Η Gigi Campos, 35 ετών, υπέστη καρδιακή προσβολή τον Φεβρουάριο του 2023. Αν και προϋπήρχαν παράγοντες κινδύνου που θα μπορούσαν να τους βάλουν σε υποψίες, οι γιατροί της έλεγαν πάντα ότι ήταν νέα και υγιής. Όταν ανάρρωσε, η Campos εντάχθηκε στο WomenHeart, έναν εθνικό οργανισμό με επίκεντρο τον ασθενή που επικεντρώνεται σε γυναίκες με καρδιακές παθήσεις, και σήμερα μοιράζεται την εμπειρία της για να ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους.
Αυτή είναι η ιστορία της, όπως την εξιστόρησε στην αρθρογράφο υγείας Julia Ries.
«Στις 7 Φεβρουαρίου 2024, γιορτάζω μια ιδιαίτερη επέτειο: τη μέρα που “δεν πέθανα”, την επέτειο της καρδιάς μου όπως την αποκαλούν κάποιοι. Η ιστορία μου ξεκινά σε έναν από τους συνηθισμένους πρωινούς περιπάτους με τον σύζυγό μου στο Μαϊάμι της Φλόριντα. Περίπου στις 6:30 το πρωί, στη μέση της βόλτας των δύο μιλίων, ένιωσα ένα σφίξιμο στο στήθος . Σκέφτηκα, “Ίσως κοιμήθηκα άσχημα, ή είμαι λίγο αγχωμένη.” Άλλωστε, είχα μια εξαιρετικά απαιτητική δουλειά σε νοσοκομείο που ήταν εκεί κοντά και ήξερα το άγχος καλά.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης μου στην κλινική επειγόντων περιστατικών, μοιράστηκα τους παράγοντες κινδύνου μου με τους επαγγελματίες υγείας: Είχα ξεκινήσει πρόσφατα να παίρνω χαμηλές δόσεις στατινών επειδή η χοληστερόλη μου ήταν υψηλή, αλλά αυτό γινόταν περισσότερο για προληπτικούς λόγους για την μελλοντική μου υγεία. Είχα οικογενειακό ιστορικό καρδιακών παθήσεων, αλλά οι περισσότεροι συγγενείς μου που αντιμετώπιζαν καρδιακά προβλήματα ήταν πολύ μεγαλύτεροι άνδρες. Ως παιδί, είχα διαγνωστεί με αθηροσκλήρωση, μια κοινή πάθηση που προκαλεί τη συσσώρευση πλάκας στις αρτηρίες σας, αλλά οι γιατροί μου είχαν πει εδώ και πολύ καιρό ότι ήμουν καλά επειδή ήμουν νέα, σωματικά δραστήρια και υγιής.
Μου έκαναν ηλεκτροκαρδιογράφημα (ECG ), μια εξέταση που καταγράφει τα ηλεκτρικά σήματα της καρδιάς για τον γρήγορο εντοπισμό καρδιακών παθήσεων. Περίπου την ίδια στιγμή, εμφάνισα έναν περίεργο, διαπεραστικό πόνο στη δεξιά πλευρά του λαιμού μου. Το προσωπικό στα επείγοντα είπε ότι μάλλον είχα αγχωθεί. Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα, οι γιατροί είπαν ότι κάτι δεν φαινόταν σωστό και ήθελαν να επαναλάβουν την εξέταση. Έκαναν ένα δεύτερο ηλεκτροκαρδιογράφημα και μου είπαν ότι τα αποτελέσματά μου δεν ήταν εντελώς φυσιολογικά, αλλά θα μπορούσαν να είναι φυσιολογικά για εμένα. Πρότειναν να κάνω μια πλήρη καρδιακή αξιολόγηση, μου έδωσαν μια ασπιρίνη και κάλεσαν ασθενοφόρο.
Στο ασθενοφόρο, οι γιατροί έκαναν τέσσερα ηλεκτροκαρδιογραφήματα— τα αποτελέσματά μου ήταν μη φυσιολογικά, όμως κατηγόρησαν εμένα ότι μετακινήθηκα ή χτυπούσα το μηχάνημα (η κίνηση μπορεί να επηρεάσει την ακρίβεια). Δεν υποψιάζονταν ότι συνέβαινε κάτι σοβαρό – πίστευαν ότι είχα πρόωρες κοιλιακές συσπάσεις (PVC), ένα κοινό πρόβλημα στο οποίο η καρδιά χτυπά πολύ γρήγορα ή αργά. Μάλλον είχα πρόωρες κοιλιακές συσπάσεις σε όλη μου τη ζωή, με διαβεβαίωσαν, και απλά δεν το ήξερα. Και πάλι, μου είπαν ότι θα ήμουν καλά γιατί ήμουν νέα και υγιής.
