Ο Άντναν Κασσάρ, άλλοτε εξέχουσα μορφή στην αθλητική σκηνή της Συρίας, μίλησε στο Sky News για πρώτη φορά μετά την πτώση του καθεστώτος της οικογένειας Άσαντ, που κυβέρνησε τη χώρα για περισσότερα από 50 χρόνια.
Ο Κασσάρ ήταν στενός φίλος του Μπασέλ αλ Άσαντ, όμως η επιτυχία του προκάλεσε την οργή του συναθλητή του, ο οποίος δεν τα είχε πάει καλά στην ίδια διοργάνωση.
Ο Μπασέλ ήταν ο διάδοχος της συριακής προεδρίας, ωστόσο ο θάνατός του σε τροχαίο το 1994 οδήγησε τον Μπασάρ αλ Άσαντ να επιστρέψει από το Λονδίνο – όπου εργαζόταν ως οφθαλμίατρος – και να προετοιμαστεί για να αναλάβει την εξουσία μετά τον θάνατο του πατέρα τους.
Μιλώντας για την αντίδραση των συμπατριωτών του μετά τον αγώνα του 1993, ο Κασσάρ είπε στο Sky News: «Το πλήθος με σήκωσε στους ώμους του. Ήταν μια στιγμή απόλυτης χαράς, αλλά για τον Μπασέλ δεν ίσχυε το ίδιο. Εκείνη η μέρα ήταν η αρχή του εφιάλτη μου».
Λίγο μετά τον αγώνα, ο Κασσάρ συνελήφθη με «ασαφείς κατηγορίες» που, όπως υποστηρίζει, κατασκευάστηκαν λόγω της ζήλιας του Μπασέλ. Η κράτησή του εξελίχθηκε σε μια σκληρή δοκιμασία ετών γεμάτη βίαιες ανακρίσεις και αδιάκοπη σωματική και ψυχολογική κακοποίηση.
«Αρχικά με κράτησαν σε υπόγειο για έξι μήνες, με χτυπούσαν συνεχώς και με ανέκριναν ασταμάτητα», αφηγήθηκε ο άνδρας. Στη συνέχεια, μεταφέρθηκε στη διαβόητη φυλακή Σεντνάγια, γνωστή ως «σφαγείο», όπου, όπως είπε, «τα βασανιστήρια έγιναν ακόμα χειρότερα».
Η κατάσταση επιδεινώθηκε όταν έφυγε από τη ζωή ο Μπασέλ. «Με κατηγορούσαν για τον θάνατό του», ανέφερε. «Κάθε χρόνο, στην επέτειο του θανάτου του, τα βασανιστήρια εντείνονταν».
Ο Κασσάρ πέρασε επίσης επτάμισι χρόνια στη φυλακή Ταντμούρ, διαβόητη για τις απάνθρωπες συνθήκες της. «Ένα πρωί μου τρύπησαν το αυτί και το ίδιο βράδυ μου έσπασαν τη γνάθο», θυμάται. Ακόμα και η προσευχή τιμωρούνταν σκληρά: «Επειδή προσευχόμουν, με μαστίγωσαν 1.000 φορές. Τα πόδια μου σχίστηκαν, φάνηκαν τα κόκαλά μου».
