Η Sophia Benoit, είναι relationship και sex editor. Άρθρα της έχουν δημοσιευτεί στον Guradian, το GQ, το Allure, το Cut και άλλα μεγάλα έντυπα, περιοδικά και site. Πρόσφατα, απάντησε σε ερώτηση αναγνώστριας για τις σεξουαλικές επαφές που δεν έχει, παρ’ ότι είναι ήδη 42 ετών.

To γράμμα της αναγνώστριας

«Είμαι 42 ετών και δεν έχω κάνει ποτέ σεξ. Τα πρώτα 30 χρόνια η απόφαση βασιζόταν στη θρησκεία. Τα επόμενα 10, επειδή έχω κάποια παραπάνω κιλά και δεν μπορούσα να το φανταστώ με κάποιον», γράφει αρχικά η γυναίκα και συνεχίζει για την εμπειρία της:

«Έχω χάσει αρκετά κιλά πλέον και δουλεύω πάνω στον εαυτό μου και με ψυχοθεραπεία. Δεν έχω νιώσει, όμως, ποτέ άνετα να μιλήσω γι’ αυτό το θέμα μπροστά σε άλλους, ούτε καν στον ψυχοθεραπευτή μου. Θεωρούμε φυσιολογική σε όλους τους άλλους τομείς.

Τώρα που έχει μειωθεί το βάρος μου, η ιδέα των ραντεβού στριφογυρίζει πιο έντονα στο μυαλό μου. Δεν έχω ιδέα, όμως, για το πώς να εξηγήσω αυτό που συμβαίνει σε κάποιον. Ειλικρινά, με τρομοκρατεί η ιδέα να το παραδεχτώ. Πώς θα προχωρήσω μπροστά; Πώς θα καταφέρω να βρω την αγάπη; Είμαι τόσο παράξενη ή μήπως είναι πολύ αργά για να προσπαθήσω;».

Η απάντηση της sex editor

«Έχω μιλήσει με αρκετούς ανθρώπους που θέλησαν να μείνουν παρθένοι για αρκετά χρόνια στη ζωή τους. Πίστεψέ με, τίποτα στο γράμμα σου δεν φαίνεται αφύσικο», γράφει η relationship editor στην απάντησή της.

«Δεν είναι ποτέ αργά να δοκιμάσεις κάτι που θέλεις. Είναι σαν να με ρωτάς: “Δεν έχω δοκιμάσει ποτέ παγωτό βανίλια. Μήπως τώρα είναι αργά να δοκιμάσω;”. Σίγουρα, αυτό που συζητάμε δεν είναι το ίδιο απλό, καθώς η κοινωνία μας έχει αναγάγει το σεξ και την πρώτη φορά που θα το κάνουμε σε κάτι το απίστευτα σημαντικό και βασικό για την εξέλιξή μας. Έχουμε καταφέρει να δώσουμε τόσο μεγάλο βάρος και κριτική σε κάθε τι που έχει σχέση με το σεξ, που τελικά καταλήγει να χάνει την αρχική του αξία: εκείνη της απόλαυσης και της χαράς, συνεχίζει.

»Άκουσε με: Κανείς μας δεν ξέρει πόσο σεξ κάνει ο άλλος ή πόσο καλά περνά με αυτό. Για παράδειγμα, υπάρχουν άνθρωποι που δεν κάνουν καθόλου σεξ και νιώθουν άσχημα με αυτό. Υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν σεξ καθημερινά και νιώθουν άσχημα για αυτό και υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκονται στο ενδιάμεσο και νιώθουν πολύ καλά. Υπάρχουν, επίσης, πάρα πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν καμία σεξουαλική επαφή και έχουν ξεπεράσει αυτό που λένε “ηλικιακό μέσο όρο”. Υπάρχουν έρευνες που το αποδεικνύουν αυτό. Πίστεψέ με, η κατάστασή σου είναι πιο συνηθισμένη από όσο νομίζεις.

