δημοσιογράφου, αν. Γραμματέα Τομέα Επικοινωνίας του ΠΑΣΟΚ
Η τροπολογία της κυβέρνησης για το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη δεν είναι μια απλή νομοθετική πρωτοβουλία. Είναι μια πολιτική μεθόδευση που φανερώνει το μέγεθος της ανασφάλειας του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ένα εργαλείο που στοχεύει να πειθαρχήσει, να εκφοβίσει και να αποπροσανατολίσει.
Πρώτα απ’ όλα, ο πρωθυπουργός εργαλειοποίησε το ίδιο το μνημείο για να τακτοποιήσει εσωκομματικούς λογαριασμούς. Η κίνηση αυτή δεν είχε να κάνει με «σεβασμό» ή «προστασία», αλλά με την ανάγκη να τιμωρήσει και να κοντύνει τον Νίκο Δένδια. Με πρόσχημα την «τάξη» και την «εθνική αξιοπρέπεια», ο Μητσοτάκης έστειλε ένα σαφές μήνυμα προς τα εντός του κόμματός του: όποιος υψώσει κεφάλι, θα το χάσει. Μόνο που αυτή η επίδειξη ισχύος αποκάλυψε έναν ηγέτη σε πανικό, όχι σε έλεγχο.
Δεύτερον, η τροπολογία είναι ένα μήνυμα φόβου προς την κοινωνία. Στόχος της είναι να τρομάξει τους πολίτες που διαμαρτύρονται, να περιορίσει τη φωνή εκείνων που ζητούν δικαιοσύνη για τα Τέμπη και να προλάβει κάθε νέα κινητοποίηση. Με τον μανδύα του «σεβασμού» προς το μνημείο, η κυβέρνηση στην πραγματικότητα ποινικοποιεί τη διαμαρτυρία. Θέλει μια Ελλάδα σιωπηλή, πειθαρχημένη, με σκυμμένο κεφάλι.
Τρίτον, πρόκειται για μια καθαρή προσπάθεια αποπροσανατολισμού. Όταν η ακρίβεια γονατίζει τα νοικοκυριά, όταν τα ενοίκια και οι λογαριασμοί πνίγουν τους πολίτες, όταν η υγεία και η παιδεία καταρρέουν, η ανασφάλεια θεριεύει, ο Μητσοτάκης επιλέγει να αλλάξει την ατζέντα. Να κρύψει πίσω από το πέπλο του ψευδοπατριωτισμού τη γύμνια μιας κυβέρνησης που δεν έχει απαντήσεις στα πραγματικά προβλήματα.
Τέταρτον, η τροπολογία αυτή χαϊδεύει τα αυτιά του ακροδεξιού ακροατηρίου. Των ψηφοφόρων που ο πρωθυπουργός φοβάται ότι θα εγκαταλείψουν σύντομα τη «γαλάζια παρέα» του Μαξίμου. Η προσπάθεια να παρουσιαστεί ως προστάτης των εθνικών συμβόλων είναι μια φτηνή επίδειξη ψευδοπατριωτισμού. Και όσο περισσότερο προσπαθεί να τους κρατήσει, τόσο περισσότερο χάνει τη μεσαία τάξη που βλέπει τον λογαριασμό κάθε μήνα να φουσκώνει.
Τώρα η κυβέρνηση βρίσκεται μπροστά σε ένα επικίνδυνο δίλημμα.
Αν εφαρμόσει την τροπολογία ως νόμο του κράτους, θα προκαλέσει εκρηκτικές καταστάσεις και θα βάλει τη χώρα σε τροχιά κοινωνικής σύγκρουσης.
Αν δεν την εφαρμόσει, θα αποδειχθεί ότι στόχος της ήταν μόνο η επικοινωνιακή διαχείριση και όχι η ουσία.
Σε κάθε περίπτωση, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχασε πριν καν ξεκινήσει η συζήτηση στη Βουλή. Φοβισμένος, ταραγμένος, με τον «γενίτσαρο» Φλωρίδη να δίνει το ύφος της καταστολής, δείχνει έναν πρωθυπουργό σε πολιτική αποδρομή. Δεν αμφισβητείται πλέον μόνο από την κοινωνία και την αντιπολίτευση, αλλά από το ίδιο του το κόμμα, που σιγά σιγά τον βλέπει ως βαρίδι για το πολιτικό του μέλλον.
