Του Χρήστου Μαζανίτη
Οι Κρίσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις και η μείωση των ανώτερων αξιωματικών κατά 793, έφεραν προβλήματα που κανείς δεν είχε υπολογίσει στην Πολεμική Αεροπορία, με αποτέλεσμα να ξεμείνουν από πιλότους τα πυροσβεστικά αεροπλάνα PZL και να μην βρίσκονται νέοι.
Η πυρόσβεση είναι ένας ιδιαίτερος τομέας της Πολεμικής Αεροπορίας. Παγκοσμίως, οι πιλότοι των πυροσβεστικών αεροσκαφών συγκαταλέγονται σε αυτούς με τον υψηλότερο κίνδυνο ατυχήματος. Διότι αυτή είναι η φύση της δουλειάς τους.
Συγκεκριμένα, όπως εξηγούσαν γνώστες των δεδομένων στο enikos.gr, στην ΜΑΔΕΥ υπάρχουν 8 κλιμάκια, που περιλαμβάνουν 16 αεροσκάφη PZL μονοθέσια και ένα κλιμάκιο με 3 διθέσια, τα οποία χρησιμοποιούνται είτε για εκπαιδευτικούς σκοπούς είτε σε επιχειρήσεις επιτήρησης. Για την λειτουργία των κλιμακίων απαιτούνται 50 πιλότοι.
Ωστόσο, αυτή τη στιγμή, μετά τις Κρίσεις αποστρατεύτηκαν και αρκετοί πιλότοι των PZL με αποτέλεσμα να έχουν μείνει 34.
Μάλιστα, όπως ενημερωνόμαστε, ήδη από την Διοίκηση Αεροπορικής Υποστήριξης (ΔΑΥ), που έχει εντοπιστεί το πρόβλημα, αναζητούνται πιλότοι, όμως δεν βρίσκονται. Κάτι που έχει φέρει δεύτερες σκέψεις, εξετάζοντας διάφορα σενάρια.
Το ένα είναι τουλάχιστον 3 αποστρατευθέντες να τους κρατήσουν εκτός οργανικών θέσεων ή να επαναφέρουν όσους σμήναρχους χρειάζεται από την αποστρατεία, για την κάλυψη των αναγκών.
Υπενθυμίζεται ότι ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, ερωτηθείς από τον υπογράφοντα σε συνέντευξη που παραχώρησε στην Realnews της Κυριακής για τις Κρίσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις είχε πει σχετικά: «Ο εξορθολογισμός του αριθμού των ανώτατων και ανώτερων αξιωματικών είναι ένα ακόμη αναγκαίο βήμα για την υλοποίηση της «Ατζέντας 2030» στις Ένοπλες Δυνάμεις. Σε συνδυασμό με απόφαση για τη συγχώνευση στρατοπέδων, σχηματισμών και μονάδων, σηματοδοτεί την υλοποίηση μιας νέας φιλοσοφίας στις Ένοπλες Δυνάμεις και την προσαρμογή στα δεδομένα της εποχής μας. Το ότι ο αριθμός των Συνταγματαρχών, πριν τις πρόσφατες κρίσεις, ήταν τριπλάσιος και πλέον του αριθμού των οργανικών θέσεων και ότι είχαμε περισσότερους ταξιάρχους από τον στρατό των ΗΠΑ, που είναι 20 φορές μεγαλύτερος, είναι δύο ενδεικτικά στοιχεία του υδροκεφαλισμού που επικρατούσε. Δεν πρόκειται απλώς για ένα αριθμητικό πρόβλημα. Πρόκειται για ένα δομικό καρκίνωμα και μια συγκεκριμένη αντίληψη που πρέπει να αλλάξει και να δώσει τη θέση της σε ένα νέο τρόπο σκέψης. Με έμφαση στην ενίσχυση της επιχειρησιακής ικανότητας, της ευελιξίας και της έγκαιρης αντίδρασης. Οι κρίσεις δεν ήταν μια συγκυριακή και αποσπασματική απόφαση. Εντάσσονται σε μια σειρά αλλαγών που βρίσκονται σε εξέλιξη, με στόχο την πλήρη αναδιοργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις νέες απειλές, συμβατικές και υβριδικές, με βάση και τα διδάγματα των σύγχρονων συγκρούσεων».
