Συνάντηση με τον συντονιστή των ΠΡΑΣΙΝΩΝ-Οικολογία, Μιχάλη Τρεμόπουλο είχε στην Πάτρα ο επικεφαλής του σπιράλ, κατά την πρόσφατη περιοδεία αντιπροσωπείας του κόμματος στην Πάτρα.
Οι εκπρόσωποι του σπιράλ βρήκαν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα την ξεκάθαρη και τεκμηριωμένη άποψη των ΠΡΑΣΙΝΩΝ-Οικολογία για την έλευση του τρένου στην Πάτρα. Η εμπειρία τους, η αυτονόητη οικολογική τους συνείδηση και η εξωτερική ματιά στο θέμα –πέρα από τοπικούς μικροπολιτικούς χειρισμούς- δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα στη θέση τους. Δεν θα μπορούσε να είναι πιο κατηγορηματικός ο Μιχάλης Τρεμόπουλος για τον τρόπο που η δημοτική αρχή του Δήμου Πατρέων χειρίζεται αυτό το μείζον θέμα της πόλης. Δήλωσε χαρακτηριστικά:
«Όσοι μιλάνε στην Πάτρα για υπογειοποίηση του τρένου συντηρούν μία συλλογική αυταπάτη και οφείλουν να απαντήσουν στο ερώτημα “Πόσα χρόνια μένει ξεκομμένη σιδηροδρομικά η Πάτρα και η Δυτική Πελοπόννησος από την Αθήνα και τα υπόλοιπα πανελλαδικά και ευρωπαϊκά σιδηροδρομικά δίκτυα;”. Οι αυταπάτες πρέπει να τελειώσουν. Η καλύτερη απότιση τιμής στα θύματα των Τεμπών θα είναι η επέκταση και ο εκσυγχρονισμός του σιδηροδρομικού δικτύου, άμεσα. Το τρένο είναι ένα σύγχρονο λαϊκό μέσο, απαραίτητο στην εποχή της κλιματικής κρίσης και δεν μπορεί άλλο να το στερείται ο Πατρινός».
Η πρόταση των Οικολόγων είναι η επίγεια διέλευση, με τον τρόπο που ορίζει σχετική μελέτη του Πανεπιστήμιου της Ζυρίχης σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Πατρών και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Η υπόγεια διέλευση από μία έκταση 9 χιλιομέτρων δεν είναι ούτε ρεαλιστική, ούτε επιλέξιμη. Επικαλούμενος εξάλλου την εμπειρία του ως Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο πρώην Ευρωβουλευτής δήλωσε με σιγουριά: «αυτό το έργο δεν πρόκειται να χρηματοδοτηθεί». Ως επιπλέον επιχείρημα επιστράτευσε την εμπειρία του Μετρό της Θεσσαλονίκης που καθυστέρησε επί δεκαετίες, είχε υπερβολικό κόστος και ταλαιπώρησε μια ολόκληρη πόλη.
«Στην ουσία όσοι εξακολουθούν και επενδύουν πολιτικά στο υπόγειο τρένο υποβάλλουν την Πάτρα σε μια ταλαιπωρία που θα διαρκέσει πάρα πολλά χρόνια. Οφείλουμε να είμαστε ρεαλιστές. Να συνδεθούν επιτέλους Πάτρα και Αθήνα, να διευκολυνθεί η συγκοινωνία, να συντομεύσουν οι χρόνοι, να ενισχυθεί το φθηνό μέσο του σιδηρόδρομου, να μειωθούν τα τροχαία και να υποστηριχτούν ταυτόχρονα η αποκέντρωση, η περιφερειακή ανάπτυξη και φυσικά ο τουρισμός».
