«Σύγχρονη πανδημία» και «σιωπηλός δολοφόνος» είναι μόλις μερικές από τις εκφράσεις που έχουν αποδοθεί στο συναίσθημα της μοναξιάς, αποτυπώνοντας τις επικίνδυνες διαστάσεις της. Νεότερη μελέτη, ωστόσο, που δημοσιεύτηκε στο Nature Human Behaviour ανατρέπει τα μέχρι τώρα δεδομένα, διαπιστώνοντας ότι εν τέλει μάλλον δεν αποτελεί αυτόνομο παράγοντας επιβάρυνσης της υγείας, εντούτοις συντελεί σε πλήθος νόσων.
Ειδικότερα, ερευνητές από τις ΗΠΑ και την Κίνα, μέσω ανάλυσης δεδομένων ασθενών από πολλαπλές πηγές, διαπίστωσαν ότι πολλές ασθένειες που θεωρούνταν ότι οφείλονται στη μοναξιά είναι πιθανότερο να οφείλονται σε άλλες αιτίες. Προηγούμενες έρευνες έχουν αναδείξει ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της μοναξιάς και ορισμένων προβλημάτων ψυχικής υγείας, όπως η κατάθλιψη, το άγχος και η αϋπνία. Οι επιπτώσεις όμως είναι εμφανείς και σε σωματικό επίπεδο, καθώς έχει συσχετιστεί με υψηλή αρτηριακή πίεση, πεπτικές δυσλειτουργίες αλλά και πρόωρο θάνατο. Χαρακτηριστική ήταν και η δήλωση του Εκτελεστικού Διευθυντή της Υπηρεσίας Δημόσιας Υγείας των ΗΠΑ, Vivek Murthy, ότι η κοινωνική απομόνωση είναι απειλητική για τη ζωή όσο το κάπνισμα 15 τσιγάρων την ημέρα.
Εξετάζοντας το ενδεχόμενο η μοναξιά να είναι η αιτία μη ψυχικών προβλημάτων υγείας, οι ερευνητές στράφηκαν σε πολλαπλές βιοϊατρικές βάσεις δεδομένων που περιέχουν πληροφορίες για εκατοντάδες χιλιάδες ασθενείς στις ΗΠΑ, την Κίνα και το Ηνωμένο Βασίλειο. Στη συνέχεια, η ερευνητική ομάδα διεκπεραίωσε μια στατιστική ανάλυση για 26 από τις 30 παθήσεις μόνο για τους ασθενείς των οποίων τα γενετικά δεδομένα ήταν διαθέσιμα. Διαπίστωσαν ότι πολλές από τις ασθένειες που θεωρούσαν ότι προκαλούνται ή επιδεινώνονται από τη μοναξιά, στην πραγματικότητα οφείλονταν σε άλλες αιτίες. Εν προκειμένω, οι περισσότερες από αυτές, διαπίστωσε η ομάδα, εμφανίστηκαν σε συνδυασμό με τη μοναξιά, όχι εξαιτίας της.
Καταλήγοντας, οι επιστήμονες προτείνουν ότι φαίνεται να ισχύει η διαπίστωση ότι η μοναξιά μπορεί να προκαλέσει ή να οδηγήσει σε πλήθος ψυχικών παθήσεων και ότι μπορεί να παίζει ρόλο σε ορισμένα άλλα ζητήματα, όπως η ανάπτυξη φλεγμονών ή οι αλλαγές στα επίπεδα των ορμονών, οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν σε ποικίλα προβλήματα. Υποστηρίζουν ότι οι έρευνες σχετικά με τις επιπτώσεις της θα πρέπει να συνεχιστούν, προκειμένου να προσδιοριστούν οι παθήσεις σχετίζονται πραγματικά με τη μοναξιά ή την κοινωνική απομόνωση και ποιες είναι απλώς τυχαίες.
