«Είναι όπως κάποιοι αρνούνται να πάνε στον γιατρό για να κάνουν ένα απλό τσεκάπ. Μια διαδικασία, δηλαδή, που μπορεί στο τέλος να αποβεί σωτήρια για την υγεία τους. Ετσι και με τα κτίρια. Εάν οι ιδιοκτήτες και οι διαχειριστές αμελήσουν την “υγεία” τους, στο τέλος είναι οι ίδιοι που θα υποφέρουν, ενώ θα συμπαρασύρουν και όλους όσοι ζουν ή εργάζονται στο ακίνητο, αφού στον επαγγελματικό χώρο φέρουν την ευθύνη για την υγεία τους». Ο λόγος για τον έλεγχο ύπαρξης αμιάντου στα ακίνητα. Πρόσφατα, ο εκσυγχρονισμός της περιβαλλοντικής νομοθεσίας (Ν. 4685/2020) θέσπισε την υποχρέωση των ιδιοκτητών ή διαχειριστών ακινήτων να αποσύρουν τυχόν απόβλητα αμιάντου από τα ακίνητά τους, προβλέποντας και διοικητική διαδικασία συμμόρφωσης, ενώ τυχόν βλαπτικοί παράγοντες πρέπει πλέον να αναφέρονται και στην ηλεκτρονική ταυτότητα κτιρίων.
Οπως όμως λέει στην «Κ» ο κ. Νίκος Κλεισιώτης, πιστοποιημένος επιθεωρητής αμιάντου της Ομοσπονδιακής Ενωσης Εμπειρογνωμόνων και Αξιολογητών, επικεφαλής της ADAO Greece (Asbestos Disease Awareness Organisation), ιδρυτής, μέτοχος και επιστημονικός υπεύθυνος σε σειρά εταιρειών διαχείρισης αποβλήτων, ακόμα κλείνουμε τα μάτια στο πρόβλημα. Μολονότι οι ιδιοκτήτες κατοικιών γενικά συμμορφώνονται (η πανδημία ώθησε πολλούς να προχωρήσουν σε έλεγχο), οι ιδιοκτήτες ή οι διαχειριστές ακινήτων όπου εργάζονται τρίτοι διστάζουν να υποβληθούν σε έλεγχο, παρότι εάν πρόκειται για ακίνητα που έχουν χτιστεί πριν από το 2005 είναι πολύ πιθανό να έχουν μονώσεις αμιάντου. «Ανησυχούν για το τι θα δείξει ο έλεγχος και ποιο θα είναι έπειτα το κόστος της απόσυρσης» Σύμφωνα με τον ίδιο, το 30% των εξοχικών κατοικιών που κάηκαν στο Μάτι, στον Ν. Βουτζά και στη Νέα Μάκρη περιείχαν αμίαντο.
Πολλοί ιδιοκτήτες ή διαχειριστές κτιρίων όπου εργάζονται τρίτοι διστάζουν μπροστά στον κίνδυνο τι θα βγάλει και ποιο θα είναι έπειτα το κόστος της απόσυρσης.
Ο κ. Κλεισιώτης κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στους ιδιοκτήτες που θέλουν να μεταβιβάσουν ένα ακίνητο (που έχει κτιστεί πριν από το 2005), καθώς εάν ο αγοραστής ανακαλύψει την ύπαρξη αμιάντου μετά την πώληση, μπορεί να υποχρεωθεί ο πωλητής να καταβάλει αποζημίωση. Ο ίδιος επισημαίνει επίσης ότι η ευθύνη για την ύπαρξη αμιάντου βαραίνει και όσους υπογράφουν μίσθωση, έχοντας στην ευθύνη τους και τη συντήρηση του ακινήτου. Ελεγχος θα πρέπει να διενεργείται και έπειτα από πυρκαγιά, εάν πρόκειται να εκτελεσθούν εργασίες ανακαίνισης ή επισκευής του ακινήτου, ή εάν πρόκειται το κτίριο να κατεδαφιστεί.
«Οι πληροφορίες αυτές θα μπορούσαν να σώσουν ζωές. Ο αμίαντος σκοτώνει χιλιάδες ανθρώπους κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο. Η τυχαία έκθεση στον αμίαντο συμβαίνει συνήθως όταν δεν γνωρίζουμε ότι κάπου κοντά μας υπήρχε αμίαντος. Οταν εκτεθούμε στον κίνδυνο θα είναι ήδη πολύ αργά» καταλήγει ο κ. Κλεισιώτης.
