Μπορεί χθες ο κ. Φλωρίδης να ανακοίνωσε 14 μέτρα αντιμετώπισης της ενδοοικογενειακής βίας, μπορεί ο κ. Λϋτρας να οδηγήθηκε στη φυλακή ως ο «μέγας κακοποιητής» (έναντι των άλλων που είναι έξω) αλλά τα στατιστικά στοιχεία αποδεικνύουν τι συμβαίνει: Μόλις στους 120 δράστες περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας σε σύνολο 5.303 συλλήψεων από τις αρχές του χρόνου έχουν οδηγηθεί στις φυλακές. Δηλαδή, ποσοστό μικρότερο του 2,2% πρωταγωνιστών επιθέσεων κατά των συζύγων ή συντρόφων τους δεν αφήνονται ελεύθεροι. Από τις αρχές του 2024 έχουν συλληφθεί 5.303 άτομα για υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας. Στην Πάτρα στις 500 (περίπου υποθέσεις) έχουμε… δύο προφυλακίσεις! Από την πλευρά τους νομικοί επισημαίνουν ότι οι «απελευθερώσεις» δραστών αντιστοίχων βίαιων ενεργειών έρχονται στη συνέχεια παρομοίων δικαστικών αποφάσεων για τη μη προφυλάκιση των δραστών περίπου 9.000 επιθέσεων με σωματικές βλάβες που καταγράφονται ετησίως, παρότι οι περισσότερες από αυτές είναι σε βαθμό κακουργήματος και επισύρουν ποινές φυλάκισης από πέντε έως 20 χρόνια. Όπως επίσης και μη προφυλακίσεις άλλων δραστών όπως… εμπόρων ναρκωτικών (με πρόσφατη περίπτωση στην Πάτρα). Στην περίπτωση βίας, παρά το τεράστιο πλήθος των καταγγελιών και το γεγονός ότι οι περισσότεροι δράστες οδηγούνται ενώπιον των δικαστικών αρχών, εξαιρετικά μικρό ποσοστό αυτών προφυλακίζονται με βάση τις πρωτόδικες αποφάσεις. Μάλιστα, ορισμένοι από τους 120 προφυλακισθέντες είχαν κατηγορίες και για άλλα αδικήματα που μπορεί να συνεκτιμήθηκαν στην απόφαση να οδηγηθούν στα σωφρονιστικά καταστήματα. Κι αυτό, παρότι με τον νέο Ποινικό Κώδικα που τέθηκε σε ισχύ από την 1η Μαΐου μπορούν να οδηγούνται στη φυλακή και άτομα που καταδικάζονται για πλημμελήματα με ποινές φυλάκισης άνω των δύο ετών. Στις περισσότερες συντριπτικά περιπτώσεις, ωστόσο, οι δράστες καταδικάζονται σε μικρές ποινές και αφήνονται ελεύθεροι ή οι δίκες αναβάλλονται επ’ αόριστον, γεγονός που παρέχει στους πρωταγωνιστές των επεισοδίων τα χρονικά περιθώρια για να επιτεθούν εκ νέου στα θύματά τους, με συχνά δραματική κατάληξη.
