Την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε στέγες και ταράτσες σπιτιών, γραφείων, καταστημάτων και επιχειρήσεων προτείνει η Κομισιόν στον τρίτο άξονα του σχεδίου απεξάρτησης από τα ρωσικά καύσιμα. Για το σκοπό αυτό μάλιστα καλεί τα κράτη-μέλη να μειώσουν τους χρόνους αδειοδότησης τέτοιων εγκαταστάσεων.
Η «Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Ηλιακών Στεγών», σύμφωνα με τους υπολογισμούς, αν οδηγήσει στην παραγωγή 15 τεραβατώρων ενέργειας, θα επιτρέψει την εξοικονόμηση επιπλέον 2,5 δισ. κυβικών μέτρων φυσικού αερίου.
Δείτε εδώ το «European Solar Rooftops Initiative»
Παρόλο που το κόστος των φωτοβολταϊκών μειώθηκε κατά περισσότερο από 80% την τελευταία δεκαετία, μόνο το το 5% της ηλεκτρικής ενέργειας της ΕΕ το 2020 προήλθε από την ηλιακή ενέργεια.
Πού θα μπουν υποχρεωτικά φωτοβολταϊκά και από πότε
Σύμφωνα με το σχέδιο, η ΕΕ ζητά:
– Αύξηση του στόχου για το μερίδιο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο 45% έως το 2030.
– Περιορισμό της διάρκειας αδειοδότησης για ηλιακές εγκαταστάσεις σε στέγες έως 3 μήνες το πολύ.
– Υιοθέτηση διατάξεων ώστε να διασφαλιστεί ότι όλα τα νέα κτίρια είναι «έτοιμα για ηλιακή ενέργεια».
– Να γίνει υποχρεωτική η εγκατάσταση φωτοβλταϊκών στις στέγες για:
– όλα τα νέα δημόσια και εμπορικά κτίρια με ωφέλιμο εμβαδόν άνω των 250 τ.μ. έως το 2026.
– όλα τα υπάρχοντα δημόσια και εμπορικά κτίρια με ωφέλιμο εμβαδόν μεγαλύτερο από 250 τ.μ. έως το 2027.
– όλα τα νέα κτίρια κατοικιών έως το 2029.
Μείωση των χρόνων αδειοδότησης σε τρεις μήνες
Με τις προτάσεις της, η Επιτροπή ζητεί από τις κυβερνήσεις των κρατών – μελών της ΕΕ να αναλάβουν δράση φέτος για να περιορίσουν τους χρόνους αδειοδότησης σε τρεις μήνες για εγκαταστάσεις σε στέγες και ταράτσες, ενώ τα κράτη -μέλη θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν ευρωπαϊκά κονδύλια για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων στις στέγες και τις ταράτσες όλων των κατάλληλων δημοσίων κτηρίων, μέχρι το 2025, ενώ για τις νεόδμητες κατοικίες αυτό θα πρέπει να γίνει μέχρι το 2029.
Την ίδια στιγμή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθορίζει μια σειρά πρόσθετων βραχυπρόθεσμων μέτρων για την αντιμετώπιση των υψηλών τιμών της ενέργειας και την αντιμετώπιση πιθανών διαταραχών του εφοδιασμού από τη Ρωσία. Παρουσιάζει επίσης μια σειρά από τομείς στους οποίους μπορεί να βελτιστοποιηθεί ο σχεδιασμός της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, καθιστώντας την κατάλληλη για τη μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα και πιο ανθεκτική στις κρίσεις τιμών, προστατεύοντας παράλληλα τους καταναλωτές και παρέχοντας προσιτή ηλεκτρική ενέργεια.