Καταλαβαίνω, όμως, πως η ανύπαρκτη σεξουαλική ζωή μέχρι τώρα σημαίνει κάτι. Τουλάχιστον, για τους άλλους. Τα κρύα (ίσως και κακεντρεχή) αστεία, οι υποθέσεις που κάνουν, τα συμπεράσματα που βγάζουν. Και ενώ μπορεί να ξέρεις πως αυτό δεν σε κάνει λιγότερο ικανή ή δεν μειώνει την αξία σου ως άνθρωπο, αρκετές φορές ίσως σε επηρεάζει πολύ βαθιά.

Μπορείς να νιώθεις ό,τι ακριβώς νιώθεις πάνω στο ζήτημα. Θλίψη που δεν συνέβη, υπερηφάνεια που κατάφερες να αντέξεις, άγχος για το τι πλησιάζει. Είναι φυσιολογικό.

Προσωπικά, πιστεύω πως θα σε βοηθήσει πολύ να μιλήσεις ανοιχτά με τον ψυχοθεραπευτή σου γι’ αυτό. Για να μπορέσετε μαζί να διαχειριστείτε όλα αυτά τα συναισθήματα που σε κατακλύζουν.

Επιπλέον, πρέπει να ξέρεις ότι αυτό που έρχεται πιθανότατα θα είναι αρκετά απογοητευτικό και κουραστικό. Σε παρακαλώ να “δουλέψεις” πάνω στον εαυτό σου και να μην ξεχνάς πως τα παραπάνω δεν είναι το ποια είσαι. Είναι απλώς, κομμάτι σου. Είσαι μια άξια και ολοκληρωμένη γυναίκα. Το ότι έχουμε μεγαλώσει με το σκεπτικό πως αξίζουμε μόνο αν κάποιος μας θέλει σεξουαλικά δεν είναι υγιές ούτε σωστό. Πρέπει να καταλάβεις πως η προσωπικότητά σου είναι κάτι άλλο από τη σεξουαλικότητά σου.

Όσο για το πώς να το προσεγγίσεις, θα σου πρότεινα να το αντιμετωπίσεις σαν να κάνεις πρώτη φορά κάποιο άθλημα. Κάνε την έρευνά σου, εξασφάλισε την ασφάλειά σου και ζήσε το! Θα υπάρξουν και ευτράπελα (το καλό σεξ, άλλωστε, είναι γεμάτο περίεργους ήχους και κινήσεις). Ναι, μπορεί να νιώσεις ντροπή, να νιώσεις ευάλωτη και εκτεθειμένη. Όλα αυτά είναι φυσιολογικά. Όχι το σεξ δεν είναι όπως στην τηλεόραση. Κάνε ένα βήμα τη φορά.

Και επειδή αναρωτιέσαι για το πώς να μιλήσεις σε κάποιον γι’ αυτό, εξήγησε με απλά λόγια τι συμβαίνει, όπως θα μιλούσες για οτιδήποτε άλλο. Είναι, εξάλλου, κάτι πολύ φυσικό. Δεν είναι ποτέ αργά για να ξεκινήσεις. Να είσαι ειλικρινής, δυναμική και ανοιχτή σε πράγματα που σου αρέσουν. Σε κάθε περίπτωση να θυμάσαι πάντα να παραμένεις ευγενική με τον εαυτό σου και το σώμα σου».

Θα μπορούσε να είναι… το σενάριο μιας ταινίας επιστημονικού περιεχομένου. Όμως αυτό που θα σας περιγράψουμε παρακάτω είναι κάτι πέρα για πέρα αληθινό.

Βέβαια, δεν έχει ακόμα έρθει στη ζωή μας, ωστόσο, όπως όλα δείχνουν αυτή η μέρα είναι πολύ κοντά.

Σύμφωνα με ακαδημαϊκό της Οξφόρδης, τα χάπια που προκαλούν συναισθήματα αγάπης στον εγκέφαλο είναι «στον ορίζοντα».

Όπως μεταδίδει η Huffington Post, η δρ. Αννα Μαχίν, μια εξελικτική ανθρωπολόγος και συγγραφέας του Why We Love, είπε ότι οι επιστήμονες γνωρίζουν τώρα αρκετά για τη νευροχημεία ώστε να δημιουργήσουν χάπια που θα μπορούσαν να ξεγελάσουν το σώμα (ώστε να βρεθεί) σε μια κατάσταση που προκαλείται από αγάπη.

