Tο «Squid Game», το «Παιχνίδι του Καλαμαριού», ήταν η τηλεοπτική έκπληξη της χρονιάς: η σειρά από τη Νότια Κορέα που επέστρεψε στο Netflix πολλαπλάσιο το κόστος της παραγωγής του. Φαίνεται ωστόσο ότι μέρος της δύναμής του έγκειται στο γεγονός ότι ένα μέρος της ιστορίας που αφηγείται βασίζεται στις αληθινές εμπειρίες του δημιουργού του, Hwang Dong-hyuk.
Σε νέα συνέντευξή του στον «Guardian» ο 50χρονος Κορεάτης αποκάλυψε ότι εμπνεύστηκε το σενάριο από την ιστορία της δικής του οικογένειας, όταν χτυπήθηκε το 2009 από την οικονομική κρίση: «Η μητέρα μου συνταξιοδοτήθηκε από την εταιρεία στην οποία δούλευε. Έφτιαχνα μια ταινία, αλλά είχαμε αποτύχει να εξασφαλίσουμε χρηματοδότηση. Έτσι, χρειάστηκε να πάρουμε δάνεια – η μητέρα μου, η γιαγιά μου κι εγώ».
«Η μητέρα μου συνταξιοδοτήθηκε από την εταιρεία στην οποία δούλευε. Έφτιαχνα μια ταινία, αλλά είχαμε αποτύχει να πάρουμε χρηματοδότηση. Έτσι, χρειάστηκε να πάρουμε δάνεια – η μητέρα μου, η γιαγιά μου κι εγώ».
Σε εκείνη τη δύσκολη περίοδο, βρήκε παρηγοριά στα κόμικς που διάβαζε σε καφετέριες της Σεούλ – μεταξύ αυτών, στο «Battle Royal» και σε άλλες ιστορίες με παιχνίδια επιβίωσης. «Ταυτίστηκα με τους χαρακτήρες τους, που ήταν απελπισμένοι για χρήματα και επιτυχία. Ήταν μια από τις χειρότερες περιόδους της ζωής μου. Αναρωτήθηκα, αν υπήρχε στ’ αλήθεια ένα τέτοιο παιχνίδι επιβίωσης, θα συμμετείχα για να βγάλω χρήματα για την οικογένειά μου; Τότε συνειδητοποίησα ότι ως κινηματογραφιστής μπορούσα να δώσω τη δική μου εκδοχή σε τέτοιες ιστορίες, οπότε άρχισα να γράφω το σενάριο».
Σε ερώτηση του Βρετανού δημοσιογράφου για το εάν πρόκειται για μια βαθιά αλληγορία για τον καπιταλισμό, απάντησε: «Δεν είναι βαθιά αλλά πολύ απλή! Πιστεύω ότι η παγκόσμια οικονομική ιεραρχία είναι άνιση. Το 90% των ανθρώπων τη θεωρούν άδικη. Στη διάρκεια της πανδημίας, οι φτωχότερες χώρες δεν μπορούν να εξασφαλίσουν εμβόλια για τον πληθυσμό τους. Άνθρωποι κολλούν ιούς στο δρόμο και κάποιοι από αυτούς καταλήγουν να πεθάνουν. Προσπάθησα λοιπόν να περάσω ένα μήνυμα για τον σύγχρονο καπιταλισμό».
«Στη διάρκεια της πανδημίας, οι φτωχότερες χώρες δεν μπορούν να εξασφαλίσουν εμβόλια για τον πληθυσμό τους. Άνθρωποι κολλούν ιούς στο δρόμο και κάποιοι από αυτούς καταλήγουν να πεθάνουν».
Παρόλο που είναι το Netflix που του έφερε παγκόσμια φήμη, επισημαίνει ότι έχει καταφέρει να δει από την αρχή μέχρι το τέλος μόνο δύο τηλεοπτικές σειρές: τις «Breaking Bad» και «Mind Hunter». Προσπάθησε να δει και το ιδιαίτερα επιτυχημένο «Bridgerton», αλλά άφησε στη μέση το πρώτο επεισόδιο καθώς «δεν με ενθουσιάζουν οι ιστορίες αγάπης γιατί έχουν περάσει έξι-επτά χρόνια από τότε που ήμουν σε σχέση. Οπότε δυσκολεύομαι πολύ να ταυτιστώ».
Θα υπάρξει δεύτερη σεζόν; Ο δημιουργός της σειράς δεν είναι σίγουρος, αν και βρίσκεται σε συζητήσεις με το Netflix. Δεν αρνείται ότι υπάρχει αυτή η πιθανότητα, δεδομένης της επιτυχίας της. Στη δημιουργία της πρώτης σεζόν στρεσαρίστηκε τόσο, που κατέληξε να χάσει έξι δόντια. «Με απομύζησε σωματικά, πνευματικά και συναισθηματικά. Συνέχισα να έχω νέες ιδέες στη διάρκεια των γυρισμάτων οπότε η δουλειά πολλαπλασιάστηκε». Τουλάχιστον, αυτή τη φορά θα ξεκινήσει από μια καλύτερη βάση, του νικητή του παιχνιδιού.
