Δρακόντεια μέτρα έχει λάβει η αστυνομία εν όψει της ομιλίας την υπουργού Παιδείας Νίκης Κεραμέως στο ξενοδοχείο ΑΣΤΗΡ στις 6:30 το απόγευμα στην Πάτρα.
Την εκδήλωση την διοργανώνει η ΔΕΕΠ Νέας Δημοκατίας Αχαΐας με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.
Το ξενοδοχείο ΑΣΤΗΡ έχει περικυκλωθεί από αστυνμικούς.
Με σταθερούς ρυθμούς συνεχίζονται εκ μέρους της 6ης ΥΠΕ και των κλιμακίων του ΕΟΔΥ οι δειγματοληπτικοί έλεγχοι προς τον γενικό πληθυσμό της Αχαΐας.
Για αύριο Παρασκευή 19 Νοεμβρίου θα διενεργηθούν δειγματοληπτικοί έλεγχοι στοΕπιμελητήριο Αχαΐας (κατά το διευρυμένο ωράριο 8:30 με 20:30), στο οίκημα «ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΜΑΝΑΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΟΥ», του Κέντρου Υγείας Αιγίου (κατά τις ώρες 09:00 με 15:00) και στην πλατεία Ντε Μιράντα, πλησίον του γηπέδου Παναχαϊκής(κατά τις ώρες 9:00 με 14:30) για το ευρύ κοινό.
Παράλληλα, σε δειγματοληπτικούς ελέγχους θα υποβληθούν οι συμμετέχοντες της Συνδιάσκεψης για τη Νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική(ΚΑΠ) για τους νομούς της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, που διενεργείται στα ιστορικά κτίρια της ACHAIA CLAUSS.
Οι δειγματοληπτικοί έλεγχοι αποτελούν σημαντικό εργαλείο στην προσπάθεια αποφυγής της διασποράς του νέου κορονοιού και διενεργούνται από τα κλιμάκια του ΕΟΔΥ με rapid tests.
Η Μιλένα Ηλιοπούλου μίλησε δημόσια για τη δύσκολη μάχη που δίνει με την υγεία της, μέσα από μια ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram. Η δημοσιογράφος και παρουσιάστρια δεν αποκάλυψε τη φύση του προβλήματος που αντιμετωπίζει, περιέγραψε όμως τις στιγμές αγωνίας και πόνου που πέρασε, καθώς και τον τρόπο που βίωσε τους τελευταίους μήνες.
Η Μιλένα Ηλιοπούλου αποκάλυψε τι της είπε τότε ο γιατρός της: «10/06, στα γενέθλιά μου, άκουσα το γιατρό μου να λέει «Είσαι 1 στους 5 που συμβαίνει αυτό. Έχουμε δρόμο». Εξετάσεις, αγωνία, αναμονές, φόβος. Πόνους που με ξυπνούσαν τη νύχτα, πόνους που δε μου επέτρεπαν να σταθώ όρθια παραπάνω από λίγα λεπτά. Μέρες που αδυνατούσα να σηκωθώ απ’ το κρεβάτι, που ήθελα να «παραιτηθώ». Μια θεραπεία, δίχως βεβαιότητα ότι σε μένα θα λειτουργήσει».
Κλείνοντας, ανέφερε πως η θεραπεία δείχνει να αποδίδει και ότι η ίδια νιώθει κουρασμένη αλλά γεμάτη πίστη. «Η θεραπεία λειτουργεί, είμαι εξαντλημένη, αποφασισμένη και περήφανη. Είναι νίκη να κοιμάσαι ήσυχος και να ξυπνάς ευγνώμων. Δοξάζω τω Θεώ, γιατί χρειαζόμουν να βρω ξανά εμένα και την «πυξίδα» μου. Να θυμηθώ να δίνω αξία και ψυχή στα σημαντικά».
Η Βιβή Τσιάμη περνά το καλοκαίρι της στη Νάξο και φροντίζει να μοιράζεται με τους διαδικτυακούς της φίλους ξεχωριστές στιγμές από τις διακοπές της. Η πρώην Playmate δημοσιεύει συνεχώς φωτογραφίες στα social media, στις οποίες αναδεικνύει τις εντυπωσιακές της αναλογίες, με τα σχόλια και τα likes να πέφτουν «βροχή».
Το βράδυ της Παρασκευής, η Βιβή Τσιάμη ανάρτησε νέες εικόνες από τη θαλασσινή της εξόρμηση, προκαλώντας ξανά «καύσωνα» στο διαδίκτυο. Στη λεζάντα της ανάρτησης σημείωσε: «Για μια χαλαρή βουτιά, με διψασμένους νέους «φίλους», χαρούμενο κόσμο παντού και επιστροφή στο δωμάτιο μας και στην έκπληξη των ιδιοκτητών».
Καλπάζουν οι ηλεκτρονικές πληρωμές στην Ελλάδα. Εκεί όπου κάποτε κυριαρχούσαν τα τσαλακωμένα χαρτονομίσματα, τα κέρματα και το «μαύρο χρήμα» στις καθημερινές συναλλαγές, σήμερα βασιλεύει η πλαστική κάρτα και το έξυπνο κινητό. Η μετάβαση από τα μετρητά στις ηλεκτρονικές πληρωμές αποτελεί ίσως την πιο εντυπωσιακή αλλαγή στις καταναλωτικές συνήθειες της τελευταίας δεκαετίας, με επιπτώσεις που ξεπερνούν κατά πολύ την απλή ευκολία των συναλλαγών.
Τη ραγδαία αλλαγή της συνήθειας και της νοοτροπίας των καταναλωτών αποκαλύπτουν τα στοιχεία που παρουσίασε πρόσφατα ο πρόεδρος της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών (ΕΕΕ) Γκίκας Χαρδούβελης: στην Ελλάδα, το ποσοστό των συναλλαγών που διεκπεραιώνονται με μετρητά κατέρρευσε από το 88% το 2016 στο 54% το 2024. Επεσαν σχεδόν στο μισό, μόλις στις 5 από τις 10 συναλλαγές, αντί για 9 στις 10 που γίνονταν μέσω ηλεκτρονικής τραπεζικής μέχρι πριν από μία δεκαετία.
