεργάτες μας. Ωστόσο, κάτι τέτοιο απέχει κατά πολύ από την πραγματικότητα.
Το βασικό που πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας, ήδη από μικρή ηλικία, δεν είναι να αποφεύγουν συνολικά τις διαφωνίες, αλλά να τις διαχειρίζονται σωστά και να συμπεριφέρονται με σεβασμό, ακόμη κι όταν είναι θυμωμένα.
Πώς θα μεγαλώσουμε αγαπημένα αδερφάκια
*Ενθαρρύνουμε τη μεταξύ τους συνεργασία
Μερικές φορές, στην προσπάθειά μας να είμαστε δίκαιοι, καταλήγουμε να δημιουργούμε ακόμη μεγαλύτερο ανταγωνισμό μεταξύ των παιδιών μας. Αντί, λοιπόν, να θυμίζουμε συνεχώς στο παιδί ότι του συμπεριφερόμαστε όπως και στο αδερφάκι του, προσπαθούμε να καλύπτουμε τις εξατομικευμένες ανάγκες του κάθε παιδιού. Αυτό για παράδειγμα σημαίνει ότι το μεγαλύτερο παιδί μπορεί να φάει μεγαλύτερη μερίδα φαγητού, δεδομένου ότι έχει αυξημένες ενεργειακές ανάγκες.
*Διατηρούμε την ψυχραιμία μας
Τα παιδιά συνέχεια θα βρίσκουν νέα πεδία ανταγωνισμού, από το ποιο κάνει πιο όμορφα γράμματα μέχρι το πιο χορεύει καλύτερα. Αντί να προσπαθούμε κάθε φορά να λύσουμε τη διαμάχη τους, μπορούμε να τα αφήσουμε να διαχειριστούν μόνα τους την αντιζηλία τους. Με αυτόν τον τρόπο δεν θα παρεμβαίνουμε στη μεταξύ τους σχέση και δεν θα γινόμαστε ο «κακός» της υπόθεσης.
*Δεν δείχνουμε προτίμηση σε ένα παιδί
Άθελά μας μερικές φορές δείχνουμε προτίμηση σε ένα παιδί, χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει ότι αγαπάμε το άλλο λιγότερο. Σε κάθε περίπτωση, όταν βλέπουμε ότι τα αδερφάκια τσακώνονται, δεν μπορούμε να κάνουμε παρατήρηση μόνο στο ένα, καθώς η διαμάχη εμπλέκει και τα δύο παιδιά. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να τους εξηγήσουμε ότι δεν μας αρέσει η συμπεριφορά τους κι ότι περιμένουμε από αυτά να βρουν από κοινού μία λύση. Έτσι, τους δίνουμε το πολύτιμο μάθημα να μπαίνουν στη θέση του άλλου και να συνεργάζονται για την επίλυση ενός προβλήματος.
Πότε πρέπει να πάρουμε θέση σε έναν τσακωμό;
Οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν ότι οι γονείς πρέπει να παίρνουν θέση όταν ο τσακωμός ξεκινά να γίνεται βίαιος. Δυστυχώς, δεν είναι σπάνιο φαινόμενο τα αδερφάκια να «πιάνονται στα χέρια» και να καταλήγουν να χτυπιούνται. Το ζήτημα είναι να παρεμβαίνουμε προτού κλιμακωθεί η κατάσταση. Για παράδειγμα, αν βλέπουμε ότι το ένα παιδί αρπάζει το χέρι του άλλου, είναι η στιγμή να πάρουμε θέση λέγοντας κάτι σαν «Ο τσακωμός σας γίνεται πολύ άγριος για εμένα. Νομίζω ότι πρέπει να κάνετε ένα διάλειμμα. Όταν ηρεμήσετε και οι δύο μπορούμε να βρούμε πώς θα παίξετε χωρίς να είστε επιθετικοί».
