Με τις ομιλίες των πολιτικών αρχηγών εν μέσω κλίματος πόλωσης και, αμέσως μετά, με την ψηφοφορία η οποία παραδοσιακά έχει χαρακτήρα ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση, ολοκληρώνεται σήμερα η μαραθώνια κοινοβουλευτική διαδικασία συζήτησης του κρατικού προϋπολογισμού για το ερχόμενο έτος. Από την έναρξη της συζήτησης, το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής, οι τόνοι της αντιπαράθεσης ήταν ιδιαιτέρως υψηλοί, με την κυβέρνηση να δέχεται τα πυρά σύσσωμης της αντιπολίτευσης με επίκεντρο όχι μόνο ζητήματα οικονομικής πολιτικής, αλλά και θέματα της επικαιρότητας, με έμφαση στην αντιμετώπιση της πανδημίας και τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά.

Απέναντι στις επιθέσεις αυτές η κυβερνώσα πλειοψηφία απαντά πότε υπεραμυνόμενη των επιλογών της, σημειώνοντας πως η κρίση είναι παγκόσμια ή ότι δεν υπάρχει σοβαρή και ρεαλιστική εναλλακτική πρόταση, και άλλες φορές υπενθυμίζοντας τον αρνητικό χαρακτήρα και το αδιέξοδο περιεχόμενο επιλογών του ΣΥΡΙΖΑ, όταν κατά την προηγούμενη πολιτική περίοδο ασκούσε τη διακυβέρνηση. Το τελευταίο αυτό στοιχείο, πάντως, δηλαδή το κυβερνητικό παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ, επικαλούνται συχνά στις τοποθετήσεις των βουλευτών τους και τα λοιπά κόμματα της αντιπολίτευσης –κυρίως δε ΚΙΝΑΛ και ΚΚΕ– αποδυναμώνοντας περαιτέρω την επιχειρηματολογία των στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα των διαρκών φραστικών αντιπαραθέσεων ήταν εκείνο που είχαν χθες ο αναπληρωτής υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Γ. Κουμουτσάκος και ο εκ των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Ραγκούσης. «Ακούω την επιδερμική και κακόπιστη κριτική της αντιπολίτευσης και αναρωτιέμαι αν έχει συναίσθηση του μεγέθους των δυσκολιών και της απαιτούμενης προσπάθειας, αν ακούει τη βοή που έρχεται από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών που λένε “ευτυχώς που αυτές τις δύσκολες στιγμές δεν κυβερνάνε οι προηγούμενοι, οι άλλοι”, εσείς, δηλαδή, της αντιπολίτευσης», είπε ο κ. Κουμουτσάκος. «Κάνατε μια από τις πιο προκλητικές και αυθάδεις τοποθετήσεις που τόλμησε υπουργός της κυβέρνησής σας να έρθει αυτές τις μέρες σε αυτό το Κοινοβούλιο και να κάνει», σχολίασε αμέσως ο κ. Ραγκούσης.

Τα ελληνοτουρκικά

Από τη χθεσινή συνεδρίαση, μεταξύ άλλων, ξεχώρισε η τοποθέτηση της κ. Ντόρας Μπακογιάννη, με αφορμή τις θέσεις της αναφορικά με τα ελληνοτουρκικά: «Τι ακριβώς είναι αυτό το οποίο επιδιώκουμε στις σχέσεις μας με την Τουρκία; Είμαστε σε μια από τις δυσκολότερες και πιο εύφλεκτες περιοχές του κόσμου. Η δική μου άποψη, ξεκάθαρα, είναι αυτή την οποία είχε εκφράσει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στη Βουλή πριν από πάρα πολλά χρόνια, δηλαδή ότι η Ελλάδα διαλέγεται με τους γείτονές της, διαλέγεται σε όλες τις συνθήκες, και τις εύκολες –που δυστυχώς εμείς δεν έχουμε– και τις δύσκολες», είπε χαρακτηριστικά η πρώην υπουργός Εξωτερικών για να συνεχίσει: «Η Ελλάδα έχει το διεθνές δίκαιο με το μέρος της, η Ελλάδα έχει αυτή τη στιγμή που μιλάμε τις περισσότερες συμμαχίες απ’ ό,τι είχε ποτέ ιστορικά, η Ελλάδα θα προσέλθει, όποτε προσέλθει, στη συζήτηση των διερευνητικών επαφών για την υφαλοκρηπίδα και τις θαλάσσιες ζώνες με αυτοπεποίθηση και σιγουριά και θα πει στην Τουρκία “ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Εάν πραγματικά πιστεύετε στη δύναμη των επιχειρημάτων σας, εάν πραγματικά πιστεύετε ότι το διεθνές δίκαιο είναι με το μέρος σας, θα πάμε λοιπόν στη Χάγη και θα αποφασίσει η Χάγη”. Αυτή πρέπει να είναι η κεντρική στρατηγική και θα είναι τεράστιο λάθος, κατά τη γνώμη μου, αν για λόγους πολιτικούς, κομματικούς ή άλλους αυτή η πολιτική υπονομευθεί και μείνει η Ελλάδα χωρίς απάντηση σε όλο το διεθνές σκηνικό».