Ένας νοσηλευτής μου ζήτησε να βαθμολογήσω την ένταση της πίεσης στο στήθος μου σε μια κλίμακα από το 1 έως το 10. Του είπα έξι – δεν ήταν απαραίτητα τρομερό, αλλά ήταν σίγουρα άβολο. Ρώτησαν αν ήταν όντως ένιωθα πίεση σε τέτοιο βαθμό, επιβεβαίωσα ότι όντως έτσι ήταν και μου έδωσαν νιτρογλυκερίνη, ένα χάπι που ενισχύει την παροχή αίματος και οξυγόνου στην καρδιά για να ελαχιστοποιήσει τον πόνο στο στήθος. Η πίεση στο στήθος μου έπεσε από 6 σε 4 , αλλά η ανακούφιση ήταν φευγαλέα – ήταν τόσο σύντομη που σκέφτηκα ότι ίσως οφειλόταν σε ένα φαινόμενο εικονικού φαρμάκου. Δεν το ήξερα τότε, αλλά η ενόχληση στο στήθος και ο πόνος στον αυχένα σήμαιναν ότι ήμουν σε ενεργή καρδιακή δυσφορία.
Στο τμήμα επειγόντων περιστατικών, μια νοσοκόμα μου έκανε εξετάσεις αίματος. Έκαναν τοξικολογικό έλεγχο για να βεβαιωθούν ότι δεν είχα πάρει φάρμακα όπως φαιντανύλη ή κοκαΐνη (αυτό είναι τυπική διαδικασία, αλλά δεν έχω πάρει ποτέ καν CBD, πόσο μάλλον κάτι πιο σκληρό), μαζί με τεστ καρδιακής τροπονίνης, το οποίο αναζητά μια πρωτεΐνη στην κυκλοφορία του αίματος που απελευθερώνεται κατά τη διάρκεια μιας καρδιακής προσβολής, και ακτινογραφία θώρακος. Μου είπαν ότι υπήρχε 30% πιθανότητα να μπορέσω να πάω σπίτι εκείνη την ημέρα.
Τα τεστ τροπονίνης συνήθως χρειάζονται 20 λεπτά από την αρχή μέχρι το τέλος, αλλά πέρασαν δυόμισι ώρες μέχρι να εμφανιστούν τα αποτελέσματά μου. Εάν τα επίπεδα τροπονίνης σας είναι υψηλότερα από 30, είναι πιθανό να έχετε κάποιο είδος καρδιακού επεισοδίου. Οι τιμές μου ήταν 1.416. Με οδήγησαν σε ένα εργαστήριο, ώστε ένας καρδιολόγος να μπορεί να κάνει καθετηριασμό για να ψάξει για φραγμένες αρτηρίες. Όλο αυτό το διάστημα ένιωθα κυρίως καλά. Εκτός από την αποκρουστική πίεση στο στήθος, που δεν ήταν πιο ενοχλητική από την ήπια καούρα, δεν ήξερα ότι κόντεψα να πεθάνω. Θα μπορούσα να είχα αγνοήσει εντελώς τα συμπτώματά μου. Αυτό είναι το μεγάλο πράγμα: οι καρδιακές προσβολές είναι πραγματικά ένας σιωπηλός δολοφόνος.
Καθώς περίμενα για τα αποτελέσματα των εξετάσεων στο εργαστήριο, άρχισα να ζαλίζομαι και υπέστη κοιλιακή μαρμαρυγή, έναν επικίνδυνο και συχνά θανατηφόρο τύπο ακανόνιστου καρδιακού ρυθμού. Λιποθύμησα και, όπως έμαθα αργότερα, τα χέρια και τα πόδια μου πετάχτηκαν προς τα πάνω. Οι γιατροί σήμαναν συναγερμό για “κώδικα μπλε”, έναν όρο για ενήλικες που αντιμετωπίζουν επείγοντα ιατρικά περιστατικά – στην περίπτωσή μου σήμαινε ότι είχα υποστεί καρδιακή προσβολή – και προκάλεσαν ηλεκτροσόκ στην καρδιά μου. Ανέκτησα τις αισθήσεις μου, χωρίς να γνωρίζω τι ακριβώς συνέβαινε, αν και σκέφτηκα ότι ήταν σοβαρό.
Ρώτησα τους γιατρούς αν θα χρειαζόμουν εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς και μου είπαν ότι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να το αποφύγουν. Ξεκίνησαν μια διαδικασία για την εμφύτευση ενός stent. Λιποθύμησα ξανά και παρουσίασα κοιλιακή ταχυκαρδία, έναν πιο συνηθισμένο τύπο ακανόνιστου καρδιακού παλμού που μπορεί να κάνει την καρδιά να σταματήσει να χτυπά. Είχα υποστεί ξανά καρδιακή ανακοπή. Όταν σταθεροποιήθηκα, έκαναν τον καθετηριασμό και διαπίστωσαν ότι δύο από τις αρτηρίες μου ήταν απίστευτα φραγμένες. Μου έβαλαν δύο stent εκείνη την ημέρα και άλλα δύο, μέρες αργότερα. Αν δεν είχα λάβει άμεση ιατρική φροντίδα, θα μπορούσα να είχα πεθάνει.
