Το στέλεχος Όμικρον του SARS-CoV-2 κυριαρχεί πλέον στην Ευρώπη και οδηγεί σε κατακόρυφη αύξηση των νέων κρουσμάτων COVID-19. Πρόσφατα, δύο νέοι όροι έχουν έρθει στο προσκήνιο.
Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Γιάννης Ντάνασης, Πάνος Μαλανδράκης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα νεότερα σχετικά με τα Delmicron και Flurona. Αρχικά πρέπει να σημειωθεί ότι και οι δύο όροι δεν αναφέρονται σε κάποιο νέο στέλεχος του SARS-CoV-2, αλλά σε συνύπαρξη του στελέχους Όμικρον είτε με το στέλεχος Δέλτα (Delmicron) είτε με την εποχική γρίπη (Flurona).
Τα άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας και με συνυπάρχουσες παθήσεις παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο COVID-19 και μάλιστα είναι πιθανό να νοσήσουν ταυτόχρονα και από δύο επικρατούντα στελέχη του SARS-CoV-2, δηλαδή το Όμικρον και το Δέλτα.
Η συλλοίμωξη με τα δύο στελέχη (Delmicron) μπορεί επίσης να παρατηρηθεί σε περιοχές με χαμηλή εμβολιαστική κάλυψη του πληθυσμού. Και αυτό ισχύει γιατί μπορεί το στέλεχος Όμικρον να είναι το κυρίαρχο, ωστόσο το στέλεχος Δέλτα δεν έχει εκλείψει. Στο γενικό πληθυσμό η πιθανότητα της ταυτόχρονης λοίμωξης με δύο στελέχη SARS-CoV-2 είναι χαμηλή, ωστόσο σε περιπτώσεις συνωστισμού μπορεί να συνυπάρχουν κρούσματα τόσο Δέλτα όσο και Όμικρον. Εάν τα άτομα που έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό βρεθούν στο πλήθος, θα εκτεθούν πιθανότατα και στα δύο στελέχη και μπορεί να εμφανίσουν κλινική νόσο και από τα δύο στελέχη. Τα συμπτώματα είναι ουσιαστικά ο συνδυασμός των συμπτωμάτων από τα δύο στελέχη και περιλαμβάνουν εμπύρετο, βήχα, ανοσμία, αγευσία, πονοκέφαλο, καταρροή και πονόλαιμο.
Πολύ πρόσφατα αναφέρθηκε στο Ισραήλ η περίπτωση μιας εγκύου που προσήλθε στο νοσοκομείο για τοκετό και διαγνώσθηκε με παράλληλη λοίμωξη COVID-19 και γρίπης (Flurona). Η ασθενής δεν είχε εμβολιαστεί για κανέναν από τους δύο ιούς. Παρόλο που ο όρος Flurona μπορεί να προέκυψε πρόσφατα, η συλλοίμωξη δεν αποτελεί κάτι καινούργιο για την ιατρική κοινότητα.
Ο ιός SARS-CoV-2 και ο ιός της γρίπης μεταδίδονται με παρόμοιο τρόπο, δηλαδή με την κοντινή επαφή σε απόσταση μικρότερη των 2 μέτρων μέσω αναπνευστικών σταγονιδίων ή/και αερολύματος κατά τη διάρκεια της ομιλίας, του βήχα και του πτερνίσματος.
Οι δύο λοιμώξεις έχουν κοινά συμπτώματα όπως βήχας, πυρετό και καταρροή. Διαφορετικές δοκιμασίες PCR για τον ιό της γρίπης και για τον SARS-CoV-2 μπορεί να αποσαφηνίσουν σε κάθε περίπτωση την αιτιολογία των συμπτωμάτων. Και οι δύο λοιμώξεις μπορεί να έχουν σοβαρές επιπλοκές όπως πνευμονία, οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια, πολυ-οργανική ανεπάρκεια, καρδιακά συμβάματα, εγκεφαλίτιδα, μυοκαρδίτιδα, ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο και θάνατο.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), η επικράτηση του στελέχους Όμικρον δεν θα πρέπει να μας κάνει να λησμονήσουμε άλλες πολύ συχνές ιογενείς λοιμώξεις που συνυπάρχουν στην κοινότητα και μπορεί να εμφανιστούν παράλληλα σε ευάλωτα άτομα. Γι’ αυτό το λόγο, τονίζεται η ανάγκη πλήρους εμβολιασμού με όλες τις απαραίτητες αναμνηστικές δόσεις τόσο έναντι του SARS-CoV-2 όσο και έναντι της εποχικής γρίπης, παράλληλα με την τήρηση των κανόνων σωματικής απομάκρυνσης για την πρόληψη της μετάδοσης και των δύο λοιμώξεων.
