Ο ρόλος των Κοινοβουλίων στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτέλεσε κεντρικό θέμα συζήτησης των εργασιών της 34ης Περιφερειακής Ολομέλειας Ευρώπης της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Γαλλοφωνίας, που πραγματοποιήθηκε το διήμερο 24-25 Οκτωβρίου, στο Κοινοβούλιο της Καταλονίας στη Βαρκελώνη.
Η Βουλή των Ελλήνων εκπροσωπήθηκε από την βουλευτή, μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Συνέλευση κυρία Παρασκευή Βρυζίδου, η οποία κατά την πρώτη παρέμβασή της, αναφέρθηκε στην ειδική ημερίδα που έλαβε χώρα στη Βουλή των Ελλήνων όπου και παρουσιάστηκε το «Εθνικό Σχέδιο Δράσης κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας» το οποίο αποτελεί το πρώτο Εθνικό Σχέδιο Δράσης της Ε.Ε. Τόνισε ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου είναι μέρος των κοινών ευρωπαϊκών αξιών και ως εκ τούτου, η υπεράσπιση τους πρέπει να είναι η κύρια αποστολή των βουλευτών. Στη συνέχεια η κ. Βρυζίδου, περιέγραψε τους τρόπους με τους οποίους τα εθνικά Κοινοβούλια μπορούν να προάγουν την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τονίζοντας παράλληλα την ανάγκη άσκησης ελέγχου στην εκτελεστική εξουσία για την εφαρμογή των σχετικών νόμων.
Επιπλέον, υπογράμμισε τη σημασία της διακοινοβουλευτικής συνεργασίας σε διεθνές επίπεδο και ειδικότερα για τα ψηφίσματα που υιοθετεί η Κ.Σ. του Συμβουλίου της Ευρώπης, καταλήγοντας ότι η δέσμευση υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να είναι παγκόσμια και καθολική, καθώς, πριν από οποιοδήποτε ζήτημα αρμοδιότητας και διαδικασίας, απαιτείται η μέγιστη επαγρύπνηση από όλους τους πολίτες, τις ΜΚΟ και, φυσικά, τους βουλευτές που εκπροσωπούν τους συμπολίτες τους.
Κατά τη δεύτερη παρέμβασή της, η κ. Βρυζίδου, αναφερομένη στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία σημείωσε ότι η φιλελεύθερη κοινοβουλευτική δημοκρατία πλήττεται και δέχεται επίθεση από το τόξο των αυταρχικών ηγετών, έχοντας παράλληλα να διαχειριστεί τις εσωτερικές της αδυναμίες, χωρίς ωστόσο να μπορεί να βρει λύσεις στα προβλήματα των πολιτών, καθώς δεν καταφέρνει να μειώσει ικανοποιητικά τις διαρκώς διευρυμένες ανισότητες.
Όλα αυτά υπονομεύουν, όπως χαρακτηριστικά είπε, την ίδια τη δημοκρατία και απαιτούν άμεση αντιμετώπιση, ώστε να ξεπεραστεί η κρίση και να αναγεννηθεί η ελπίδα και η προσδοκία. Ολοκληρώνοντας την εισήγησή της, υπογράμμισε την ανάγκη η «Πολιτική» να επαναπροσδιοριστεί στο πνεύμα της νέας εποχής και η Δύση να κάνει μια ουσιαστική επιστροφή, να επαναβεβαιωθεί ως παγκόσμια ιστορική και πολιτιστική κατάκτηση.