Αυτά τα χάπια θα μπορούσαν ενδεχομένως «να ενισχύσουν τις ικανότητές μας να βρούμε την αγάπη – ή να αυξήσουν την πιθανότητα να μείνουμε ερωτευμένοι όταν (αυτό) είναι λίγο δύσκολο».

«Εγείρονται πολλά ηθικά ερωτήματα… αλλά τα χάπια αγάπης είναι σίγουρα στον ορίζοντα» είπε στο Cheltenham Science Festival.

Πώς θα χρησιμοποιηθούν αυτά τα χάπια;

Η δρ Μαχίν πιστεύει ότι τέτοια χάπια θα μπορούσαν να συνταγογραφηθούν από επαγγελματίες που παρέχουν θεραπεία σε ζευγάρια σε διάστημα τριών έως πέντε ετών. Αλλά γεννάται το ερώτημα: θα δίνουν ή όχι αυτά τα χάπια οι άνθρωποι απλώς σε οποιονδήποτε (και σε όλους) που τους αρέσει;

Μπορεί να ακούγεται φουτουριστικό, αλλά μελέτες έχουν δείξει εδώ και καιρό μια σχέση μεταξύ ορισμένων χαπιών και συναισθηματικής εγγύτητας.

Τα στοιχεία καταδεικνύουν ότι το MDMA «ενισχύει τα συναισθήματα εγγύτητας με τους άλλους» – και έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν στη θεραπεία ζευγαριών.

«Το MDMA χρησιμοποιήθηκε ευρέως τη δεκαετία του 1970 από συμβούλους ζευγαριών στις ΗΠΑ για να βοηθήσουν τους ανθρώπους να επαναφέρουν τους γάμους τους – με ατεκμηρίωτα καλά αποτελέσματα», εξήγησε κατά τη διάρκεια της ομιλίας ο Ντέιβιντ Νατ, καθηγητής νευροψυχοφαρμακολογίας στο Imperial College.

Πώς θα λειτουργούν;

Η δρ. Μαχίν υπέθεσε ότι οποιαδήποτε «φάρμακα αγάπης» στο μέλλον πιθανότατα θα ενισχύουν την ωκυτοκίνη, που συχνά αποκαλείται «ορμόνη της αγάπης», λόγω του γεγονότος ότι προκαλεί συμπεριφορές «δεσίματος» και συναισθήματα. Η ορμόνη απελευθερώνεται σε μεγάλες ποσότητες κατά τη διάρκεια του σεξ, του θηλασμού και του τοκετού, αλλά τα στοιχεία δείχνουν επίσης ότι συμβάλλει στα αρχικά στάδια του ερωτικού ραντεβού.

«Η ωκυτοκίνη θα μπορούσε να είναι διαθέσιμη μέσα σε μια δεκαετία για να πάρουν οι άνθρωποι μια δόση πριν βγουν έξω το βράδυ του Σαββάτου – περίπου όπως ένα ποτήρι προσέκο» λέει η δρ. Μαχίν.

Το μαζικό μάρκετινγκ χαπιών αγάπης και φίλτρων εξακολουθεί να είναι λίγο υποθετικό, αλλά ο καθηγητής Νατ πιστεύει ότι θα δούμε σύντομα το MDMA να έχει άδεια χρήσης για παθήσεις όπως η Διαταραχή Τραύματος και Μετατραυματικού Στρες (PSTD) και θα μπορούσε να ακολουθήσει η χρήση παρόμοιων χαπιών στη θεραπεία σχέσεων.

Το πέρασμα στη μέση ηλικία θα αφήσει το αποτύπωμά του στη σεξουαλική ζωή κάθε άνδρα, για κάποιους όμως θα είναι εντονότερο. Θα φέρει αλλαγές πέρα από τη μείωση της ερωτικής διάθεσης και, σύμφωνα με τους ειδικούς, πολλοί θα απορήσουν βλέποντας το πέος τους να αλλάζει ή και να μικραίνει.

