Στα ταραχώδη 13 τελευταία χρόνια της λειτουργίας του καζίνο Ρίο ο ιδιοκτήτης του Κώστας Πηλαδάκης ουδέποτε μίλησε ο ίδιος δημοσίως για να παρουσιάσει τις θέσεις του. Από καιρού εις καιρό εκδίδονταν κάποιες ανακοινώσεις της εργοδοσίας ή ετοποθετείτο μέσω κύκλων της.
Το καζίνο είναι κλειστό από τον περασμένο Ιούνιο και το εργασιακό μέλλον 230 υπαλλήλων του κρέμεται από μια κλωστή. Από την πλευρά της η επιχείρηση επιδιώξει δικαστικά να υπαχθεί σε καθεστώς εξυγίανσης, αλλά συναντάει τη δυσπιστία του σωματείου των εργαζομένων και ιδίως 25 περίπου «σκληροπυρηνικών» υπαλλήλων, που έχουν δικαιωθεί δικαστικώς και υποχρεούνται η εταιρεία να τους καταβάλει το ποσό των 700.000 ευρώ. Στις 6 Δεκεμβρίου μια ακόμη δραματική περίσταση προστίθεται στο αγωνιώδες σίριαλ. Εκδικάζεται στο Πρωτοδικείο της Πάτρας η αίτηση πτώχευσης σε βάρος του καζίνο, που έχει κατατεθεί από 5 εργαζόμενούς του. Αν γίνει δεκτή, η… μπίλια θα καθίσει στο «λουκέτο»!
«ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΦΙΑΛΤΗ ΤΩΝ ΛΟΥΚΕΤΩΝ…»
Μέσα σε αυτό το ζοφερό σκηνικό για πρώτη φορά μιλάει «αυτοπροσώπως» στην «Πελοπόννησο της Δευτέρας» ο ιδιοκτήτης του καζίνο Κώστας Πηλαδάκης:
«Εδινα τόπο στην οργή. Κατάπινα τις πίκρες, με δόσεις αχαριστίας, και δεν μιλούσα. Βρισκόμαστε, όμως, στο παραένα και είναι ήδη απλωμένο πάνω από το καζίνο το μαύρο σύννεφο της ανεργίας. Καταβάλλω υπεράνθρωπες προσπάθειες να επαναλειτουργήσει, για να μην επιστρέψει στην πόλη σας ο εφιάλτης των λουκέτων, που γνώρισαν μεγάλες και ιστορικές βιομηχανίες της. Τουλάχιστον, δεν θα έχετε να πείτε ότι ένα δικό μου γινάτι ή ένα δικό μου ανεπανόρθωτο λάθος, ήταν ο λόγος που έμειναν 230 εργαζόμενοι στο δρόμο…».
Κύριε Πηλαδάκη το καζίνο έχει υπέρογκη τραπεζική οφειλή και οφειλές στο Δημόσιο, αλλά και στους εργαζόμενους. Οι τελευταίοι, ιδίως, σας αντιμετωπίζουν με έκδηλη δυσπιστία…
Δεν θα έπρεπε να συμβαίνει αυτό αν όλοι μας είχαμε αναλύσει σωστά τα αντικειμενικά δεδομένα από την χρονιά που ξεκίνησε η μεγάλη οικονομική κρίση το 2009, μέχρι σήμερα. Πήρα τότε στα χέρια μου μελέτη της ανεξάρτητης εταιρίας ICAP. Μου πρότεινε, για να διασφαλιστεί η επιβίωση του καζίνο, ν’ απολύσω 100 εργαζόμενους. Δεν το έπραξα κι ίσως αυτό να ήταν ένα καταλυτικό λάθος μου. Θα είχε μειωθεί το κόστος μισθοδοσίας κατά 40%, σε μια μακρά περίοδο αλλεπάλληλων κρίσεων, όπου ο κλάδος μας παρουσίασε πτώση της τάξης του 70% και την περίοδο του κορονοϊού 98%!
