Σε υπεράσπιση του εθνικού ποιητή της Ιταλίας, Δάντη Αλιγκέρι, έσπευσαν Ιταλοί πολιτικοί και φυσιογνωμίες του πολιτισμού, μετά το άρθρο γερμανικής εφημερίδας στο οποίο η σημασία του Δάντη υποβαθμίζεται, με τον Ουίλιαμ Σαίξπηρ να χαρακτηρίζεται «έτη φωτός πιο μοντέρνος» από τον Δάντη. Στο θέμα αναφέρθηκε με δημοσίευμά της η εφημερίδα The Guardian.
Σε σχόλιό της, η εφημερίδα Frankfurter Rundschau αναφέρει ότι παρότι ο Δάντης «οδήγησε την εθνική γλώσσα στα ύψη», οι Ιταλοί μαθητές σχολείου παλεύουν να καταλάβουν το νόημα της ποίησης της «Θείας Κωμωδίας», εξαιτίας της απαρχαιωμένης γλώσσας των αρχών του 14ου αιώνα.
Το επικό έργο είναι χωρισμένο σε τρία μέρη και περιγράφει την πορεία προσκυνητή μέσω της Κόλασης, του Καθαρτηρίου και του Παραδείσου. Το ποίημα γράφτηκε σε καθομιλούμενη τοσκανική διάλεκτο της εποχής –και όχι στα λατινικά–, για να γίνει κατανοητό από όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό πολιτών. Η απόφαση αυτή του Δάντη είχε τέτοιο αντίκτυπο στους συγγραφείς της εποχής, που η διάλεκτος της Τοσκάνης αποτέλεσε τη βάση της σύγχρονης ιταλικής γλώσσας, με τον Δάντη να εξασφαλίζει τον τίτλο του «πατέρα των ιταλικών».
Ο Γερμανός αρθρογράφος υποστηρίζει επίσης ότι, ως λυρικός ποιητής, ο Δάντης χρωστάει πολλά στους Γάλλους τροβαδούρους του Μεσαίωνα και στα ερωτικά τους ποιήματα. «Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας μια σημαντική διαφορά. Οι τροβαδούροι ήταν οι τραγουδιστές της ποπ της εποχής τους. Μόνο οι στίχοι τους κατάφεραν να επιβιώσουν. Ο Δάντης στόχευε στο ίδιο αποτέλεσμα, αλλά χωρίς μουσική υπόκρουση. Ενιωθε πάντα να απειλείται δημιουργικά», λέει ο αρθρογράφος Αρνο Βίντμαν. Σάλο έχει ξεσηκώσει, όμως, στην Ιταλία η σύγκριση που προσπαθεί ο Βίντμαν μεταξύ Δάντη και Σαίξπηρ. Ο Γερμανός αρθρογράφος υποστηρίζει ότι «ο Σαίξπηρ, χάρη στην ανηθικότητά του, βρέθηκε έτη φωτός μπροστά από τις προσπάθειες του Δάντη να ερμηνεύσει τα πάντα στον κόσμο και την εμμονή του να κρίνει όσα έβλεπε κάτω από το πρίσμα των προσωπικών του ηθικών αξιών».
Το άρθρο του Βίντμαν γράφτηκε για να συμπέσει με την Ημέρα του Δάντη στις 25 Μαρτίου, την οποία οι μελετητές του Ιταλού ποιητή έχουν ορίσει ως ημέρα της μυθιστορηματικής καθόδου του στην Κόλαση, στο πρώτο μέρος της «Θείας Κωμωδίας». Η εντονότερη αντίδραση στο άρθρο του Βίντμαν προήλθε από τον Γερμανό ιστορικό της τέχνης και διευθυντή του Μουσείου Ουφίτσι της Φλωρεντίας Αϊκε Σμιτ, ο οποίος χαρακτήρισε τον δημοσιογράφο «αδαή» σε ραδιοφωνική εκπομπή. «Ο Βίντμαν διατείνεται ότι η σημασία του Δάντη για την ιταλική γλώσσα δεν υπήρξε και τόσο σημαντική, καθώς τα παιδιά του σχολείου δυσκολεύονται να κατανοήσουν τη γλώσσα του. Αυτό απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Πέρα από κάποιες λέξεις και ορισμένες θεολογικές έννοιες, η γλώσσα του Δάντη είναι απόλυτα κατανοητή σήμερα, αντίθετα με ό,τι ισχύει με τα αγγλικά ή τα γερμανικά του 14ου αιώνα», λέει ο Σμιτ.
Ο Ιταλός υπουργός Πολιτισμού Ντάριο Φραντσεσκίνι απάντησε μέσω Twitter στους ισχυρισμούς του Γερμανού αρθρογράφου, με στίχο του Δάντη από τη «Θεία Κωμωδία»: «Ας μην τους σκεφτόμαστε, αλλά ας παραμείνουμε παρατηρητές και ας προχωρήσουμε».