Κάποιοι θα το έχουν ήδη διαπιστώσει και άλλοι να νιώθουν ενδεχομένως τρόμο στη σκέψη των αλλαγών που έρχονται. Ωστόσο δεν είναι γενικός κανόνας ούτε και μη αναστρέψιμη κατάσταση, αναφέρει η Δρ Denise Asafu-Adjei, διευθύντρια στο Τμήμα Ανδρικής Αναπαραγωγικής Ιατρικής και Επίκουρη Καθηγήτρια Ουρολογίας στο Loyola Medicine του Σικάγο, εξηγώντας τι συμβαίνει στο πέος με το γήρας και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί.

Το παιδί σας μπορεί να σας πει ότι υφίσταται bullying (εκφοβισμό). Για παράδειγμα, μπορεί να πει ότι τα άλλα παιδιά το βρίζουν, το κοροϊδεύουν, του συμπεριφέρονται υποτιμητικά, το αγνοούν, το πληγώνουν σωματικά ή τα απειλούν. Αλλά μπορεί και να μην μιλήσει ποτέ γι’ αυτό.

Αν ανησυχείτε ότι το παιδί σας υφίσταται εκφοβισμό, αλλά δεν σας λέει τίποτα, η συζήτηση είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να το βοηθήσετε και να το προστατέψετε.

Δείτε μερικές αθόρυβες ενδείξεις, που πρέπει να σας βάλουν σε προβληματισμό:

#1 Απροθυμία να πάει στο σχολείο το πρωί

Με τα μικρότερα παιδιά, προσέξτε για επαναλαμβανόμενες δικαιολογίες για να μείνουν σπίτι, όπως πόνους και αδιαθεσία ή συχνές κλήσεις από τη δασκάλα του που ζητά να τα παραλάβετε νωρίτερα. Με τα μεγαλύτερα παιδιά και τους εφήβους, κρατήστε συχνή επικοινωνία με τους δασκάλους για να βεβαιωθείτε ότι παρακολουθούν κανονικά τα μαθήματά τους, καθώς αυτή η ηλικιακή ομάδα είναι πιο πιθανό να αποφύγει εντελώς το σχολείο. «Έχετε τις κεραίες σας ανοιχτές» για σημάδια bullying κυρίως τις Δευτέρες, καθώς αυτή είναι η πιο συνηθισμένη μέρα που θα ήθελαν να αποφύγουν το σχολείο.

#2 Συχνοί πονοκέφαλοι και στομαχόπονοι

Οι πονοκέφαλοι και οι στομαχόπονοι είναι κοινές σωματικές εκδηλώσεις του στρες και του άγχους που σχετίζεται με το bullying. Εάν το παιδί σας παραπονιέται για αυτά τα συμπτώματα τακτικά, μιλήστε του ανοιχτά. Δοκιμάστε λόγου χάρη να του πείτε κάτι όπως «Φαίνεται να νιώθεις πολύ άρρωστος τον τελευταίο καιρό. Θες να μου πεις περισσότερα για αυτό;». Το να κάνετε ερωτήσεις ανοιχτού τύπου δημιουργεί έναν χώρο χωρίς σύγκρουση όπου μπορείτε να συζητήσετε τη ρίζα του προβλήματος.

#3 Αλλαγή στις φιλίες

Η απώλεια φίλων ή οι αλλαγές στις φιλίες θα μπορούσαν να είναι ενδείξεις bullying, ειδικά σε κορίτσια μεγαλύτερης ηλικίας και σε έφηβες. Ομοίως, η απροθυμία να κάνουν παρέα με συνομηλίκους τους θα μπορούσε να σημαίνει ότι ο εκφοβισμός λαμβάνει χώρα σε μια παρέα φίλων. Κρατείστε «ανοιχτό δίαυλο» επικοινωνίας με τους γονείς των φίλων των παιδιών σας, ώστε να έχετε το νου σας – για παράδειγμα – αν η κόρη σας δεν προσκληθεί σε ένα πάρτι γενεθλίων.

