Ἢδη ἡ πόλις τῶν Πατρῶν, εἰσῆλθε σέ ἑορταστική τροχιά, προκειμένου νά τιμήσῃ δεόντως τόν Πρωτόκλητο τῶν Ἀποστόλων, Ἃγιον Ἀνδρέαν.
Τά «Πρωτοκλήτεια» ἂρχισαν μέ τήν λαμπρά ὑποδοχή τῆς χαριτοβρύτου Εἰκόνος τῆς Παναγίας τοῦ Ὂρους τῶν Ἐλαιῶν, ἀπό τά Ἱεροσόλυμα, τό Σάββατο τό ἀπόγευμα, στά πρόπυλα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου. Ἡ Ἱερά Εἰκών ἐτοποθετήθη ἐπί ηὐτρεπισμένου βάθρου στό κέντρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί θά εὑρίσκεται ἐκεῖ ἓως καί τήν Κυριακή, 20 Νοεμβρίου.
Τήν Κυριακή, 6.11.2022, ἐτελέσθη Ἀρχιερατικό Συλλείτουργο, στόν νέο Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Διοκαισαρείας κ. Βενεδίκτου καί συλλειτουργούντων, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου καί τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου. Στό Ἃγιο Βῆμα συμπροσηύχετο ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δέρκων κ. Ἀπόστολος.
Στό κήρυγμά του πρός τό πλῆθος τῶν ἐκκλησιαζομένων, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν, ἐστάθη στό, «Μή κλαίετε», τοῦ Κυρίου μας, πρός τούς γονεῖς τῆς παιδίσκης (θυγατρός τοῦ Ἰαείρου), τήν ὁποίαν, ὁ Κύριος, ἀνέστησεν ἐκ νεκρῶν.
Μίλησε γιά τά δάκρυα πού προξενεῖ ὁ πόνος τοῦ ἀποχωρισμοῦ ἀγαπημένων μας προσώπων καί ὁ πόνος ἓνεκα τῆς ἀσθενείας, γιά τά δάκρυα πού προκαλεῖ ἡ ἁμαρτία καί γιά τά ὡραῖα καί σωτήρια δάκρυα τῆς μετανοίας. Ἀκόμα ἀνεφέρθη στά δάκρυα τά ὁποῖα προέρχονται ἀπό τήν ἐπισκίαση τῆς καρδίας ἀπό τήν Θεία Χάρη καί γιά ἐκεῖνα τά ὁποῖα προκαλοῦνται ἓνεκα τῆς ἂρσεως τῆς Χάριτος, ἐξ’ αἰτίας τῆς ἀποστασίας μας ἀπό τόν Θεό.
Καί συνέχισε ἀναφερόμενος στήν Πονολύτρια καί Παρηγορήτισσα Παναγία, ἡ ὁποία σφογγίζει τά δάκρυα τῶν ἀνθρώπων, ἁπαλύνει τόν πόνο, γλυκαίνει τίς καρδιές τῶν μετανοούντων, τῶν πληγωμένων ἀπό τήν ἁμαρτία, χαίρεται μέ τά δάκρυα τῆς κατανύξεως καί ἐνισχύῃ στόν ἀγῶνα γιά τήν σωτήρια σχέση μας μέ τόν Θεό, πρεσβεύουσα ἀδιαλείπτως ὑπέρ πάντων ἡμῶν.
Ἀνεφέρθη ἀκόμη στήν θαυμαστή Σκέπη καί Προστασία τῆς Παναγίας πρός τό Ἒθνος μας, γιά τά δάκρυα τά δικά Της ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὣστε νά παύσουν τά ἰδικά μας δάκρυα καί νά ἐλευθερωθῇ ἡ Πατρίδα μας ἀπό ποικίλους ζυγούς μαρτυρικῆς δουλείας.
Δέν παρέλειψε, νά ἀναφερθῇ καί στά δάκρυα τῶν μαρτύρων καί ἡρώων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, τῶν θυμάτων τῆς βαρβαρικῆς τουρκικῆς θηριωδίας, ἀλλά καί γιά τά δάκρυα τῶν προσφύγων ἐκείνης τῆς καταστροφῆς, ἀφοῦ ἐφέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια ἀπό τήν καταστροφή τῶν ἀλησμονήτων πατρίδων τῆς Μικρασίας, τῆς γῆς τῆς Ἰωνίας.
Τέλος, εὐχαρίστησε εὐγνωμόνως, καί πάλιν, ἐκ βάθους καρδίας τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον, ὁ ὁποῖος ἒδωσε τήν εὐλογίαν, ὣστε νά μεταφερθῇ εἰς Πάτρας ἡ ἱερά Εἰκών τῆς Παναγίας ἀπό τό Ὂρος τῶν Ἐλαιῶν, πρός εὐλογίαν καί ἁγιασμόν τοῦ Πατραϊκοῦ Λαοῦ καί ὂχι μόνο.
Ἐπίσης εὐχαρίστησε τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Διοκαισαρείας κ. Βενέδικτον, ὁ ὁποῖος συνόδευσε τήν ἱερά Εἰκόνα ἀπό τά Ἱεροσόλυμα στήν Πάτρα, ὡς καί τόν Ἱερέα π. Συμεών ἀπό τήν Ναζαρέτ πού ἦλθε μαζί μέ τόν ἃγιο Διοκαισαρείας.
Στόν Σεβασμιώτατο Διοκαισαρείας προσέφερε, ὡς εὐλογία ὁ Σεβασμιώτατος, ἓνα ἐπιγονάτιο μέ τήν Παναγία καί στόν π. Συμεών ἐπιστήθιο Σταυρό, ἐνῶ, ὁ Σεβασμιώτατος Διοκαισαρείας προσέφερε ἀστέρα, ἀναμνηστικό δῶρον ἐκ τῆς Βηθλεέμ καί τοῦ Θεοδέγμονος Σπηλαίου εἰς ἀνάμνησιν τῆς ὑποδοχῆς καί τοῦ προσκυνήματος τῆς Εἰκόνος τῆς Παναγίας ἐκ τῆς Ἁγίας Γῆς, εἰς τήν πόλιν τῶν Πατρῶν.
