Οι ενήλικοι κάτω των 60 ετών που περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους με καθιστικές δραστηριότητες (όπως στον υπολογιστή, στην τηλεόραση ή διαβάζοντας ένα βιβλίο) και ελάχιστη φυσική δραστηριότητα έχουν υψηλότερο κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου από όσους είναι πιο δραστήριοι σωματικά, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Stroke.
Προηγούμενη έρευνα έχει δείξει ότι όσο περισσότερο χρόνο περνούν οι ενήλικοι καθιστοί, τόσο μεγαλύτερος είναι και ο κίνδυνος καρδιαγγειακών παθήσεων, όπως το εγκεφαλικό επεισόδιο και σχεδόν εννέα από τα 10 επεισόδια θα μπορούσαν να αποδοθούν σε τροποποιήσιμους παράγοντες κινδύνου όπως η καθιστική συμπεριφορά.
«Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε αν πράγματι ο πολύς καθιστικό χρόνος μπορεί να οδηγήσει σε εγκεφαλικό επεισόδιο σε νέους ενήλικες, καθώς η κατάσταση αυτή μπορεί να προκαλέσει πρόωρο θάνατο ή σημαντική βλάβη στη λειτουργικότητα και την ποιότητα ζωής», αναφέρει ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Raed A. Joundi, M.D, D.Phil από την Ιατρική Σχολή Cumming του Πανεπιστημίου του Calgary στον Καναδά.
Σε αυτή τη μελέτη, λοιπόν, οι ερευνητές επανεξέτασαν πληροφορίες υγείας και τρόπου ζωής 143.000 ενηλίκων χωρίς προηγούμενο εγκεφαλικό επεισόδιο, καρδιακές παθήσεις ή καρκίνο, οι οποίοι συμμετείχαν στην Έρευνα Υγείας στον Καναδά κατά τα έτη 2000, 2003, 2005, 2007-2012. Οι ερευνητές παρακολούθησαν τους συμμετέχοντες για 9,4 χρόνια κατά μέσο όρο και εντόπισαν τα εγκεφαλικά επεισόδια μέσω αναφορών στα νοσοκομειακά αρχεία.
Επανεξετάστηκε ο χρόνος που περνούσαν οι συμμετέχοντες καθημερινά σε καθιστικές δραστηριότητες κατά τον ελεύθερο χρόνο τους (ώρες μπροστά στον υπολογιστή, διαβάζοντας ή βλέποντας τηλεόραση) και τους χώρισαν σε τέσσερις κατηγορίες: λιγότερες από τέσσερις ώρες ημερησίως, από τέσσερις έως έξι ώρες, από έξι έως οκτώ ώρες και πάνω από οκτώ ώρες καθημερινά. Χώρισαν, επίσης, τη φυσική δραστηριότητα σε τεταρτημόρια, όπου στο χαμηλότερο βρίσκονταν οι λιγότερο δραστήριοι σωματικά συμμετέχοντες που αντιστοιχούσε σε λιγότερα από 10 λεπτά περπάτημα την ημέρα.
«Λιγότερα από 10 λεπτά περπάτημα την ημέρα είναι χαμηλότερο από το μισό όσων αναφέρονται στις συστάσεις της Αμερικανικής Καρδιολογικής Ένωσης για τη φυσική δραστηριότητα», επισημαίνει ο Δρ. Joundi. Η Ένωση συνιστά στους ενήλικες τουλάχιστον 150 λεπτά φυσικής δραστηριότητας μέτριας έντασης την εβδομάδα.
Κατά την ανάλυση βρέθηκε πως:
- Κατά τη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης των 9,4 ετών κατά μέσο όρο, συνέβησαν 2.965 εγκεφαλικά επεισόδια. Σχεδόν το 90% αυτών ήταν ισχαιμικά, ο πιο συχνός τύπος εγκεφαλικού επεισοδίου.
- Ο μέσος καθιστικός ελεύθερος χρόνος ημερησίως σε όλους τους συμμετέχοντες ήταν 4,08 ώρες. Τα άτομα κάτω των 60 ετών περνούσαν κατά μέσο όρο 3,9 ώρες καθιστοί, ενώ οι 70-70 ετών 4,4 ώρες και οι άνω των 80 ετών 4,3 ώρες.
- Οι νεότεροι των 60 ετών που είχαν χαμηλή φυσική δραστηριότητα και ανέφεραν περισσότερες από οκτώ ώρες καθιστικού ελεύθερου χρόνου ημερησίως είχαν 4,2 φορές υψηλότερο κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου συγκριτικά με όσους ανέφεραν λιγότερες από τέσσερις ώρες.
- Η πιο αδρανής ομάδα -με περισσότερες από οκτώ ώρες καθιστικής ζωής και χαμηλή φυσική δραστηριότητα- είχε επτά φορές υψηλότερο κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου από όσους ανέφεραν λιγότερες από τέσσερις ώρες ημερησίως και υψηλότερα επίπεδα σωματικής άσκησης.
«Οι ενήλικοι κάτω των 60 ετών θα πρέπει να γνωρίζουν ότι οι πολλές ώρες καθιστικής ζωής και οι λίγες φυσικής δραστηριότητας μπορεί να έχουν ανεπιθύμητες ενέργειες στην υγεία, όπως ο αυξημένος κίνδυνος εγκεφαλικού επεισοδίου. Η φυσική δραστηριότητα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτό, καθώς μειώνει τον χρόνο που περνάμε καθιστοί, καθώς και εξαλείφει τις επιπτώσεις του υπερβολικού καθιστικού χρόνου. Οι συστάσεις των ειδικών θα πρέπει να δώσουν έμφαση στην αυξημένη φυσική δραστηριότητα και τον λιγότερο καθιστικό χρόνο στους νέους ενήλικες, συνδυαστικά με άλλες υγιεινές συνήθειες προκειμένου να μειώσουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών περιστατικών και εγκεφαλικού επεισοδίου», καταλήγει ο Δρ. Joundi.
Σημειώνεται, τέλος, ότι ένας σημαντικός περιορισμός στα αποτελέσματα της μελέτης ήταν ότι η έρευνα δεν ρώτησε τους συμμετέχοντες για τον καθιστικό χρόνο που σχετίζεται με το επάγγελμά τους, πράγμα που θα μπορούσε να σημαίνει ότι ο καθιστικός χρόνος υπο-εκτιμήθηκε σε ανθρώπους που εργάζονται σε δουλειές γραφείου.
