Tο πρωί της Κυριακής, η θάλασσα στη Μυτιλήνη είναι ήρεμη, ο ήλιος λάμπει. Έξω από μια λευκή σκηνή στο προσωρινό Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης Μαυροβούνιου, πρόσφυγες έχουν δημιουργήσει ουρά. Ένας-ένας περνάνε στη σκηνή -σε λίγο, εδώ θα τους μιλήσει ο Πάπας.
Δεν ξέρουν ακόμα τι θα τους πει, αλλά και μόνο η προσμονή της φυσικής του παρουσίας σε αυτό το μέρος τους γεμίζει σήμερα με τη χαρά της αναγνώρισης — της ζωής τους, των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν, της κρίσης της οποίας έχουν γίνει θύματα και σύμβολα.
«Η σημερινή επίσκεψη του Πάπα κάνει όλους εμάς τους πρόσφυγες πολύ χαρούμενους», λέει στην «Κ» ο 18χρονος Γιουσουέ, Κονγκολέζος πρόσφυγας που βρίσκεται στη Λέσβο εδώ και ένα χρόνο. «Τώρα ξέρω πως υπάρχει κάποιος εκεί έξω που μας σκέφτεται», δηλώνει, «είναι πολύ σημαντικό που έρχεται εδώ να δει πώς ζούμε, μας δίνει ελπίδα και δύναμη να συνεχίσουμε». Μέσα στη σκηνή, 92 πρόσφυγες θα ακούσουν την ομιλία του Πάπα Φραγκίσκου, ο οποίος όχι μόνο καθ’ όλη τη διάρκεια της επίσκεψης του σε Κύπρο και Ελλάδα αλλά και από την αρχή της μεταναστευτικής κρίσης έχει θέση το προσφυγικό ζήτημα στο κέντρο των προτεραιοτήτων του — ενώ η φετινή αποτελεί την πρώτη του επίσκεψη στην ελληνική ενδοχώρα, στη Λέσβο έρχεται για δεύτερη φορά, με πρώτη την επίσκεψη του 2016.
Το ταξίδι του στο ΚΥΤ όμως δεν έχει εξέχουσα σημασία μόνο για τους Καθολικούς πρόσφυγες που ζουν εδώ, όπως είναι ο Γιουσουέ, σε έναν χώρο που στεγάζει 2.195 αιτούντες άσυλο. Δεν είναι θέμα θρησκείας, είναι ζήτημα αλληλεγγύης. «Μας δείχνει πως είναι μαζί μας, σαν αδερφός», λέει στην «Κ» ο 60χρονος Κερίμ από το Ιράκ, ένας από τους 37 Μουσουλμάνους πρόσφυγες που παρευρίσκονται στην ομιλία του Ποντίφικα, «και πως κάθε ένας από εμάς είναι σαν εμένα, σαν εσένα».