Ακόμα πιο εντυπωσιακή είναι η εικόνα αν εξετάσουμε την αξία αντί το πλήθος των συναλλαγών: η χρήση μετρητών συρρικνώθηκε από 75% το 2016 σε μόλις 42% το 2024. Αυτό σημαίνει ότι σχεδόν 6 στα 10 ευρώ πληρώνονται πλέον ηλεκτρονικά και όχι με μετρητά, μια ανατροπή που θα φαινόταν επιστημονική φαντασία πριν από μία δεκαετία.
Η πτώση 33 ποσοστιαίων μονάδων (από 75% σε 42%) είναι υπερδιπλάσια από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης, όπου η αξία πληρωμών με μετρητά κατά το ίδιο διάστημα μειώθηκε μόλις 15 μονάδες, από 54% το 2016 σε 39% μέχρι πέρυσι. Η Ελλάδα έτσι όχι μόνο κάλυψε το χαμένο έδαφος στη διείσδυση των τραπεζικών μέσων πληρωμής, αλλά καταγράφει ποσοστά παρόμοια με τις πιο προηγμένες ψηφιακά οικονομίες του κόσμου. Από χώρα που παραδοσιακά βασιζόταν στα μετρητά μετατρέπεται σε πρωτοπόρο των ψηφιακών πληρωμών. Ενώ και η προαναγγελία διασύνδεσης του IRIS με τα εθνικά συστήματα άλλων 10 ευρωπαϊκών κρατών υπόσχεται να απογειώσει έτι περαιτέρω τη χρήση του στο άμεσο μέλλον.
Αυτή η ψηφιακή μετάβαση δεν αποτελεί απλώς ζήτημα ευκολίας, αλλά κρίσιμο μοχλό οικονομικής χάραξης της οικονομικής πολιτικής στη χώρα μας. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΕΕΕ και του κ. Χαρδούβελη, η μείωση της χρήσης μετρητών συνδέεται άμεσα με τη βελτίωση της συμμόρφωσης στον ΦΠΑ. Το χάσμα συμμόρφωσης ΦΠΑ μεταξύ Ελλάδας και Ευρωπαϊκής Ενωσης συνεχώς μειώνεται, με άμεσο αντίκτυπο στη θεαματική αύξηση των δημοσίων εσόδων. Η λογική είναι απλή: κάθε ηλεκτρονική συναλλαγή αφήνει ψηφιακό ίχνος καθιστώντας πρακτικά πολύ δύσκολη και -προοπτικά- αδύνατη την απόκρυψη εσόδων. Η τεχνολογία κλείνει τα παράθυρα φοροδιαφυγής που για δεκαετίες στοίχισαν στο Ελληνικό Δημόσιο και τους συνεπείς φορολογούμενους πολίτες εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ.
Παράλληλα με τα οικονομικά οφέλη, η ηλεκτρονική στροφή φέρνει και σημαντικά πλεονεκτήματα στην ασφάλεια των συναλλαγών. Τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν δείχνουν ότι η Ελλάδα καταγράφει εξαιρετικές επιδόσεις στον έλεγχο της απάτης: στο πρώτο εξάμηνο του 2023 μόλις 3 χιλιοστά της αξίας των συναλλαγών με κάρτες αφορούσαν απάτη, ποσοστό χαμηλότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Μάλιστα, παρά την τεράστια άνοδο του όγκου ηλεκτρονικών συναλλαγών στη χώρα μας, η αναλογία των δόλιων συναλλαγών προς τις οικονομικές απάτες υποχώρησε περαιτέρω το 2024, σύμφωνα με τα συγκεντρωτικά στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος.
Οι δόλιες συναλλαγές ανήλθαν σε 398.723 περιπτώσεις με αξία 22,6 εκατ. ευρώ, ενώ το ποσοστό απάτης ως προς τον συνολικό αριθμό και την αξία συναλλαγών μειώθηκε σε ετήσια βάση. Με απλά λόγια, γίνονται περισσότερες συναλλαγές αλλά, αναλογικά, λιγότερες απάτες. Το αποτέλεσμα αυτό αποδίδεται στη διάδοση της τριπαραγοντικής ταυτοποίησης για διαδικτυακές πληρωμές άνω των 1.000 ευρώ και τις καμπάνιες ενημέρωσης των τραπεζών για phishing/smishing από τον Σεπτέμβριο του 2023 και μετά κυρίως.
Η στροφή στα ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής οφείλεται εν μέρει σε κίνητρα και υποχρεώσεις που έχει επιβάλει το κράτος. Αντανακλά όμως και την ευκολία που παρέχουν -στους περισσότερους τουλάχιστον- οι νέες μέθοδοι συναλλαγών: γρήγορη, ανέπαφη και ασφαλής πληρωμή στο ταμείο, online αγορές από το Διαδίκτυο έγιναν συνήθεια για τους Ελληνες καταναλωτές.
Προκύπτει όμως έτσι και μια λιγότερο ορατή αλλά κρίσιμη επίπτωση στην καθημερινή ζωή κάθε πολίτη: με τις ηλεκτρονικές συναλλαγές «παίζουν» όλοι με τους ίδιους κανόνες, το «μαύρο χρήμα» περιορίζεται και το κράτος εισπράττει αυτά που πρέπει – αλλά όχι από τα συνήθη φορολογικά υποζύγια μόνο πια. Σε μια χώρα μάλιστα που μετά τα μνημόνια διεκδικεί μόνιμες μειώσεις φόρων χωρίς να εκτροχιάζονται τα δημόσια οικονομικά, οι ψηφιακές πληρωμές γίνονται αναπτυξιακό εργαλείο που αποφέρει περισσότερη συμμόρφωση, χαμηλότερο ρίσκο και μεγαλύτερη σταθερότητα στην αγορά και τη χώρα.
