«Γεννημένοι» από το κίνημα των μουτζαχεντίν που πολέμησαν τους Σοβιετικούς όταν αυτοί εισέβαλαν στη χώρα το 1979, οι Ταλιμπάν ιδρύθηκαν επισήμως το 1994 από τον Μουλά Μοχάμεντ Ομάρ, έναν τοπικό ιμάμη της Κανταχάρ.
Αυτός περιστοιχίστηκε από μία μικρή ομάδα μαθητών θρησκευτικών σχολείων, οργισμένων με το πλιάτσικο μεταξύ των πολέμαρχων στον εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε τη Σοβιετική απόσυρση, το 1989.
Στα επόμενα δύο χρόνια η επιρροή τους αυξήθηκε ραγδαία.
Έως το 1998, στην πρώτη περίοδο διακυβέρνησής τους η οποία έληξε με την επέμβαση των ΗΠΑ το 2001, στον απόηχο των επιθέσεων της 11ς Σεπτεμβρίου, οι Ταλιμπάν είχαν εφαρμόσει μία δική τους εκδοχή της Σαρίας με πολλά στοιχεία από τις φυλετικές παραδόσεις των Παστούν, της μεγαλύτερης εθνολογικής ομάδας της χώρας
Οι γυναίκες εκτοπίστηκαν από τη δημόσια ζωή, εργασία και σπουδές τούς απαγορεύθηκαν και ο βίος τους περιορίστηκε στο σπίτι. Έξω μπορούσαν να βγαίνουν μόνο συνοδεία ανδρός.
Οι δημόσιες εκτελέσεις και τα μαστιγώματα βρίσκονταν στην ημερήσια διάταξη, δυτικά βιβλία και δυτικός κινηματογράφος απαγορεύθηκαν και κάθε δυτικό έργο ή τεχνούργημα πολιτισμού θεωρείτο βλάσφημο και καταστρεφόταν.
«Εξαφανίστηκαν» οι γυναίκες
Αρκετοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι η δεύτερη θητεία των Ταλιμπάν –των «φοιτητών», όπως είναι η κυριολεκτική ερμηνεία του ονόματός τους, έχουν τη διάθεση να είναι πιο μετριοπαθείς σε σχέση με την περίοδο 1996 – 2001.
Τα πρώτα δείγμα γραφής άλλωστε ήταν απογοητευτικά: Αμέσως μετά την σαρωτική κατάκτηση της χώρας συμπεριλαμβανομένης της πρωτεύουσας Καμπούλ υπάρχουν ανησυχητικά σημάδια ότι λίγα έχουν αλλάξει:
Από τις εικόνες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, οι γυναίκες έχουν ήδη εξαφανιστεί, φύλακες φέρεται να έχουν ήδη πιάσει πόστα έξω από σπίτια σημαντικών γυναικών αλλά και πολιτικών ενώ υπάρχουν και αναφορές για δολοφονίες πολιτικών αντιπάλων.
«Θα πεθάνουμε αργά, μέσα στην Ιστορία»
Την ίδια στιγμή ένα σπαρακτικό βίντεο που βλέπει το φως της δημοσιότητας, μίας μικρής Αφγανής που, κλαίγοντας, περιγράφει με φόβο το μέλλον της χώρας της, έχει ήδη συγκεντρώσει εκατομμύρια θεάσεις στο διαδίκτυο.
«Δεν έχουμε καμία σημασία επειδή γεννηθήκαμε στο Αφγανιστάν», λέει το μικρό κορίτσι στο διάρκειας 45 δευτερολέπτων βίντεο. «Δεν μπορώ να σταματήσω να κλαίω. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για εμάς. Θα πεθάνουμε αργά μέσα στην Ιστορία».
Το βίντεο δημοσιοποίησε στο Twitter η ακτιβίστρια Μασί Αλινετζάντ (Masih Alinejad).
