Οι Έλληνες πιστεύουν ότι τη μέρα αυτή έχουν κακή τύχη και φέρνει γρουσουζιά. Έχει ταυτιστεί με την πρώτη άλωση της Πόλης από τους Σταυροφόρους που έγινε Τρίτη 13 Απριλίου 1204, ενώ η Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τον Μωάμεθ έγινε την Τρίτη 29 Μαΐου 1453. Στις αγγλοσαξονικές, γαλλικές, γερμανικές και πορτογαλικές περιοχές του κόσμου γρουσούζικη θεωρείται η Παρασκευή και 13.
Γρουσούζικη ημέρα θεωρούν την Τρίτη και 13 και οι ισπανόφωνοι που σύμφωνα με την παροιμία τους: «En martes, ni te cases ni te embarques», δηλαδή την Τρίτη, μη παντρεύεσαι και μην ξεκινάς ταξίδι.
Επίσης, ως αριθμός το 13 θεωρείται ότι φέρει γρουσουζιά και κακοδαιμονία καθώς σπάει την αρμονία του 12. Ο Χριστός είχε 12 μαθητές, τα Ευαγγέλια είναι 12, ο Ηρακλής έκανε 12 άθλους, οι θεοί του Ολύμπου ήταν 12, ο χρόνος έχει 12 ώρες, η μέρα χωρίζεται σε δύο 12ωρα και ούτω καθεξής.
Όποιος φοβάται τον αριθμό 13 φέρεται να πάσχει από «triakaidekaphobia». Πολλοί άνθρωποι παραδέχονται ότι αρνούνται να καθίσουν σε θέση με το 13 σε λεωφορεία ή αεροπλάνα, ενώ στα περισσότερα αεροπλάνα δεν υπάρχει η σειρά καθισμάτων “13”, αλλά και ούτε αριθμός πτήσης 13. Στις κάρτες ταρό, το νούμερο 13 αντιστοιχεί στον θάνατο.
Με την προσθήκη του αριθμού «ένα» σχηματίζεται η αρχή ενός νέου κύκλου. Το άγνωστο, που αντιπροσωπεύει ο αριθμός 13, προκαλεί ανησυχία στους ανθρώπους κι έτσι άρχισαν να το συνδέουν με ατυχή γεγονότα.
Αστρολογικά, την Τρίτη κυρίαρχος πλανήτης είναι ο Άρης, ενώ σε κάποια ώρα της ημέρας, την λεγόμενη και «κακιά ώρα», επικρατεί μαζί με τον πλανήτη Κρόνο.
Τη… γρουσούζικη ημέρα έχει τιμήσει και ο ελληνικός κινηματογράφος με την κωμική ταινία του 1963, «Τρίτη και 13», στην οποία πρωταγωνιστούσε ο «προληπτικός» Νίκος Σταυρίδης και το «γούρι του», ο Γιάννης Γκιωνάκης. Η ταινία είναι σε σενάριο των Γιώργου Λαζαρίδη-Γιώργου Ρούσσου και σε σκηνοθεσία του Ορέστη Λάσκου, μας παρουσιάζει την καθημερινότητα ενός προληπτικού πολιτικού μηχανικού, του Νίκου Σταυρίδη, που βρίσκει το «γούρι» του στο πρόσωπο ενός παλιού του συμμαθητή -τον ρόλο τον οποίο έχει ο Γιάννης Γκιωνάκης- πολύ φτωχού, αλλά και πολύ φιλόδοξου.