Η αντίστροφη μέτρηση έχει ξεκινήσει για χιλιάδες φορολογικές υποθέσεις που παραγράφονται στο τέλος του 2025. Η ΑΑΔΕ μπαίνει σε ρυθμούς «σαφάρι», με τα Ελεγκτικά Κέντρα, τις ΔΟΥ και την ΥΕΔΔΕ να επιταχύνουν από τον Σεπτέμβριο τους ελέγχους, ανοίγοντας φακέλους που μέχρι σήμερα παρέμεναν στα συρτάρια. Η εντολή είναι σαφής: να βεβαιωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι φόροι και πρόστιμα πριν οι υποθέσεις χαθούν οριστικά και το δημόσιο χάσει πολύτιμα έσοδα.
Στο επίκεντρο βρίσκονται κυρίως οι χρήσεις του 2019, καθώς ισχύει η πενταετής παραγραφή. Αυτό σημαίνει ότι, αν δεν έχει υπάρξει κάποια παράταση λόγω νέων στοιχείων ή άλλων ειδικών συνθηκών, οι υποθέσεις αυτές θα κλείσουν στις 31 Δεκεμβρίου 2025. Ωστόσο, στο στόχαστρο μπαίνουν και παλαιότερες χρονιές, ακόμη και το 2014, όταν υπάρχουν συμπληρωματικά στοιχεία που τεκμηριώνουν σοβαρή φοροδιαφυγή. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η παραγραφή μπορεί να επεκταθεί στα 10 ή και στα 15 χρόνια, ιδίως όταν δεν έχουν υποβληθεί δηλώσεις ή έχουν κατατεθεί εκπρόθεσμα με μεγάλη καθυστέρηση.
Οι υποθέσεις που θα ελεγχθούν κατά προτεραιότητα δεν επιλέγονται τυχαία. Η ΑΑΔΕ χρησιμοποιεί ένα αυτοματοποιημένο μοντέλο «ανάλυσης κινδύνου», το οποίο διασταυρώνει δεδομένα από εσωτερικές και εξωτερικές πηγές πληροφόρησης και κατατάσσει τις υποθέσεις ανάλογα με το φορολογικό ενδιαφέρον τους. Στην κορυφή της λίστας βρίσκονται οι επιχειρήσεις που εμφάνισαν ψευδή στοιχεία για τα έσοδα ή τις δαπάνες τους, οι φορολογούμενοι που δήλωσαν ανακριβώς ή απέκρυψαν αναδρομικά, καθώς και όσοι χρωστούν τέλη κυκλοφορίας του 2020. Ειδική ομάδα έχει ήδη συγκροτηθεί για περίπου 2.500 υποθέσεις που αφορούν μεταβιβάσεις ακινήτων, κληρονομιές, δωρεές και γονικές παροχές.
Σύμφωνα με τον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, ο βασικός κανόνας είναι η πενταετής παραγραφή. Αν όμως υποβληθούν νέα στοιχεία ή αποκαλυφθούν «κρυμμένα» τιμολόγια, η προθεσμία μπορεί να επεκταθεί στη δεκαετία. Για περιπτώσεις με σοβαρή φοροδιαφυγή ή παντελή απουσία δηλώσεων, το δικαίωμα της εφορίας εκτείνεται έως και στα 15 χρόνια. Για παράδειγμα, αν μια επιχείρηση υπέβαλε εκπρόθεσμη δήλωση το 2022 για χρήση του 2017, η παραγραφή που κανονικά θα έληγε το 2023 παρατάθηκε έως το 2025, δίνοντας περισσότερο χρόνο στην εφορία για να καταλογίσει φόρους.
Ιδιαίτερη σημασία έχει και η διάκριση ανάλογα με το είδος του φόρου. Στη φορολογία εισοδήματος και ΦΠΑ του 2019, οι ελεγκτικές υπηρεσίες αναζητούν ασυμφωνίες με τις δηλώσεις ή περιπτώσεις που δεν κατατέθηκαν καθόλου. Αντίστοιχα, στις μεταβιβάσεις ακινήτων που δεν εντάσσονται στο αντικειμενικό σύστημα αξιών, οι υποθέσεις παραγράφονται αν ο φορολογούμενος δεν αποδεχθεί την προσωρινή αξία που όρισε η ΔΟΥ. Στον ΦΠΑ του 2014, όπου δεν υποβλήθηκε εκκαθαριστική δήλωση, ισχύει δεκαετής παραγραφή, η οποία εκπνέει στο τέλος του 2025.
Για τους φορολογούμενους που έχουν εκκρεμότητες, το φθινόπωρο θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμο. Οι έλεγχοι που θα ξεκινήσουν τον Σεπτέμβριο θα είναι εντατικοί, γρήγοροι και στοχευμένοι, με στόχο να εντοπιστούν υποθέσεις που μπορούν να αποδώσουν άμεσα έσοδα στο δημόσιο ταμείο. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι μέχρι τον Δεκέμβριο οι ελεγκτικές υπηρεσίες θα στείλουν μαζικά πράξεις καταλογισμού φόρων και προστίμων, αφήνοντας ελάχιστο περιθώριο αντίδρασης στους φορολογούμενους.
ΑΓΓΕΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΟΙ:
Αλεξανδρόπουλος Δημήτριος
Μαιζώνος 20-22, 26223, Πάτρα
Τηλέφωνα: 2614008649. 6932295107
ΝΕΦΡΟΛΟΓΟΙ:
Κορίνθου 275,26221 Πάτρα
Τηλέφωνο:6974192118
ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΙ:
Ανδρικόπουλος Βλάσιος
Τηλέφωνα: 6936901845, 2610621612
ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΟΙ:
Μαιζώνος 48, 1ος όροφος, 262 21 Πάτρα
Τηλέφωνο:2613023088
ΟΥΡΟΛΟΓΟΙ:
Κωστόπουλος Αλκιβιάδης
Ακρωτηρίου 10, 263 32 Πάτρα
Τηλέφωνα: 6977246422
ΠΥΡΗΝΙΚΟΙ ΙΑΤΡΟΙ:
Βιορμονική – Μαστοράκου Άννα
Κορίνθου 210,212,26221, Πάτρα
Τηλέφωνα:2610275556
«Ανοικτό μόνο ΣΑΒΒΑΤΟ 10 π.μ. – 2 μ.μ.»