Δεν ενημερώθηκα ότι υπέστη έμφραγμα μέχρι να βγω από τη μονάδα και να αναρρώσω στο δωμάτιο του νοσοκομείου. Ένιωσα μια πλημμύρα συναισθημάτων: ανακουφίστηκα που ζούσα και ήθελα να είμαι δυνατή για την οικογένειά μου, αφού προφανώς θα ήταν τρομοκρατημένοι που παραλίγο να με χάσουν. Δεν συνειδητοποίησα τη σοβαρότητα της κατάστασης παρά μόνο μια εβδομάδα αργότερα. Φοβόμουν ότι αν συνέβαινε κάτι όταν ήμουν μόνη στο σπίτι, κανείς δεν θα το μάθαινε μέχρι να ήταν πολύ αργά. Μετά την καρδιακή προσβολή ένιωσα αρχικά μια φάση μεγάλης ευφορίας, που ακολούθησε από μια έντονη περίοδο θλίψης. Άρχισα να επισκέπτομαι έναν ψυχολόγο και μου συνταγογραφήθηκε ένα αντικαταθλιπτικό.
Τελικά, η καρδιακή μου προσβολή προκλήθηκε από την αθηροσκλήρωση – οι γιατροί δεν είχαν αντιληφθεί πόσο σοβαρή ήταν η κατάσταση μέχρι τον καθετηριασμό. (Μου είπαν ότι ουσιαστικά είχα την καρδιά μιας “ανθυγιεινής 60χρονης γυναίκας” – τα λόγια τους, όχι τα δικά μου.) Ευτυχώς, η καρδιά μου δεν έχει σημαντική μόνιμη βλάβη από την ίδια την καρδιακή προσβολή. Ωστόσο, υπάρχει 20% πιθανότητα να πάθω κι άλλη καρδιακή προσβολή στη ζωή μου. Ο καλύτερος τρόπος για εμένα είναι να ελέγξω τους παράγοντες κινδύνου, όπως της χοληστερίνης και των επιπέδων στρες μου. Κάνω ό,τι μπορώ για να βελτιώσω τις πιθανότητές μου.
Συνειδητοποιώ πόσο τυχερή είμαι που είμαι ζωντανή. Ακόμη και όταν οι γιατροί γνώριζαν τα προειδοποιητικά μου συμπτώματα, το οικογενειακό μου ιστορικό και τα ανησυχητικά υψηλά επίπεδα τροπονίνης, δυσκολεύονταν να πιστέψουν ότι υπέστη καρδιακή προσβολή. Δεν μοιάζω με τον τυπικό ασθενή με καρδιακή προσβολή – είμαι νέα – αλλά υπάρχει μια πολύ πραγματική προκατάληψη που συνοδεύει το να είσαι γυναίκα στα 30 της που αντιμετωπίζει καρδιακά προβλήματα. Δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ αν η καρδιακή μου προσβολή θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν με είχαν αντιμετωπίσει με βάση τα συμπτώματά μου, και όχι μόνο την εμφάνισή μου, εξ αρχής.
Κοιτάζοντας πίσω, θα ήθελα οι γιατροί να με είχαν πάρει στα σοβαρά όταν τους μίλησα για το οικογενειακό μου ιστορικό. Μακάρι να με είχαν ακούσει όταν είπα ότι έχω υψηλή χοληστερίνη. Η συμβουλή μου; Αναγνωρίστε τους παράγοντες κινδύνου σας και επαναλάβετε τους στους γιατρούς όσο πιο συχνά γίνεται. Αυτό είναι απολύτως κρίσιμο για να υπερασπιστείτε τον εαυτό σας σε περίπτωση ιατρικού έκτακτου περιστατικού. Αν κάτι σας φαίνεται περίεργο, όπως σε εμένα εκείνη την ημέρα, πιέστε συνεχώς για απαντήσεις. Αν ανησυχείτε ότι περνάτε καρδιακή προσβολή, ρωτήστε τους γιατρούς που σας εξετάζουν αν έχουν ελέγξει την τροπονίνη σας. Υπενθυμίστε τους ότι, ακόμα κι αν δείχνετε καλά εξωτερικά, κανείς δεν μπορεί να δει ξεκάθαρα τι συμβαίνει στο εσωτερικό του σώματός σας.
Όταν λέω στους ανθρώπους ότι υπέστη έμφραγμα, δεν μπορούν να το πιστέψουν. Πάντα λένε, “Μα είσαι πολύ μικρός για καρδιακή προσβολή!” Θέλω να απαντήσω, «Το ξέρω — αλλά δεν είμαι ο μόνος. Άλλοι στην ηλικία μου έχουν πολύ χειρότερα αποτελέσματα».
