Τα τελευταία χρόνια και ιδίως την προηγούμενη δεκαετία, ο λαός έζησε μία από τις χειρότερες περιόδους της ελληνικής Ιστορίας.
Η οικονομική κρίση έπληξε σχεδόν ολόκληρη την κοινωνία. Κυρίως, όμως, τους χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους και ιδιαίτερα τους ανέργους, πολλοί εκ των οποίων δεν είχαν που την κεφαλήν κλίναι και αναγκάστηκαν να φύγουν για το εξωτερικό, για αναζήτηση τύχης.
Απόρροια είναι και το καίριο πλήγμα του πολιτικού μας συστήματος, το οποίο θα μπορούσε να βγάλει τη χώρα από την κρίση και να την οδηγήσει σε μεγάλη αλλαγή.
Ετσι, με πολιτική και οικονομική κρίση, απαξίωση του πολιτικού συστήματος, πολιτικών και της Βουλής, η χώρα είναι αδύνατον να ανασυνταχθεί, να ανασυγκροτηθεί.
Πώς, όμως, η χώρα θα μπορούσε να βρει τον παλαιό εαυτό της; Ποιες δυνάμεις μπορούν να βοηθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση; Μπορεί το πολιτικό σύστημα και οι πολιτικοί να δώσουν λύσεις; Βέβαια, οι απαντήσεις στα ερωτήματα είναι δύσκολες.
Ομως μπορούν να δοθούν λύσεις εάν αλλάξουνε νοοτροπία και τακτική τα πολιτικά κόμματα και ο λαός. Ιδιαίτερα οι πολίτες πρέπει να αλλάξουν νοοτροπία και όταν τους δίδεται η ευκαιρία, στις εκλογικές αναμετρήσεις, να επιλέγουν ικανούς αντιπροσώπους, που έχουν ήθος και μπορούν να προσφέρουν -ανιδιοτελώς- στον τόπο και την κοινωνία τις υπηρεσίες τους.
Γιατί, όμως, φθάσαμε στη σημερινή εποχή της σήψης και της διαφθοράς;
Πιστεύω ότι σ’ αυτή την κατάσταση μας οδήγησαν οι ηγεσίες των Πολιτικών Κομμάτων, οι οποίες απεμπόλησαν όλες τις αρχές και αξίες, που ίσχυαν παλαιότερα. Βέβαια τα γεγονότα άρχισαν, από τη δεκαετία του ’80, όταν ορισμένοι αρχηγοί ισοπέδωσαν τα πάντα, διέλυσαν τη Δημόσια Διοίκηση.
Τότε ακούσθηκαν τα πιο παράξενα πράγματα και έγιναν τα μεγαλύτερα σκάνδαλα, τα οποία οι ηγεσίες ή τα κουκούλωναν ή τα κάλυπταν. Τότε ακούσθηκε το περίεργο να λέγεται σε κρατικό λειτουργό: «Είπαμε να πάρεις δώρα, αλλά όχι και 500 εκατ. δρχ.». Δηλαδή, ο ηγέτης αυτός έλεγε… «εάν έπαιρνες ένα δώρο 499 εκατ. δρχ. θα ήσουν συγχωρητέος, όχι όμως και 500». Ο ίδιος ηγέτης, απευθυνόμενος στον υπουργό Οικονομικών του έλεγε: «Τσοβόλα, δώσ’ τα όλα». Δηλαδή, ο ηγέτης αυτός δεν υπολόγιζε κανέναν και πολύ περισσότερο δεν υπολόγιζε το Δημόσιο χρήμα.
Ετσι, με αυτές τις συμπεριφορές βιώσαμε μία 30ετία σπατάλης και διαφθοράς και γι’ αυτό διαλύθηκε το κράτος και σήμερα δεν έχει μείνει τίποτα.
Από την άλλη, την ίδια περίοδο, οι υποψήφιοι στους Συνδυασμούς Κομμάτων έχουν υποβαθμισθεί. Στις εκλογές δεν κατέβαιναν προσωπικότητες ή άτομα με ήθος και προσόντα και έτσι η Βουλή υποβαθμίσθηκε σε μεγάλο βαθμό και γι’ αυτό φθάσαμε στο σημείο να απαξιώνονται οι πολιτικοί και το πολιτικό σύστημα του τόπου. Η υποβάθμιση δεν ήταν μόνον στη μία Παράταξη, αλλά η αναξιοκρατία μεταφέρθηκε και στις άλλες και έτσι οδηγηθήκαμε στη σημερινή απαξίωση. Θυμάμαι τις πρώτες Βουλές, μετά το 1974, όπου υπήρχαν μεγάλες προσωπικότητες σε όλα τα Κόμματα.
Σήμερα έχει απαξιωθεί τόσο πολύ η Βουλή, ώστε σπάνια βλέπεις κάποιον να αξίζει πραγματικά.
Ολα αυτά έχουν οδηγήσει σε μία μεγάλη απαξίωση του πολιτικού μας συστήματος, ώστε δεν είναι εύκολο να ελπίζουμε σε αναστροφή του. Και τούτο, διότι η κοινωνία μας έχει διαβρωθεί σε μεγάλο βαθμό και οι περισσότεροι πολίτες και αξιωματούχοι, που κατέχουν μεγάλες κρατικές θέσεις, βιάζονται να γίνουν πλούσιοι ή να περάσουν καλύτερα τη ζωή τους. Ολοι αρέσκονται στον εύκολο πλουτισμό, στη χλιδή και εφήμερη απόλαυση.
Πιστεύω ότι μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα, εάν οι ηγεσίες των Κομμάτων βοηθήσουν στην πάταξη της διαφθοράς. Πρέπει όμως να είναι περισσότερο αυστηροί στις επιλογές των συνεργατών υπουργών και άλλων αξιωματούχων.
Ουδείς πρέπει να αναλαμβάνει κρατικό αξίωμα εάν δεν έχει αποδεδειγμένο ήθος και εάν δεν ενστερνίζεται τις αρχές και ιδέες, που είναι ταυτισμένες με το ήθος και την εντιμότητα.
Μεγάλη προσοχή πρέπει να δοθεί στις επιλογές των υποψηφίων βουλευτών, των υποψηφίων δημάρχων και περιφερειαρχών. Ουδείς θα πρέπει να υποδεικνύεται, από τα κόμματα, εάν δεν έχει αποδεδειγμένο ήθος και εάν δεν είναι επιτυχημένος επαγγελματίας ή επιστήμονας.
Τέλος, το μεγαλύτερο και τον ενεργότερο ρόλο θα τον παίξουν οι πολίτες. Πρέπει, όμως, να είναι αυστηροί στις επιλογές τους. Δεν πρέπει να εξαρτούν την ψήφο τους από τη γνωριμία ή το ενδεχόμενο ρουσφέτι. Πρέπει να επιλέγουν τους άριστους και ηθικούς.
Αλλά κάθαρση πρέπει να γίνει και στα ΜΜΕ, τα οποία παίζουν σημαντικό ρόλο στην ενημέρωση και διαπαιδαγώγηση του λαού. Ετσι μόνο θα επέλθει η ποθητή κάθαρση και των Κομμάτων και των πολιτικών και θα οδηγηθούμε σε μία νέα κοινωνία, όπως την ονειρευόμαστε και όπως την επιθυμούμε.
Η περίοδος η σημερινή είναι μία μεγάλη ευκαιρία και μαζί με την οικονομική ανάπτυξη πρέπει να επιτευχθεί η κάθαρση και η πολιτική ανάκαμψη του πολιτικού συστήματος και των πολιτικών, γενικότερα.