Aπό τον Γιάννη Παπαϊωάννου (avopolis)
Υπάρχουν καλλιτέχνες που, όταν τους συναντάς ξανά, δεν νιώθεις ότι επαναλαμβάνεις μια συνομιλία, αλλά ότι ανοίγεις καινούριες διαδρομές, σαν να περπατάς σε λιβάδια που ξεδιπλώνονται μακρινά, γεμάτα απρόσμενη γονιμότητα. Οι Incirrina, το ελληνικό minimal-synth ντουέτο της Ειρήνης Τηνιακού και του Γιώργου Κατσάνου, είναι ακριβώς μια τέτοια περίπτωση.
Με αφορμή την εμφάνισή τους στο Death Disco Open Air Festival, την Κυριακή 21/9 στην Τεχνόπολη, συναντιόμαστε ξανά και με τους δύο, και αυτή η δεύτερη συνέντευξη δεν μοιάζει με μια τυπική συνομιλία, αλλά με ένα ακόμη βήμα σε ένα ταξίδι που συνδυάζει μελαγχολία και φως, ηλεκτρονική αυστηρότητα (και αγωνία) και ποιητική τρυφερότητα. Από την πρώτη τους κυκλοφορία, το πανέμορφο 8.15-EP/LP μέχρι το επόμενο άλμπουμ Lip Red Scream, και όλα τα singles ενδιάμεσα, μέχρι το πρόσφατο ελληνόφωνο “Κρυφό”, η μουσική τους συνεχίζει να χαρτογραφεί εσωτερικούς κόσμους με αναλογικά συνθεσάιζερ που μοιάζουν άλλοτε με όργανα ανατομίας κι άλλοτε με μηχανές ονείρων.
Οι Incirrina υφαίνουν ηχητικά οράματα. Κάθε λέξη τους είναι σαν να ανοίγει ένα μυστικό μονοπάτι, και κάθε ήχος τους σαν να ξετυλίγει μια αθέατη γεωγραφία της ψυχής. Και οι συζητήσεις μαζί τους γίνονται ταξίδια σε εύφορα λιβάδια που δεν υπάρχουν στον χάρτη, παρά μόνο μέσα μας… Εκεί όπου η τέχνη δεν είναι διακόσμηση, αλλά μια τελετουργία αλήθειας, ένας ψίθυρος που μας θυμίζει ότι ακόμα μπορούμε να ονειρευόμαστε.
– Πώς θα περιγράφατε τον ήχο των Incirrina σε κάποιον που δεν σας έχει ακούσει ποτέ;
Γιώργος: Ηλεκτρονικός ήχος, βασισμένος σε αναλογικά κυρίως συνθεσάιζερ, μελαγχολικές μελωδίες και έντονα ρυθμικά στοιχεία, με επιρροές από τον ήχο των 80s.
Ειρήνη: Είμαστε δύο άνθρωποι που παίζουν πιάνο και σύνθια (ενώ ο Γιώργος χειρίζεται και πολλά ακόμη μουσικά όργανα), με κοινή αγάπη για τον Jean-Michel Jarre, τους Joy Division, τους Cure και τους Kraftwerk. Συναντηθήκαμε και αποφασίσαμε να παίζουμε τη μουσική που αγαπάμε∙ κι αυτό είναι μάλλον που αναπόφευκτα αποτυπώνεται στον ήχο μας. Ο Κωνσταντίνος Λόντος, ο ποιητής και στιχουργός μας, μάς χαρακτηρίζει «woke goth» – ένα ευφυολόγημα που κουβαλά μεγάλη δόση αλήθειας σε σχέση με όσα νιώθουμε για τον κόσμο γύρω μας και με τον τρόπο που τα εκφράζουμε μέσα από τη μουσική.
– Ποιες εικόνες ή συναισθήματα θέλετε να γεννάτε στον ακροατή μέσα από τα τραγούδια σας;
Γ: Με αφορμή κάποια “ηχητικά” όνειρα , θα πω ότι η βασική αίσθηση που θα θέλαμε να μοιραστούμε, είναι αυτή της βύθισης σε παράλληλα ηχητικά σύμπαντα, της περιπλάνησης μέσα σε ιστούς μιας τεράστιας μεταλλικής και βελούδινης αράχνης και στις δονήσεις μιας μυστικής ζωής που εκτυλίσσεται μέσα σε κόσμους στιγμιαίους, που φτιάχνονται και σβήνουν σε ένα άχρονο αιώνιο παρόν. Δεν μπορώ να το περιγράψω καλά με λόγια, πάνω κάτω αυτήν την εικόνα έχω κατά νου.