Εστω και μετ’ εμποδίων, είχε διαμορφωθεί ένα πλαίσιο συνεννόησης με το σωματείο. Γιατί τώρα είναι διαταραγμένο;
Εχουν κάθε δικαίωμα να διεκδικούν. Αυτή είναι η φύση του εργαζόμενου και την κατανοώ. Αλλά πρέπει και να έχουν μια ζυγαριά στα χέρια τους. Σ’ αυτά τα 13 χρόνια έχουν λάβει μισθούς 66,5 εκατομμυρίων ευρώ συνολικά, αντί 68 εκατομμυρίων. Πέρυσι το καζίνο έμεινε κλειστό 3 ½ μήνες, αλλά τους πλήρωσε. Ζητήσαμε να πάρουν τις άδειές τους τη «νεκρή» περίοδο και από ένα τυπικό λάθος τις έλαβαν δύο φορές. Κατοχύρωσαν δικαστικά ότι το φιλοδώρημα αποτελεί τακτική αποδοχή και συμφωνώ ότι πρέπει να διακανονιστεί το ποσό του 1.223.000 ευρώ. Ασφαλώς υπάρχει και οφειλή δεδουλευμένων, ύψους 1.116.000 ευρώ, αλλά το καζίνο είναι αθροιστικά 9,5 μήνες κλειστό. Θα δοθούν κι αυτά τα χρήματα, αλλά πρώτα πρέπει να δουλέψει η επιχείρηση. Γνωρίζουν οι εργαζόμενοι ότι όταν ήταν ανοικτό, το 90% των εισπράξεων πήγαινε σε αυτούς.
Ετσι, όπως τα λέτε κ. Πηλαδάκη, δυσκολεύεται κάποιος να κατανοήσει, γιατί δεν μπορεί να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση…
Το ίδιο σκέφτομαι κι εγώ. Ξέρετε, κ. Αναστασόπουλε, λάβαμε 1,1 εκατ. ευρώ επιστρεπτέα προκαταβολή κι εμείς εκταμιεύσαμε 2.425.000 ευρώ. Με δανεισμό και δικά μου χρήματα εξ άλλου, επενδύθηκαν 5 εκατ. ευρώ και διατηρούνται 230 θέσεις εργασίας, με καθαρό μηνιαίο μισθό, κατά μέσο όρο, 1.050 ευρώ. Τέτοιος μέσος όρος σε άλλες επιχειρήσεις είναι δυσεύρετος…
«ΣΟΒΑΡΟΙ ΟΙ ΒΡΕΤΑΝΟΙ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ»
Τι μέλλει γενέσθαι τώρα; Κατά καιρούς γράφονται διάφορα για πιθανούς επενδυτές ή συμπαίκτες σας προκειμένου να ορθοποδήσει το καζίνο, αλλά είναι γεγονός ότι αντιμετωπίζονται με καχυποψία…
Βρισκόμαστε στο σημείο που σας διαβεβαιώ ότι υπάρχει σοβαρό επενδυτικό ενδιαφέρον. Είναι μια εγγλέζικη εταιρεία που λειτουργεί ως fund στην Λονδρέζικη κεφαλαιαγορά. Θέλει και τα τρία καζίνο που είναι στην ιδιοκτησία μου. Τα άλλα δύο, της Κέρκυρας και της Αλεξανδρούπολης δεν αντιμετωπίζουν τα προβλήματα που έχει το Ρίο. Μόνο που οι άνθρωποι έχουν συμφωνήσει να δώσουν τα λεφτά τους, εφ’ όσον εγκριθεί το σχέδιο εξυγίανσης και επαναλειτουργήσει το καζίνο του Ρίου.
Και ο δικός σας ρόλος ποιος θα είναι;
Δεν θα έχω την παραμικρή μετοχική σχέση. Είναι οριστική η απόφασή μου να αποσυρθώ από τον κλάδο αυτό. Θα παραμείνω, βέβαια, στη διοίκηση για ένα διάστημα, ώστε να είναι ομαλή η μεταβατική διαδικασία στο νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς.
Ποια είναι η κύρια πρόβλεψη του πλάνου της εξυγίανσης κ. Πηλαδάκη;
Εξ όσων γνωρίζω προτίθενται να προτείνουν εθελούσια έξοδο σε 80 εργαζόμενους, προβλέποντας ότι θα μπορέσουν να κινηθούν τον πρώτο καιρό με τους μηνιαίους τζίρους του 2019…
Κάτι τελευταίο που ίσως θα θέλατε να επισημάνετε;
Μα, να πρυτανεύσει η λογική. Να γίνει αντιληπτό ότι πολλά θα κριθούν μέσα στο επόμενο 10ήμερο. Η δική μου προσήλωση είναι μία: Να ξαναπιάσουν δουλειά οι 230 εργαζόμενοι. Να μην ξαναζήσει η Πάτρα τον εφιάλτη της αποβιομηχάνισης. Σήμερα σας μίλησα από καρδιάς και αμαρτίαν ουκ έχω…