Ο πατέρας Γερβάσιος Ραπτόπουλος, γνωστός ως ο “Άγιος των φυλακισμένων” παρά το προχωρημένο της ηλικίας του, συνέχισε να επισκέπτεται σωφρονιστικά ιδρύματα υψίστης ασφαλείας σε όλο τον κόσμο, για να σταθεί στο πλευρό των κρατουμένων. Ένας απ’ αυτούς ήταν και ο διαβόητος Κώστας Πάσσαρης, ο πιο επικίνδυνος κακοποιός των Βαλκανίων, όπως τον αποκαλούσαν μια εποχή, ο οποίος χάρη στον πατέρα Γερβάσιο στράφηκε στον Θεό, μετανιώνοντας για όλα όσα άσχημα είχε διαπράξει, όπως είχε πει και στην αποκλειστική του συνέντευξη στο Πρώτο Θέμα τον Απρίλιο του 2019.

Ο πρόσφατος θάνατος του ιερέα τον συγκλόνισε. Όπως γράφει στην επιστολή του στο περιοδικό Παλμοί, “ήταν ο άνθρωπος που ένιωσα ότι με αγάπησε περισσότερο απ’ οποιονδήποτε άλλο άνθρωπο, τη στιγμή που είχα ανάγκη την αγάπη περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο”. 

Ο Πάσσαρης μιλάει στην επιστολή του για το χρονικό της γνωριμίας του, ειδικότερα για τον τρόπο προσέγγισης του από τον πατέρα Γερβάσιο.

“Δεν είμαι αφελής ούτε ευκολόπιστος άνθρωπος” γράφει. “Έζησα τη ζωή μου σε ένα περιβάλλον όπου τα λόγια δεν έχουν καμία αξία και μονάχα οι πράξεις μετράνε. Τον Γέροντα πρώτα τον υποπτεύθηκα και τον μελέτησα προσεχτικά. Μα ήταν δύσκολο να πιστέψω ότι υπάρχει στα αλήθεια τέτοιος άνθρωπος” προσθέτει.

Παρακάτω εξηγεί το πώς κατάφερε να κερδίσει την ψυχή του ο ιερέας. “Ποτέ δεν μου ζήτησε κάτι επιτακτικά ή επέβαλε οτιδήποτε. Σε ότι με βοήθησε και μου χάρισε απλόχερα, πνευματικά ή οτιδήποτε άλλο, ούτε το ευχαριστώ περίμενε ή ήθελε. Όταν έβλεπε τις αδυναμίες μου και τα έβλεπε όλα, τίποτα δεν του ξέφευγε, με υπομονή, συγχώρεση και αγάπη προσπαθούσε να με δυναμώσει. Προσπαθούσε πάντοτε να με καταλάβει και να φτάσει στη ρίζα των πραγμάτων” γράφει στην επιστολή του.

Ο Πάσσαρης γράφει ακόμη ότι πατέρας Γερβάσιος ήταν εκείνος στον οποίο κατέφευγε όταν έμπαινε στον πειρασμό να διαπράξει λάθη του παρελθόντος.

