Το debate για την τριχοφυΐα της ηβικής περιοχής καλά κρατεί. Οι συζητήσεις για το αν αποτελεί πλεονέκτημα ή μειονέκτημα στο ερωτικό παιχνίδι όσο και φίλο ή εχθρό της υγείας, έχουν βρεθεί στο επίκεντρο κάθε σχεδόν παρέας, υπό το μικροσκόπιο των επιστημόνων και, προσφάτως, σε άρθρο στο The Conversation.
«Τα φρύδια εμποδίζουν τον ιδρώτα να περάσει στα μάτια μας και να εκδηλώνουμε τα συναισθήματά μας μέσω εκφράσεων του προσώπου. Οι βλεφαρίδες προστατεύουν τα μάτια μας από τη σκόνη. Ακόμη και οι μικροσκοπικές τρίχες στα χέρια και τα πόδια μας συνδέονται με εξίσου μικροσκοπικά νεύρα και λειτουργούν ως αισθητήρια όργανα, δίνοντάς μας την αίσθηση της πίεσης και της δόνησης» γράφει ο Baumgardt, για να ισχυριστεί ότι, όπως σε κάθε μέρος του σώματος, η τριχοφυΐα της ευαίσθητης περιοχής εξυπηρετεί κάποιον σκοπό.
Ο Baumgardt αναφέρεται στον προστατευτικό ρόλο της ηβικής τριχοφυΐας και παραθέτει μελέτη που διαπίστωσε ότι οι τρίχες του εφηβαίου έχουν παχύτερο περιτρίχιο (εξωτερική στιβάδα) απ’ ό,τι στο τριχωτό της κεφαλής -εξ ου και πιο τραχιές στην αφή-, ιδιότητα που οι ερευνητές συνέδεσαν με την αποτροπή ερεθισμού του δέρματος από την αμμωνία και ουρία των ούρων.
«Η περιποίηση του τριχωτού της ηβικής χώρας έχει συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο λοιμώξεων των γεννητικών οργάνων» σημειώνει κάπου αλλού, για μια έρευνα που είχε δείξει ότι η αποτρίχωση εκθέτει τις γυναίκες σε μεγαλύτερο κίνδυνο μόλυνσης από γονόκοκκο και χλαμύδια, διευκρινίζοντας ότι η σύνδεση με τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ) έχει διαψευστεί.
Αυτό που παραλείπει να αναφέρει -άραγε γιατί δεν είναι ακριβώς ΣΜΝ;- είναι η σχέση της αποτρίχωσης με τη φθειρίαση, την προσβολή από ψείρες των γεννητικών οργάνων (ή του εφηβαίου), δηλαδή, για την οποία έχει γραφεί σε επιστημονικές δημοσιεύσεις ότι «η αυξανόμενη συχνότητα στις αποτριχώσεις θα μπορούσε να οδηγήσει έως και στην πλήρη εξάλειψή τους».
Είναι τελικά ερωτικές;
Μια προσέγγιση του ζητήματος «τριχοφυΐα και αποτρίχωση» δεν μπορεί να αφήσει κατά μέρος την κοινωνιολογική σκοπιά και πως εμπλέκονται στη διαμόρφωση σεξουαλικών ταυτοτήτων. «Έρευνες έχουν δείξει ότι κυρίως οι γυναίκες αισθάνονται κοινωνική πίεση για την αποτρίχωση του σώματός τους και ότι η τριχοφυΐα στην ευαίσθητη περιοχή μπορεί να επηρεάσει το πώς αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους και την ελκυστικότητά τους» γράφει ο Baumgardt.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι τρίχες στο εβήφαιο μπορούν να προσελκύσουν σεξουαλικούς συντρόφους και να αυξήσουν την ερωτική απόλαυση. Ανατρέχει στο ζωικό βασίλειο και τις τελετουργίες ζευγαρώματος, εκεί όπου βασιλεύουν οι φερομόνες· πρόκειται για χημικές ουσίες που μπορούν να προκαλέσουν αλλαγές στις συμπεριφορές των ζώων με στόχο την εύρεση του καλύτερου συντρόφου και την αναπαραγωγή. Στον άνθρωπο, σημειώνει, καίτοι δεν έχει τεκμηριωθεί η ύπαρξη φερομονών, εικάζεται ότι, αν πράγματι εκκρίνονται από τους ιδρωτοποιούς αδένες της ηβικής και βουβωνικής χώρας, όπως στα ζώα, οι τρίχες τις συγκρατούν και κάνουν το άτομο πιο ποθητό σεξουαλικά.
Σχολιάζει, τέλος, ένα ακόμα κέρδος από την τριχοφυΐα, την ευχάριστη «αίσθηση που δημιουργείται από την κίνηση των τριχών είτε από την τριβή κατά τη διάρκεια της συνουσίας».
Κατά πόσο, όμως, θα συμφωνήσουν τα (νεότερα) ειδικά άτομα; Σύμφωνα με έρευνες, 73% των ανδρών και 55,6% των γυναικών θα πιάσουν τα σύνεργα για να περιποιηθούν την περιοχή εν όψει μιας ερωτικής συνεύρεσης. Είναι τα ίδια άτομα που, σύμφωνα με άλλες μελέτες σε άνδρες και γυναίκες, θα επιδοθούν συχνότερα και περισσότερο σε στοματικό σεξ.