Ε: Όπως φτιάχνεις ένα νόστιμο φαγητό και θες να το μοιραστείς με άλλους ανθρώπους, έτσι νοιώθω για τα τραγούδια μας, θέλω να μεταδίδουν την προσωπική αίσθηση και τα συναισθήματα που έχουμε, είτε για πολύ δυνατά γεγονότα και καθολικές καταστάσεις (όπως ο έρωτας, ο θάνατος, ο πόνος και ο θυμός που γεννά η βία και η σκληρότητα των ανθρώπων) είτε για πιο απλά προσωπικά πράγματα και την ματιά μας πάνω σε αυτά… Να αναφέρω ως παράδειγμα το τραγούδι “Lightwell” (Φωταγωγός) που γράφτηκε με αφορμή την ανάμνηση ενός παιχνιδιού που έκανα ως παιδί… Κυριακή μεσημέρι, οικογενειακό τραπέζι στο σπίτι της γιαγιάς , εγώ 6 χρονών να ρίχνω νερά από το πίσω μπαλκόνι της κουζίνας του 4ου ορόφου στο δάπεδο του φωταγωγού στο ισόγειο, για να ακούσω το “σπλατς” και να δω μετά πώς γίνονται ασημένια τα πλακάκια εκεί χάμω στο τσιμέντο. Το συναίσθημα ότι ο φωταγωγός είναι κάτι το μυστηριώδες, ότι κάνω κάτι το (ψιλο)απαγορευμένο, όλη αυτή η μυθική αίσθηση της παιδικής ηλικία, όπου όλα είναι παράξενα και μυστήρια, τα θυμήθηκα ξαφνικά, τα αφηγήθηκα στον Κωνσταντίνο, του είπα «θέλω να αποτυπώσω τόσο αυτή τη συγκεκριμμένη ανάμνηση ,όσο και το συναίσθημα που μου γεννά η ανάμνηση» και έτσι έγραψε τους στίχους του “Lightwell”.
– Υπάρχουν καλλιτέχνες, λογοτεχνικά έργα ή κινηματογραφικές ταινίες που έχουν καθορίσει τον τρόπο που δημιουργείτε;
Γ: Ταινίες του Wim Wenders όπως το “Der Himmel über Berlin” (Τα Φτερά του Έρωτα) , το “Παρίσι – Τέξας” και το πιο πρόσφατο “Perfect Days”, με επηρέασαν πολύ ως προς την ατμόσφαιρα, πολλές φορές επιδιώκω να αποτυπώσω κάτι παρόμοιο και στην μουσική. Επίσης ο Ιούλιος Βερν και η steampunk αισθητική με εμπνέουν πολύ.
Ε: Καλλιτέχνες όπως οι Klaus Nomi, David Bowie, Siouxsie και οι κόσμοι που έπλαθαν, με καθόρισαν, το ίδιο και βιβλία με τα οποία έχω εμμονή, τα “Alice in Wonderland” και “Through The Looking Glass” και όλα ανεξαιρέτως τα βιβλία του Issac Asimov.
– Η μουσική σας χαρακτηρίζεται από έντονη σκοτεινή ατμόσφαιρα. Είναι για εσάς ένας καθρέφτης της εποχής ή πιο πολύ ένας προσωπικός εσωτερικός διάλογος;
Γ: Θα έλεγα ότι μουσικά πιο πολύ μας χαρακτηρίζει η μελαγχολία, και σαν χαρακτήρες έχουμε και οι δύο έντονο αυτό το στοιχείο. Και βέβαια η εποχή μας και η καθημερινότητα προσφέρουν αφειδώς αιτίες και αφορμές όχι μόνο για μελαγχολία και ζόφο, αλλά για βαθιά θλίψη, τρομερή οργή, αίσθηση ανημπόριας και πόνου για όσα τρομερά προξενεί το ανθρώπινο είδος στον πλανήτη και στα πλάσματα που τον κατοικούν.
Ε: Πέρα από τις όποιες σκέψεις και συναισθήματα, η “σκοτεινή” ατμόσφαιρα και αισθητική σε όλες τις εκφάνσεις της είναι κάτι που μας ελκύει πολύ, οπότε δεν θα μπορούσε η μουσική μας να είναι διαφορετική. Μια φορά προσπαθήσαμε επίτηδες να φτιάξουμε ένα πιο “happy” κομμάτι, αλλά τελικά δεν καταφέραμε να μας αρέσει, ενώ τεχνικά ήταν άρτιο, μουσικά όμως δεν μας έλεγε τίποτα, δεν βλέπαμε κάτι από τον εαυτό μας σε αυτό.
– Ως “κλασικοί” συνθέτες, υποθέτω ότι ένα κομμάτι σας ξεκινά συνήθως από έναν ήχο. Έχουν υπάρξει φορές που κάποιο ξεκίνησε από έναν στίχο;
Ε: Θίγεις ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον και σημαντικό θέμα, την αφετηρία, τον πυρήνα της γέννησης ενός κομματιού. Πραγματικά, συνήθως από ήχους ξεκινάμε, για παραδειγμα τον ήχο από ένα synthesizer που μπορει να μας αρέσει πολύ και με αυτό να αρχίσουμε να φτιάχνουμε ριφ, αρμονικές ακολουθίες κλπ. Ή μπορεί μες τη νύχτα να ξυπνήσεις από ένα εμμονικό pattern που σε τριβελίζει (αυτό που είπαμε πριν για τα ηχητικά όνειρα) και να πάς να το καταγράψεις – ενίοτε η ιδέα είναι καλή αλλά δυστυχώς ό,τι ακούς στα όνειρα δύσκολα αποτυπώνεται σε “πραγματικό” ήχο. Τελικά νομίζω πως αυτή είναι η βασική ανάγκη που μας ωθεί να φτιάχνουμε μουσική, η αποτύπωση και αναπαραγωγή μιας αίσθησης ονείρου. Επίσης ο Γιώργος μπορεί να ακούσει ένα τριζόνι και να κάτσει μετά να φτιάξει μια ολόκληρη ηχητική κατάσταση για να αποτυπώσει την αίσθηση που του έκανε το τριζόνι (μιλάμε για παράνοια ώρες-ώρες). Ωστόσο κάποιες φορές ο στίχος θα “μιλήσει” από μόνος του και θα υποβάλει μια μουσική φράση – αυτό συμβαίνει συχνά τον τελευταίο καιρό, τώρα που φτιάχνουμε καινούρια τραγούδια. Σε κάποιες περιπτώσεις, πρώτα φτιάξαμε ένα “ρεφρέν” με βάση κάποιους στίχους του Κωνσταντίνου, από αυτούς που σου τρυπάνε το μυαλο και την καρδιά και ξέρεις ότι πρέπει να ειπωθούν με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο, με μία πολύ συγκεκριμένη μελωδία. Και μετά, πάνω σε αυτό, χτίζεται ολόκληρο το κομμάτι. Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα διαδικασία.