Συγκεκριμένα έγραψε: “Ό,τι και να συνέβαινε στη ζωή μου, όσο μεγάλοι και πολυπληθείς όταν οι πειρασμοί, ήξερα πάντα ότι θα βρω καταφύγιο και ασφάλεια στον Γέροντα και λύση σε οποιοδήποτε πρόβλημα”. Και πρόσθεσε: “Για μένα αυτή η συμπεριφορά του Γέροντα σε μια περίοδο όπου είχα πολλές αμφιβολίες, ακόμη και για την ίδια την ύπαρξη του Κυρίου, ήταν η μοναδική αδιαμφισβήτητη απόδειξη ότι πρέπει να υπάρχει κάτι πολύ περισσότερο απ’ ότι μπορώ να νιώσω ή να καταλάβω εκείνη τη στιγμή και γι’ αυτό θα πρέπει να επιμείνω στην προσπάθεια, έστω κι αν δεν έβλεπα κάποιο νόημα. Και τελικά δεν απογοητεύτηκα καθόλου”.

Η δικαστική εξέλιξη

Ο Κωνσταντίνος Πάσσαρης κατά τη δικάσιμο τη 9ης/12/2020, ενώπιον του Ζ΄ Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου ζήτησε την αναίρεση της υπ’ αριθμ. 658 και 685/2019 τελεσίδικης απόφασης του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αθηνών, που τον δίκασε σε δεύτερο βαθμό και τον κήρυξε ένοχο για τα αδικήματα της απόπειρας ανθρωποκτονίας με πρόθεση από κοινού κατά συρροή και της ληστείας από κοινού κατά συρροή, επιβάλλοντάς του ποινή κάθειρξης δώδεκα ετών για κάθε μία από τις τέσσερις απόπειρες ανθρωποκτονίας με πρόθεση από κοινού κατά συρροή, για τις οποίες κρίθηκε ένοχος, και σε ποινή κάθειρξης επτά ετών για κάθε μία από τις πέντε ληστείες από κοινού κατά συρροή, για τις οποίες επίσης κρίθηκε ένοχος, και σε συνολική κατά συγχώνευση ποινή καθείρξεως σαράντα πέντε (45) ετών . Επιπλέον ζήτησε την αναίρεση της υπ’ αριθμ. 658Α/2019 και 53/2020 επίσης τελεσίδικης απόφασης του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αθηνών, που τον δίκασε σε δεύτερο βαθμό και τον κήρυξε ένοχο για τα αδικήματα της «ανθρωποκτονίας από πρόθεση», της «απόπειρας ανθρωποκτονίας με πρόθεση κατά συρροή», και της «ληστείας από κοινού και κατά μόνας κατά συρροή», επιβάλλοντάς του την ποινή της ισόβιας κάθειρξης για κάθε μία από τις τέσσερις ανθρωποκτονίες με πρόθεση κατά συρροή, για τις οποίες κρίθηκε ένοχος, ποινή κάθειρξης δέκα ετών για κάθε μία από τις επτά απόπειρες ανθρωποκτονίας με πρόθεση από κοινού κατά συρροή, για τις οποίες κρίθηκε ένοχος, και σε ποινή κάθειρξης επτά ετών για κάθε μία από τις τρεις ληστείες από κοινού και κατά μόνας κατά συρροή, για τις οποίες επίσης κρίθηκε ένοχος, και σε συνολική κατά συγχώνευση ποινή καθείρξεως σαράντα εννιά ετών.

Οι λόγοι για τους οποίους ζητάει ο Κώστας Πάσσαρης δια στόματος του συνηγόρου του Ανδρέα Ταγαράκη, την αναίρεση των ανωτέρω αποφάσεων είναι οι εξής: «Διότι η απόφαση του Δικαστηρίου, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για αναβολής άλλως διακοπή της δίκης προκειμένου να μεταχθεί και να είναι παρών αυτοπροσώπως ενώπιον του Δικαστηρίου δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη.

-Διότι με το να μην του επιτραπεί η αυτοπρόσωπη εμφάνισή του στο Δικαστήριο, παραβιάστηκαν τα δικαιώματά του που αφορούν την εμφάνιση, την εκπροσώπηση και την υπεράσπιση του κατηγορουμένου, που παρέχονται από το νόμο, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προάσπιση των δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα.

– Διότι εσφαλμένα και αναιτιολόγητα δεν του δόθηκαν τα ελαφρυντικά που ζήτησε ότι συμπεριφέρθηκε άψογα μέσα στη φυλακή για χρονικό διάστημα τουλάχιστον 10 ετών, ως και ότι η εις βάρος του ποινική διαδικασία δεν είχε εύλογη διάρκεια από το 2001 έως σήμερα και,

-Διότι το Δικαστήριο δεν αιτιολόγησε το πώς επιμέτρησε τις ποινές που του επέβαλε».