#4 Ταραχώδης ύπνος

Εάν ένα παιδί φαίνεται πιο κουρασμένο το πρωί ή απλώς πιο νωχελικό από ό,τι συνήθως, αυτά θα μπορούσαν να είναι ενδείξεις ότι δυσκολεύεται να κοιμηθεί τη νύχτα. Η εξάντληση θα μπορούσε να εκδηλωθεί και με άλλους τρόπους: Η αδυναμία εστίασης ή διατήρησης της σωστής υγιεινής μπορεί να υποδεικνύει οτιδήποτε, από προβλήματα ύπνου μέχρι bullying και κατάθλιψη.

#5 Κλάματα ή έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις

Εάν ένα παιδί ή ένας έφηβος έχει έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις σε συζητήσεις σχετικά με το σχολείο ή τις κοινωνικές δραστηριότητες, θα μπορούσε να είναι μια ένδειξη ότι έχει άγχος γύρω από αυτά τα γεγονότα. Στα μικρότερα παιδιά, αυτό τείνει να επικεντρώνεται σε συζητήσεις γύρω από το σχολείο, ενώ στο γυμνάσιο τα παιδιά πιο συναισθηματικά τα βράδια της Παρασκευής και του Σαββάτου.

#6 Εμμονή ή απόσυρση από συσκευές

Εάν ο εκφοβισμός ενός παιδιού λαμβάνει χώρα στο διαδίκτυο, μπορεί να παρατηρήσετε ένα από τα δύο πράγματα: την υπερβολική προσκόλληση σε ηλεκτρονικές συσκευές ή την πλήρη απόσυρση από αυτές. Πριν επιτρέψετε στο παιδί σας να δημιουργήσει λογαριασμούς στα social media, θεσπίστε κανόνες και κατευθυντήριες γραμμές για τη διαδικτυακή δέσμευση. Εάν υποψιάζεστε ότι δέχεται bullying στο διαδίκτυο, μην του αφαιρέσετε την πρόσβαση στο laptop ή το κινητό – αντίθετα βοηθήστε το να επιλύσει το πρόβλημα.

#7 Σκισμένα ρούχα και φυσικά σημάδια κακοποίησης

Ανεξήγητα σκισμένα, κατεστραμμένα ή κλεμμένα ρούχα και αντικείμενα, μαζί με γρατζουνιές ή μώλωπες, αποτελούν σήμα κατατεθέν του εκφοβισμού στην παιδική χαρά. Εάν ρωτήσετε το παιδί σας για αυτά, ίσως να μην μπορεί ή να μην θέλει να τα εξηγήσει. Και πάλι, κάντε ερωτήσεις ανοιχτού τύπου: «Τι συνέβη σήμερα στο διάλειμμα;». «Πώς ένιωσες όταν συνέβη αυτό;».

#8 Θυματοποίηση

Το παιδί σας έχει αρχίσει να περπατά με το κεφάλι κάτω και δεν είναι πρόθυμο να συζητήσει ή να διατυπώσει τη γνώμη του; Αυτά ίσως είναι ενδείξεις ότι έχει υιοθετήσει την ψυχολογία του θύματος. Τα παιδιά αυτά τείνουν με τον χρόνο να είναι πιο επιρρεπή στον εκφοβισμό. Σκεφτείτε να εγγράψετε το παιδί σας σε μια δραστηριότητα που δεν έχει ανταγωνισμό με άλλους παίκτες, όπως το τζούντο ή οι πολεμικές τέχνες. Με αυτό τον τρόπο, το παιδί θα είναι σε θέση να οικοδομήσει αυτοπεποίθηση χωρίς την πίεση του να πρέπει να είναι αρεστό σε συμπαίκτες.

#9 Δεν θέλει να αλληλεπιδράσει με την οικογένεια

«Αν ένα παιδί δεν είναι τόσο ομιλητικό όσο συνήθως ή πηγαίνει κατευθείαν στο δωμάτιό του μετά το σχολείο, θα μπορούσε να είναι ένδειξη ότι υφίσταται εκφοβισμό. Το bullying ενάντια στα αδέρφια του θα μπορούσε επίσης να είναι σημάδι παρατεταμένου εκφοβισμού, καθώς σε ορισμένες περιπτώσεις, τα θύματα εκφοβισμού μετατρέπονται από θύματα σε θύτες.