– Ο ελληνικός στίχος έχει αρχίσει να αποκτά μεγαλύτερη παρουσία στη δουλειά σας. Πείτε μου ειλικρινά, τι σας οδήγησε σ’ αυτήν την επιλογή;
Γ: Η ανάγκη να μιλήσουμε πιο άμεσα. Και η επιθυμία να πειραματιστούμε με τους ήχους της μητρικής μας γλώσσας. Ο ελληνικός στίχος είναι μια πρόκληση, δεν μπορείς να κρυφτείς νοηματικά και συναισθηματικά όταν τραγουδάς στην γλώσσα σου, κατανοείς και ταυτίζεσαι πολύ πιο άμεσα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το συζητήσαμε με τον Κωνσταντίνο και γεννήθηκε το πρώτο ελληνόφωνο τραγούδι μας, το “Κρυφό”.
Ε: Είχαμε γράψει και πέρυσι άλλο ένα τραγούδι στα ελληνικά, που λέγεται “Η Παιδική Μας Ηλικία”, στα πλαίσια της μουσικής που είχαμε συνθέσει για την θεατρική παράσταση “Αλιγάτορες”, ωστόσο δεν το έχουμε συμπεριλάβει στα setlist των live μας.
– Η live εμπειρία σας είναι φορτισμένη με ένταση και ενεργητικότητα. Πώς βιώνετε εσείς την επαφή με το κοινό σε σχέση με τη διαδικασία στο στούντιο;
Γ: Η ώρα του live είναι κάτι το μαγικό, βασικά για αυτήν την ώρα γίνονται όλα… η σύνθεση, οι πρόβες, οι ατελείωτες ώρες ψαξίματος των ήχων, των οργάνων…όλα! Και όπως όλα τα μαγικά στην ζωή, κρατάει όσο μια αστραπή. Και μέσα σε αυτήν την αστραπή χωράνε τα πάντα, τα συναισθήματα, το μοίρασμα τους με άλλους ανθρώπους, είναι μια τελετουργία που επιδιώκουμε να βιώνουμε όσο περισσότερο μπορούμε και όταν συμβαίνει ένα καλό και δυνατό live, με ενέργεια που να ρεει αβίαστα, το συναισθημα είναι πολύ όμορφο και δυνατο.
Ε: Κι εγώ το ίδιο νιώθω για τις συναυλίες. Αλλά ως προς το στούντιο… Eδώ είναι το μόνο σημείο που το χάσμα μεταξύ μας είναι ανυπερβλητο! Ο Γιώργος είναι πολύ άνετος και γρήγορος στο στούντιο, επίσης τον εμπνέει η διαδικασία της ηχογράφησης και συνήθως κάνει πράγματα που αλλιώς τα είχε σχεδιάσει και αλλιώς του βγαίνουν εκείνη τη στιγμή, και σχεδόν πάντα είναι πιο κατάλληλα και λειτουργικά για το κομμάτι. Ενώ εγώ αγχώνομαι τρομερά με την διαδικασία της ηχογράφησης, δυσκολεύομαι να αποτυπώσω την αίσθηση που έχω για ένα κομμάτι, όταν “πρέπει” να το κάνω μέσα σε συγκεκριμένο χρόνο και συνθήκες. Τελοσπάντων, κάνω την καρδιά μου πέτρα και μπαίνω στο στούντιο όταν έρχεται η ώρα. Xίλιες φορές οι πρόβες και τα λάιβ και η διαδικασία σύνθεσης της μουσικής, χωρίς το άγχος του να την καταγράψεις.
– Θυμάστε κάποιες πιο καθοριστικές στιγμές που έχετε ζήσει μέχρι τώρα στη σκηνή;
Γ: Σε συναυλία στο Ανόβερο πέρυσι, κάποιοι άνθρωποι χόρευαν και τραγουδούσαν τους στίχους με κλειστά μάτια και φαίνονταν εκστασιασμένοι, αυτό ήταν πολύ συγκινητική και σημαντική στιγμή για μας.
Ε: Και φέτος τον Ιούνιο στην Λειψία, στο Wave Gotik Treffen, όταν έπαιζε ο Γιωργος στο theremin, μια κοπέλα έκλαιγε, μας μίλησε και μετά όταν τελείωσε το λάιβ, για το πόσο την άγγιξε συναισθηματικά. Για αυτές τις στιγμές είναι που κάνουμε μουσική.
– Λοιπόν, για πάμε στα δύσκολα… Εάν έπρεπε να συνοψίσετε το όραμα των Incirrina σε μια φράση, ποια θα ήταν;
Γ: Δημιουργία και συνύπαρξη.
Ε: Δύσκολη ερώτηση, θα μας πάρει πολλές ώρες για να καταλήξουμε κάπου. Ποτέ δεν το είχαμε σκεφτεί πριν, το να εκφράσουμε με μία φράση, όλα αυτά που νιώθουμε, σκεφτόμαστε, ονειρευόμαστε, πράττουμε. Το όραμά μας είναι μια ουτοπία που μπορεί να πραγματωθεί. Να ζει κανείς την στιγμή, με απέραντη ενσυναίσθηση, να δημιουργεί, να μοιράζεται αυτά που δημιουργεί με τους άλλους και να συντονίζονται οι άνθρωποι, όπως σε ένα λάιβ. Θα θέλαμε να παίξουμε μουσική συγκλονιστικά όμορφη, εννοώ την ομορφιά εκείνη που σε κάνει να θες να κλάψεις, να ουρλιάξεις, να χορέψεις, να κυλιστείς στο γρασίδι, να βγεις γυμνός στους δρόμους και να τρέχεις, και όλα αυτά ταυτόχρονα. Μια μουσική όπου η Αντίληψη και η Αίσθηση γίνονται Ένα, ο χρόνος και το “Εγώ” καταργούνται, και ένας τεράστιος Έρωτας για όλο το σύμπαν σε κατακλύζει (να, ορίστε, ένα σωρό λέξεις χρειάστηκαν τελικά..). Τέλος πάντων, πολύ απλά, έχουμε νιώσει αυτό το ωκεάνιο συναίσθημα με μουσικές άλλων ανθρώπων και θα θέλαμε να το νιώσουμε και με την δική μας μουσική, αυτό είναι.
