Την καθαρογραφείσα απόφαση του Ε’ Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου (αρθμός 627/2020), που αναιρεί το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Βορείου Αιγαίου, επεξεργάζονται τα νομικά επιτελεία των 88 κατηγορούμενων της Αχαϊκής Τράπεζας, διότι θεωρούν «συγγενείς» τις περιπτώσεις των συνεταιριστικών τραπεζών της Πάτρας και της Λέσβου.
Ειδικότερα, οι νομικοί εστιάζουν στο σκεπτικό της αναίρεσης, διότι ταυτίζεται με την δική τους υπερασπιστική γραμμή.
Στην απόφαση, που έχουμε στην διάθεσή μας, τονίζεται ότι η απιστία και ο δόλος πρέπει να στοιχειοθετούνται από το Συμβούλιο Εφετών με δική του εκτίμηση και να παρατίθενται τα απαραίτητα αποδεικτικά στοιχεία που απαιτεί ο Ποινικός Κώδικας.
Μέχρι στιγμής, ως γνωστόν, υφίσταται η παραπομπή των «88» σε δίκη χωρίς τεκμηρίωση των αδικημάτων της απιστίας και του δόλου κι εκεί ακριβώς στηρίζεται η έφεση στο Συμβούλιο Εφετών.
Ξεχωριστής μνείας αξίζουν τα παρακάτω αποσπάσματα, τα οποία εμπεριέχονται στο σκεπτικό της αναίρεσης:
«… Το Συμβούλειο Εφετών Β. Αιγαίου για να καταλήξει στην παραπομπή αναφέρθηκε επιτρεπτά και εξ ολοκλήρου, δηλαδή χωρίς τις δικές του σκέψεις και συλλογισμούς, στην σχετική εισαγγελική πρόταση και στις σκέψεις αυτής…».
«… Με αυτά που δέχθηκε το Συμβούλιο Εφετών δεν αιτιολογεί ειδικά και εμπεριστατωμένα την παραπομπή στο ακροατήριο, όπως απαιτεί το άρθρο 390 του Π.Κ…. Συγκεκριμένα δεν προσδιορίζει με σαφήνεια το ύψος της ζημιάς της Τράπεζας…».
«… Ομοίως, δεν αιτιολογείται ειδικά ο απαιτούμενος άμεσος δόλος για την τέλεση του εγκλήματος της απιστίας κατά τον χρόνο τέλεσης με την παράθεση σχετικών πραγματικών περιστατικών που καθιστούσαν βέβαιη τη μη ανταπόκριση των δανεισθέντων στους όρους των δανείων, δηλαδή την μη εξόφλησή τους…».
«… Για την υποκείμενη θεμελίωση του εγκλήματος της απιστίας πρέπει ο δράστης να γνωρίζει μετά βεβαιότητας ότι διαχειρίζεται ξένη περιουσία και να προβλέπει ότι αναγκαία συνέπεια της διαχειριστικής του συμπεριφοράς (χορήγηση δανείου) είναι η πρόκληση ζημιάς σε ξένη περιουσία, την οποία και αποδέχεται, δηλαδή απαιτείται να υπάρχει στο πρόσωπο του άμεσος δόλος β’ βαθμούς που προβλέπεται από το άρθρο 27, παρ. 2, του Π.Κ. …».