Υποθέτω ότι οι πιο πολλοί από εμάς, μετά από ένα ”κρυολόγημα” παρατηρήσαμε ότι φυσώντας την μύτη μας βγάζουμε βλέννα ή οποία μάλιστα είναι γκρίζα και κάποιες φορές πράσινη.
Η βλέννα, παράγεται φυσιολογικά για να προσφέρει επικάλυψη και προστασία σε διάφορους ιστούς και όργανα του ανθρώπινου οργανισμού (μύτη, ιγμόρεια, στοματική κοιλότητα, περιοχή φαρυγγολάρυγγα, πνεύμονες, πεπτικός σωλήνας)
Οι αδένες που την παράγουν ονομάζονται βλεννογόνιοι.
Σε κανονικές συνθήκες η βλέννα είναι λεπτόρευστη και καθαρή ενώ κάτω από την επίδραση διαφόρων παραγόντων μπορεί να γίνει πυκνή και κολλώδης, περισσότερη έως άφθονη στην παραγωγή, μπορώντας ακόμα και να αλλάξει χρώμα.
Παράγοντες που ευθύνονται μπορεί να είναι μια ασθένεια (μικροβιακή, ιογενής ή άλλη φλεγμονή) και παράγοντες ερεθιστικοί περιβαλλοντικοί ή και διαιτητικοί .
Βλέννα στις κενώσεις
Η βλεννογονική επικάλυψη στο παχύ έντερο είναι χρήσιμη διότι σχηματίζει μια μεμβράνη που διευκολύνει την προώθηση των κοπράνων.
Κάτω από ομαλές συνθήκες ο έλεγχος των κοπράνων με γυμνό μάτι σε αναζήτηση βλέννας δεν δείχνει κάτι ιδιαίτερο. Εάν τα κόπρανα έχουν ορατή ποσότητα βλέννας, αυτό μπορεί να είναι μια μικροβιακή λοίμωξη, ενώ δεν αποκλείονται και άλλα αίτια όπως παράσιτα, μια κολίτις, μια πληγή (πχ μονήρες έλκος), ή μια αποφρακτική βλάβη.
Βέβαια, δεν μιλάμε για μια ευκαιριακή παρουσία βλέννας η οποία δεν θα επαναληφθεί αλλά για μια συστηματική εμφάνιση της που δικαιολογεί να απευθυνθούμε στον γιατρό.
Ειδικότερα όταν η συστηματική αυτή εμφάνιση συνοδεύεται από παρουσία αίματος ή πύου στα κόπρανα.
Πέρα από αυτό, βλέννα και διάρροιες με πυρετό ή χωρίς, ή κοιλιακοί πόνοι και φούσκωμα απαιτούν ιατρική φροντίδα.
Σε τέτοιες περιπτώσεις μην ξεχάσετε να αναφέρετε τυχόν μεταβολές που παρατηρήσατε τον τελευταίο καιρό στην συχνότητα των κενώσεων, την σύσταση των κοπράνων, το χρώμα που έχουν.
Επιπλέον, αν κάτι τέτοιο σας συμβαίνει, μην ξεχάσετε να αναφέρετε ότι σας ξυπνάει νύχτα η διάθεση να ενεργηθείτε.
Εκτός από τις φλεγμονές υπάρχουν και απλούστερες αιτίες που θα εκφραστούν με βλέννα στις κενώσεις. Η δυσκοιλιότητα και η αφυδάτωση μπορεί να είναι δυο από τις αιτίες αυτές. Όμως πλέον ενδιαφέρουσες είναι οι λοιμώξεις που μπορεί να οφείλονται σε μικροοργανισμούς όπως Campylobacter, Salmonella, Shigella, και Yersinia enterocolitica.
Υποψία για κάτι τέτοιο θα τεθεί αν με τη βλέννα συνυπάρχει διάρροια, σπαστικός πόνος στην κοιλιά, ναυτία και τάση για έμετο ή έμετοι, και φυσικά όπως ήδη είπαμε, πυρετός.
Αν συμβεί αυτό να πάω στο νοσοκομείο;
Μερικές περιπτώσεις είναι τέτοιες ώστε η βαρύτητα τους και τα συμπτώματα να απαιτούν ιατρική υποστήριξη. Όμως τις περισσότερες φορές, παραμονή στο σπίτι, ελαφρά δίαιτα και υποστηρικτική θεραπεία με υγρά, αντιπυρετικά και ανάπαυση, αποδεικνύεται αρκετή.
Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου
Αν και το ευερέθιστο έντερο δεν είναι κολίτιδα, μπορεί να αυξήσει την παρουσία βλέννας στα κόπρανα και να ανησυχήσει τον πάσχοντα. Αυτό γίνεται πιο συχνά στην μορφή ευερέθιστου εντέρου που παρουσιάζεται με ευκοιλιότητα παρά στην μορφή που εκφράζεται με δυσκοιλιότητα. Μερικές φορές, ειδικά όταν η βλέννα συνυπάρχει με σπαστικό πόνο, μπορεί να δημιουργήσει διαγνωστικό πρόβλημα. Η απουσία πυρετού και το ιστορικό ανάλογων κρίσεων στο παρελθόν διευκολύνουν την διάγνωση. Όμως μην ξεχνάτε ότι η ασφαλής διάγνωση του συνδρόμου απαιτεί αποκλεισμό άλλων αιτίων και αυτό ίσως να απαιτεί ενδοσκοπικό έλεγχο.
Βλέννα και χημειοθεραπεία
Η αποβολή βλέννας και συνήθως σε μεγάλη ποσότητα σε άτομα που λόγω κάποιου καρκίνου υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία, οφείλεται στο ότι αναπτύσσεται βλεννογονίτις. Αυτό σημαίνει ότι η εσωτερική επένδυση του πεπτικού, έχει υποστεί διαβρωτική βλάβη. Σε τέτοιες περιπτώσεις ίσως χρειαστεί εισαγωγή σε νοσοκομείο.
Φλεγμονώδεις παθήσεις του εντέρου (πχ. νόσος Crohn) μπορεί να παρουσιάσουν αρκετή βλέννα. Δεν είναι πολύ σύνηθες αλλά σε μια τέτοια υποψία θα χρειαστεί ενδοσκοπικός έλεγχος και ίσως βιοψία.
Βλέννα λόγω διαιτητικών αιτίων
Σε τροφικές αλλεργίες, σε ανεπάρκεια λακτάσης (που προκαλεί δυσανεξία λακτόζης) ή σε κοιλιοκάκη. Στην κοιλιοκάκη ο οργανισμός δεν ανέχεται την γλουτένη, δηλαδή πρωτεΐνη που υπάρχει στο σιτάρι, το κριθάρι, τη βρώμη και τη σίκαλη. Αντιδρώντας παράγει αντισώματα και σαν αποτέλεσμα έχουμε βλεννογονίτιδα, δηλαδή καταστροφή του εσωτερικού τοιχώματος του λεπτού εντέρου.
Εν συντομία
Σποραδικές εμφανίσεις βλέννας συνήθως δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία. Μεγαλύτερη ποσότητα και για μεγάλο διάστημα απαιτεί ιατρική εκτίμηση. Η ποικιλία αιτίων που ενδεχομένως ευθύνονται, απαιτεί διαφορική διάγνωση και ενίοτε εξετάσεις.