– Αυτό που μπορεί να λέμε σήμερα «σκοτεινή» ελληνική σκηνή φαίνεται να ανθίζει τα τελευταία χρόνια, αλλά παρόλα αυτά αντιμετωπίζεται ως περιθώριο. Πιστεύετε πως αυτό το περιθώριο είναι κατάρα ή μήπως κρύβει μια δύναμη ελευθερίας;
Γ: Αν και αυτός ο όρος χωράει μεγάλη συζήτηση – γιατί η κυρίαρχη κουλτούρα δεν αφήνει τίποτα όρθιο και ακόμα και το “περιθώριο” έχει εν πολλοίς υποστεί αφομοίωση και εξουδετέρωση του χαρακτήρα του – το να κινείσαι σε αυτό είναι ελευθερία. Δεν σε δεσμεύουν κανόνες ως προς το τί να κάνεις, πώς, πότε, με ποιούς συνεργάτες, ούτε τίθενται εξωτερικές προϋποθέσεις και περιορισμοί, πέρα από αυτές που επιλέγει το ίδιο το άτομο να θέσει στον εαυτό του. Σε πιο εμπορικά και mainstream είδη, ο καλλιτέχνης μπορεί, κάποιες φορές, να γίνει δέσμιος πολύ δυσάρεστων καταστάσεων. Και στην τελική, είναι και θέμα αισθητικής, το πού και το πώς επιλέγεις να κινείσαι. Στην Ελλάδα αυτή η άνθιση της σκηνής τα τελευταία χρόνια ειναι πολύ ελπιδοφόρα και προσωπικά με χαροποιεί πάρα πολύ.
– Στην Ελλάδα, μια χώρα με φως, ήλιο και έντονη μεσογειακή κουλτούρα, πώς ερμηνεύετε το γεγονός ότι η «σκοτεινή» μουσική αποκτά όλο και πιο πιστό κοινό; Είναι αντίδραση ή ανάγκη;
Ε: Αυτό το φως και ο ήλιος μας έχουν καταστρέψει! Προσωπικά λατρεύω το χειμώνα και τις βροχές, οπότε υπομένω όχι και τόσο στωικά τα φοβερά ελληνικά καλοκαίρια των τελευταίων χρόνων και τις πληγές που αφήνουν. Η «σκοτεινή» μουσική νομίζω είναι τόσο ανάγκη, για μια επιστροφή σε έναν ήχο πιο συναισθηματικό, πιο εσωτερικό, όσο και αντίδραση απέναντι στην ελληνική πραγματικότητα, ειδικά όπως την βιώνουμε στην λατρεμένη πολύπαθη Αθήνα.
Γ: Υπάρχουν πολλά άτομα που αντιστέκονται στην ασχήμια που μας περιβάλλει με έναν πιο εσωτερικό τρόπο. Η μουσική αυτού του είδους πάντα ήταν το καταφύγιο ανθρώπων πιο ευαίσθητων ίσως, πιο μοναχικών, πιο εσωστρεφών και ρομαντικών. Και στην εποχή μας δημιουργείται πολύ έντονα η ανάγκη για στροφή σε μια τέτοια μουσική και αισθητική έκφραση.
– Υπάρχει, κατά τη γνώμη σας, μια ελληνική ιδιαιτερότητα σε αυτήν τη μουσική; Κάτι που να τη διαφοροποιεί, ίσως, από αντίστοιχες σκηνές στο εξωτερικό;
Στην Ελλάδα υπάρχουν πάρα πολλά καταπληκτικά συγκροτήματα του είδους, φαινόμενο μοναδικό αναλογικά με τον πληθυσμό και τις κυρίαρχες μουσικές τάσεις, και επίσης σε αντιδιαστολή με το γεγονός ότι δεν υπάρχουν παρά ελάχιστοι χώροι για αυτή τη μουσική (σε αντίθεση με άλλες χωρες του δυτικού κόσμου). Και εδώ είναι που η Death Disco, τόσο σαν χώρος την τελευταία δεκαετία, όσο και με τον θεσμό του Death Disco Open Air Festival, έρχεται να καλύψει αυτή την έλλειψη και να δώσει χώρο έκφρασης σε πολύ σπουδαία συγκροτήματα τόσο του εξωτερικού όσο και της χώρας μας. Είναι επίσης αξιοσημείωτο το γεγονός ότι, όσο κι αν σε σύγκριση με χώρες της βόρειας Ευρώπης, οι συνθήκες ζωής, εργασίας, ωραρίων, αμοιβών κλπ. στην Ελλάδα είναι δύσκολες έως συχνά αβάσταχτες (τελικά ίσως εξαιτίας αυτών και όχι “παρά” αυτών) τα ελληνικά συγκροτήματα της σκηνής ξεχωρίζουν ως προς την δημιουργικότητα, το ιδιαίτερο ύφος και την εκφραστική δύναμη.
– Το δικό σας σκοτάδι στη μουσική σας είναι τελικά μια αισθητική επιλογή ή ένας τρόπος να φτάσετε πιο κοντά στο φως;
Γ: Χωρίς φως, δεν υπάρχει σκοτάδι, και το αντίστροφο, το ένα προϋποθέτει και εμπεριέχει το άλλο. Επιλέγουμε έναν πιο εσωτερικό και, αν θες, «σκοτεινό» ήχο και τρόπο για να εκφράσουμε ακόμα και «φωτεινά» συναισθήματα, είναι όντως θέμα αισθητικής επιλογής.
Ε: Αν το “φως” είναι ένας τελικός προορισμός, τότε επιλέγουμε το μονοπάτι με τα μαύρα τριαντάφυλλα και τις μαύρες γάτες που οδηγεί σε αυτό.
– Ναι, αλλά σε μια ελληνική κοινωνία που συχνά προβάλλει την επιφανειακή χαρά και τον καταναλωτισμό, τι σημαίνει για εσάς να δημιουργείτε μουσική που «πατάει» σε πιο σκοτεινά και εσωτερικά μονοπάτια;
Γ: Λοιπόν, ίσως μας έχει γλιτώσει από αυτήν την πλευρά της ελληνικής πραγματικότητας, το γεγονός ότι είμαστε λίγο στον κόσμο μας, δεν ακούμε ειδήσεις από τηλεόραση – αν και έχουμε μια συσκευή μοντέλο του 1975 που παίζει μόνο χιόνια και παράσιτα και την χρησιμοποιούμε σαν φωτιστικό και σαν νανουριστικό. Eπίσης δεν υφιστάμεθα την βία του TikTok, χρησιμοποιούμε τα υπόλοιπα social αποκλειστικά και μόνο για την πρώθηση της μουσικής μας. Οπότε δεν μας πολύ-αγγίζει η φάση αυτή, της προβολής μιας επιφανειακής χαράς και καταναλωτισμού. Αυτά τα εσωτερικά μονοπάτια είναι τα ίδια που βάδισαν οι καλλιτέχνες που μας εμπνέουν, βρίσκονται στους ίδιους μυστικούς κήπους που οραματιζόμαστε και όπου θέλουμε να χανόμαστε περιπλανώμενοι.
– Kαι κάτι τελευταίο, που συνηθίζω να ρωτάω όλους τους συνομιλητές μου… Σήμερα, ο ρόλος της τέχνης, και ειδικά της μουσικής, ποιο είναι; Ειδικά απέναντι στην άνοδο ενός παγκόσμιου συντηρητισμού και μιας κοινωνικής ομοιομορφίας;
Ο ρόλος της, πέρα από το να ευχαριστεί και να ψυχαγωγεί, είναι να αφυπνίζει τους ανθρώπους και, σε κάποιες περιπτώσεις κυριολεκτικά να τους κρατάει ζωντανούς στην εποχή μας, που είναι μια εποχή βαθιάς κρίσης και πισωγυρίσματος. Η μουσική έχει την δύναμη να μεταδίδει μηνύματα αλληλεγγύης, παρηγοριάς, να ταξιδεύει το νου και την ψυχή, να δημιουργεί ονειρικούς κόσμους, και μπορεί να συντελέσει στο να διατηρηθεί μια μικρή ελπίδα ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο, όσο και αν η πραγματικότητα δείχνει το ακριβώς αντίθετο.
Σημειώνεται ότι παράλληλα, ο Μητροπολίτης Πατρών, κ. Χρυσόστομος, βρίσκεται διαρκώς σε περιοδείες, στηρίζοντας τους πυρόπληκτους της Πάτρας και της Δυτικής Αχαΐας και συνεργάζεται με τις τοπικές Αρχές για την αντιμετώπιση των πολλών προβλημάτων που άφησαν πίσω τους τα πύρινα μέτωπα.
Μπορεί τον μήνα Αύγουστο το Καρναβαλικό Συνεργείο να μην λειτουργεί σε φουλ κανονικούς ρυθμούς, όμως η πορεία των εργασιών είναι αρκετά ικανοποιητική.
Ήδη έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί τρία άρματα από αυτά που έχουν δώσει στους τεχνίτες η ΚΕΔΗΠ για να γίνουν, ενώ είναι σημαντικό ότι φέτος δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με τα υλικά που χρειάζεται για να προχωρήσουν οι εργασίες, με τις προμήθειες να είναι αρκετές.
Το μοναδικό ζήτημα είναι για ακόμα μια χρονιά οι ελλείψεις που υπάρχουν σε έμψυχο δυναμικό. Μέχρι ώρας υπάρχουν τέσσερα άτομα στο Καρναβαλικό Εργαστήριο και ένα ακόμα που έρχεται ανά περιόδους. Σημειώνουμε ότι πέρα από τα καρναβαλικά άρματα και τις καρναβαλικές κατασκευές το Καρναβαλικό Εργαστήρι θα πρέπει από τον Σεπτέμβρη να ξεκινήσει να φτιάχνει τις χριστουγεννιάτικες φιγούρες και το χριστουγεννιάτικο χωριό.
Τέλος αξίζει να αναφέρουμε ότι το καρναβάλι του 2026 πέφτει στις 21 και 22 Φεβρουαρίου 2026.
Σημαντικές αυξήσεις στις αποδοχές και αναδρομικά στις συντάξεις αναμένεται να δουν περίπου 260.000 στρατιωτικοί και απόστρατοι, με την εφαρμογή του νέου μισθολογίου που θα ολοκληρωθεί τον Οκτώβριο του 2025. Οι αυξήσεις θα φτάνουν έως 5.868 ευρώ ετησίως, ενώ οι επιστροφές στις συντάξεις μπορούν να αγγίξουν τα 8.556 ευρώ.
Το νέο μισθολόγιο, που ίσως επεκταθεί και στα Σώματα Ασφαλείας, προβλέπει αυξήσεις στις μηνιαίες αποδοχές των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων από 13% έως και άνω του 20%. Η εφαρμογή του ξεκίνησε την 1η Απριλίου 2025, με οριζόντια αύξηση 30 ευρώ για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους και ενστόλους, συνεχίστηκε την 1η Ιουλίου με το επίδομα επικινδυνότητας ύψους 100 ευρώ για 155.000 υπηρετούντες, και θα ολοκληρωθεί τον Οκτώβριο για περίπου 80.000 στρατιωτικούς.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα αυξήσεων από τον Οκτώβριο 2025:
